Plusy i minusy labków

Labrador jest dużym, masywnym psem. Jego sierść jest krótka, połączona z gęstym podszerstkiem, który niestety sprawia trochę kłopotów z utrzymaniem czystości w domu (wymaga częstego i dokładnego szczotkowania). U labradora możliwe są trzy rodzaje umaszczenia: czekoladowe, biszkoptowe, czarne. W Polsce największą popularność zyskał kolor biszkoptowy, następnie czarny, na końcu czekoladowy.

Ponieważ jest to masywny, posiadający dużo siły pies, bardzo ważne jest prawidłowe okiełznanie jego entuzjazmu oraz nauka posłuszeństwa już od wieku szczenięcego.

Labrador jest popularnym psem rodzinnym ze względu na charakter – cechy takie jak łagodność, przyjacielskość, kontaktowość, duża podatność na naukę, zachęcają do kupna psa tej rasy. Jednak na jego charakter składają się nie tylko te wyżej wymienione atrybuty.

Zamierzając przygarnąć labradora pod swój dach należy pamiętać, że jest to pies przede wszystkim pies myśliwski, aporter. Mocno rozwinięty instynkt łowiecki może być powodem późniejszych kłopotów wychowawczych. Wiele zależy od stopnia pobudliwości oraz rozwinięcia instynktu osobnika. Pies z silnie rozwiniętym instynktem łowieckim bywa uciążliwy na spacerach oraz treningach posłuszeństwa na świeżym powietrzu. Labrador jest doskonałym obserwatorem, zauważa wszystko co się w około rusza, każdy najdrobniejszy szmer, szelest mogą stanowić utrudnienie podczas nauki. W związku z tym należy powoli wprowadzać rozproszenia i spokojnie podnosić stopień trudności.

Najlepszym sposobem na zabawę podczas spacerów jest aportowanie. Labradory są aporterami, mają to we krwi, choć szczenięta niekiedy nie wykazują szczególnego zainteresowania aportem. Jednakże odpowiednie pobudzanie tej umiejętności, praca nad tym od szczeniaka na pewno przyniosą efekty. Wiele labradorów jest w stanie aportować wszystko co da się chwycić do pyska oraz z chęcią paradują po domu z zabawkami w zębach.

Wiele się mówi o tym, że labradory są wybitnie iteligentne. Jest w tym sporo prawdy, jednak najważniejsze jest to, że są one niezwykle chętne do pracy z człowiekiem. Labki potrafią się uczyć w zaskakującym tempie, chłoną wiedzę niczym gąbka dlatego warto to wykorzystać. Dzięki temu można ich nauczyć spektakularnych sztuczek, a zarazem pozwolić na wyzwolenie drzemiącej w nich energii. Bo jak wiadomo labki są wulkanami energii.

Szybkość uczenia ma swoje dobre i złe strony. Ku niezadowoleniu właścicieli, labradory potrafią doskonale szybko zapamiętywać zachowania niepożądane.

Te psy potrzebują bliskiego kontaktu z człowiekiem, są bardzo towarzyskie, kochają być pośród ludzi. Po mimo tego, iż są bardzo kontaktowe potrafią stworzyć ze swoim właścicielem bardzo mocną więź i stać się cieniem podążającym w rytm jego kroków. Decydując się na kupno labradora należy mieć na uwadze fakt, że ten pies będzie towarzyszył we wszystkim co robimy, będzie nieustannie blisko. Ta towarzyskość bywa czasem bardzo uciążliwa podczas spacerów, gdyż labrador pragnie się witać z każdym człowiekiem pojawiającym się w zasięgu wzroku. Niekiedy jest to trudne do oduczenia, zwłaszcza kiedy w okresie dorastania przechodnie ochoczo witali się z malcem.

Rasa ta jest bardzo wszechstronna. Posiada bardzo cenne cechy jednocześnie ma także kilka wad. Choć kwestia wad i zalet jest niejednoznaczna, wiele zależy od tego co właściwie przyszli opiekunowie oczekują od psa. Z pewnością labrador nie będzie się nadawał na psa stróżującego, leniwego kanapowca czy też psa jednego opiekuna. Trzeba pamiętać, że to przede wszystkim psy myśliwskie, a dopiero potem psy rodzinne. Potrzebują sporo ruchu i możliwości na wyzwolenie energii w nich drzemiącej, potencjał do pracy, chęci zabawy i szaleństw, jednym słowem aktywności.

Labrador retriever to z pewnością wyjątkowa rasa, której łagodność i przyjacielskość przyciąga, a widok małej puchatej kulki z nutką szaleństwa nie pozostawia potencjalnemu nabywcy wyboru ….