Zaprzęgowiec o tysiącu wyrazach pyska

Kilka lat temu postanowiłam znaleźć sobie towarzysza na wspólne spacery i wypady do lasu.Długo zastanawiałam się jakiego psa wybrać.Trafiło w końcu na Siberiana Husky.Zainteresowała mnie nie tylko uroda tych psów ale przede wszystkim niezależność,wytrzymałość i piękno ruchu.Miałam pieniążki na kupno psa z dobrej hodowli ale postanowiłam pomóc psu w potrzebie i adoptowałam ze schroniska dorosłego psa.Ziomek-bo tak ma na imię-przyjechał ze mną z Łodzi gdy miał około 14 miesięcy.Przez kolejny rok zmagałam się z jego lękami,złymi nawykami i chorobą.Ale niczego nie żałuję.Pomimo że pies był dorosły swoją konsekwencją,cierpliwością nauczyłam to co chciałam nauczyć.Wyleczony,odchowany jest moim najlepszym przyjacielem.
3 lata temu zaczęłam z nim rekreacyjnie trenować bikejoring czyli jedną z kategorii w zawodach psich zaprzęgów.Zauważyłam że jest bardzo silny i piekielnie szybki.Za namową znajomych wystartowałam w amatorskich zawodach i ku moim zdziwieniu i zarazem radości zajęliśmy 2 miejsce.Wpadłam po uszy w psie zaprzęgi.Postanowiłam sobie za cel że w przyszłości będziemy regularnie stawać na podium.
Moje życie zostało podporządkowane tylko psu.Poświęcałam każdą wolną chwilę na spacer,zabawy,treningi oraz pomoc bezdomnym psom północy.
Dziś działam w fundacji husky adopcje,jeżdżę z moim już 5-letnim Ziomkiem na zawody po całej Polsce i w aktualnym sezonie nie schodzimy z podium.Pies daje mi wiele radości,satysfakcji z wykonywanej pracy i przyjaciół których poznałam dzięki zaprzęgom.