FOKSTERIER SZORSTKOWŁOSY

Charakter rasy foksterier szorstkowłosy

Foksterier szorstkowłosy to pies o wielkim duchu zamkniętym w niewielkim ciele. Cechuje go iście ognisty temperament. Jest zwierzęciem pełnym energii i niezwykle żywiołowym. Interesuje go wszystko, co dzieje się wokół, wciąż jest gotowy do działania. Oddany członkom domowego stada foksterier szorstkowłosy także w stosunku do obcych ludzi odnosi się raczej przyjacielsko.

Umiejętności

Jak sama nazwa wskazuje, foksteriery zostały wyhodowane do polowania na lisy (ang. fox), jednak dziś trzymane są przede wszystkim jako psy do towarzystwa, a poluje się z nimi rzadko. Zachowały jednak w dużym stopniu swój cięty temperament.

Foksa cechuje także silny instynkt stróżowania. Mimo niewielkich rozmiarów, potrafi bronić rodziny, jeśli poczuje, że grozi jej niebezpieczeństwo. Ze starszymi dziećmi dobrze się dogada, jeśli będą potrafiły odnosić się do niego z respektem. Nie poleca się jednak terierów rodzinom z małymi pociechami.

Ze względu na silny instynkt łowiecki, foksterier szorstkowłosy wymaga starannej socjalizacji z kotami i innymi zwierzętami domowymi. Nawet zaprzyjaźniony ze „swoim” kotem, chętnie pogoni obcego mruczka na dworze – lepiej więc nie spuszczać go ze smyczy. Jak większość terierów, foksy bywają zadziorne wobec innych psów.

Choć ze względu na niewielkie rozmiary foksteriery dobrze sprawdzają się w mieście, nie wolno zapominać o ich potrzebie ruchu. Jeśli nie damy im możliwości zaspokojenia jej, mogą poczynić szkody. Właściciele wypielęgnowanych ogrodów powinni wziąć pod uwagę, że foksterier szorstkowłosy lubi kopać. Dobrze jest więc zawczasu wydzielić mu miejsce, w którym mógłby realizować swoje instynkty. Nauczenie przedstawiciela tej rasy, gdzie mu kopać wolno, a gdzie nie jest to dozwolone, wymaga jednak cierpliwości.

Aby pomóc psu wytracić nadmiar energii, warto – oprócz długich spacerów – umożliwić mu np. uprawianie psiego sportu. Foksteriery dobrze sobie radzą w agility i flyballu. Silny instynkt pogoni sprawia, że z upodobaniem aportują zabawki. Piłeczka w kieszeni może pomóc w nauce posłuszeństwa.

Szkolenie i wychowanie

Mimo że foksteriery są inteligentne, wychowanie ich nie zawsze jest proste – bywają bowiem uparte. Jeśli jednak znajdziemy odpowiednią motywację, szkolenie może się okazać niezbyt uciążliwe. W nauce dobrze sprawdza się pozytywna motywacja, dlatego dobrze jest udać się np. na szkolenie klikerowe.

Klucz do sukcesu w wychowaniu teriera leży w umiejętnym połączeniu konsekwencji i motywacji. Trzeba przy tym pamiętać, że zdecydowane podejście nie oznacza twardej ręki! W razie brutalnego potraktowania, foksteriery potrafią użyć zębów w obronie własnej…

Dla kogo ta rasa

Foksterier szorstkowłosy to dobry towarzysz dla osób konsekwentnych i chcących poświęcić czas na wspólną aktywność z psem. Nie nadaje się dla rodzin z małymi dziećmi. Raczej nie sprawdzi się też jako pierwszy pies w życiu – wymaga bowiem osób z pewnym doświadczeniem w opiece i wychowywaniu psów.

Wady i zalety rasy foksterier szorstkowłosy

Foksterier szorstkowłosy – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• uparty
• może być agresywny wobec innych psów
• wymaga sporo ruchu i zajęcia
• ma silny instynkt łowiecki
• bywa szczekliwy

Zalety

• wesoły towarzysz
• lubi uczestniczyć w różnych aktywnościach
• nieskomplikowany w pielęgnacji, jeśli regularnie będziemy korzystać z usług groomera
• tani w utrzymaniu
• zdrowy

Zdrowie rasy foksterier szorstkowłosy

Foksteriery zazwyczaj cieszą się doskonałym zdrowiem i dożywają późnego wieku. Bywają jednak narażone na problemy o podłożu genetycznym, takie jak: alergie (przypadłość dosyć częsta u terierów, zwłaszcza o białym umaszczeniu), problemy z oczami (zaćma, jaskra, zwichnięcie soczewki), problemy z sercem (stenoza płucna, czyli zwężenie ujścia tętnicy płucnej), padaczka, kamienie moczowe.

Żywienie

Foksteriery zazwyczaj cieszą się dobrym apetytem, ale ich wybujały temperament sprawia, że szybko spalają przyswojoną energię. Sporadycznie zdarzają się u nich alergie pokarmowe. Najlepiej postawić na wysokiej jakości mokrą karmę, która ma w składzie dużą zawartość mięsa, a znikomą ilość zbóż. Sprawdzi się też sucha karma, przeznaczona dla psów małych ras. Foksteriera najlepiej karmić częściej, ale mniejszymi porcjami – dorosłe osobniki powinny jeść dwa, a nawet trzy razy dziennie.

Pielęgnacja

Pielęgnacja foksteriera szorstkowłosego wymaga czasu i potrafi być dosyć kosztowna, jeśli zależy nam na utrzymaniu psa w kondycji wystawowej, a nie potrafimy – albo nie chcemy – zająć się tym sami. W tym wypadku musi to robić profesjonalny groomer. Kilka razy w roku należy też psa trymować, najlepiej ręcznie.

Uwaga! Nie powinno się foksa wyłącznie strzyc, ponieważ powoduje to znaczące pogorszenie jakości szaty – staje się ona miękka, pokręcona i traci intensywne kolory. Konieczne jest regularne trymowanie. Do trymowania należy przyzwyczajać już trzymiesięcznego szczeniaka. Regularnie, co kilka dni, powinno się psa wyczesywać szczotką i grzebieniem. Przygotowanie do wystawy wymaga nie tylko regularnego trymowania, ale też podstrzygania szaty w odpowiednich miejscach na wzorcową długość, jak również kąpieli.

Akcesoria

Do pielęgnacji foksa przydadzą się: szczotka pudlówka, szczotka z włosa, grzebień o średnim rozstawie zębów, grzebień o rzadszym rozstawie zębów. Jeśli chodzi o zabawki, przydadzą się piłki na sznurku (i to wcale nie takie małe – chodzi o to, by pies ich nie połknął), gryzaki i kongi. Aby ułatwić foksterierowi krótkowłosemu wyciszenie, warto zainwestować też w zabawki węchowe – takie jak mata węchowa.

Historia rasy foksterier szorstkowłosy

Foksteriery krótkowłose są starą, angielską rasą. Pochodzą od terierów staroangielskich, w tym od teriera białego i czarnego podpalanego. Mają też domieszkę krwi bulterierów, greyhoundów i beagle’i.

Wyhodowano je do pomocy myśliwym i wykorzystywano podczas polowań par force (konny pościg za zwierzyną, aż ta padnie ze zmęczenia). Na polowania zabierano je wraz z foxhoundami – gończymi na lisy. Miały za zadanie zlokalizować rudzielca, który ukrył się w norze, i wskazać myśliwym miejsce poprzez oszczekiwanie. Polowano z nimi także na inne małe i średnie ssaki.

Jeszcze w połowie XIX wieku foksteriery krótko- i szorstkowłose stanowiły jedną rasę. Z czasem zaprzestano krzyżowania ich i powstały dwie odmiany. Klub Foksteriera zaczął działać w Anglii w 1876 r. i jeszcze w tym samym roku opublikował wzorzec rasy. W 1883 r. odbyła się wystawa, na której po raz pierwszy foksteriery szorstko- i krótkowłose oceniano osobno.

Foksterier szorstkowłosy w Polsce

W Polsce foksteriery szorstkowłose zaczęły być modne w okresie międzywojennym, a szczyt ich popularności przypadł na lata 60. XX w. Rozwojem rasy zajął się jako pierwszy Stefan Wiktor z hodowli Swirz, który rozpoczął swoją działalność w 1922 r. Z kolei po II wojnie światowej hodowlę rasy wznowił Zygmunt Biernacki z hodowli Royal.

Wzorzec rasy foksterier szorstkowłosy

Foksterier szorstkowłosy – grupa III FCI, sekcja 1, nr wzorca 169

Ciekawostki o rasie foksterier szorstkowłosy

Foksteriery to jedna z najstarszych ras terierów. Początkowo bardziej poszukiwana była odmiana krótkowłosa, jednak kiedy foksteriera szorstkowłosego sprawiła sobie królowa Wiktoria, odmiana ta zaczęła szybko zyskiwać na popularności. Dziś foksteriery szorstkowłose są dużo bardziej znane niż ich krótkowłosi kuzyni.

Karol Darwin posiadał kilka psów, w tym foksterierkę szorstkowłosą o imieniu Polly, z którą łączyła go głęboka więź. Nauczył ją m.in. łapania ciastek kładzionych na nosie. Polly była też jednym z modeli do ilustracji w książce Darwina „O wyrazie uczuć u człowieka i zwierząt” (I wyd. 1872 r.).