Pchły – występowanie, cykl rozwojowy, choroby

author-avatar.svg

psy.pl

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

U psów najczęściej spotykanymi gatunkami pcheł są: pchła kocia (Ctenocephalides felis) oraz pchła psia (Ctenocephalides canis). Występują one praktycznie na całym świecie i bez problemu przenoszą się z czworonoga na człowieka!

U psów najczęściej spotykanymi gatunkami pcheł są: pchła kocia (Ctenocephalides felis) oraz pchła psia (Ctenocephalides canis). Występują one praktycznie na całym świecie i bez problemu przenoszą się z czworonoga na człowieka!

Na samym zwierzęciu widzimy jedynie dorosłe pchły. Ta zauważalna ilość to tylko kropla w morzu tego, co się dzieje w naszym otoczeniu. Dorosłe osobniki to zaledwie 5% pchlej populacji. Pozostałe pasożyty ukrywają się w środowisku – dywanach, legowiskach, ubraniach i innych ciepłych oraz zacienionych miejscach.

Cykl rozwojowy pcheł możemy podzielić na cztery etapy: jajo, larwa, poczwarka oraz postać dorosła. Samice pcheł składają lepkie jaja w sierści zwierząt – nawet do pięciu tysięcy w ciągu całego swojego życia! Często zdarza się tak, że jaja odpadają i rozwijają się w zakamarkach naszego domu. Z nich, po 2-5 dniach, wylęgają się larwy, które ukrywają się w pobliżu psa, w miejscach gdzie nie ma dostępu światła, czyli np. w szczelinach podłóg czy dywanach. Larwy odżywiają się martwą materią organiczną, a po 1-2 tygodniach przepoczwarzają się – zamykają się w kokonie i w postaci poczwarki czekają na dogodny moment do inwazji. Jest to stadium, w którym pchły są najodporniejsze na działanie środowiska. Czynnikami stymulującymi do dalszego rozwoju są: odpowiednia temperatura, wilgotność, zawartość dwutlenku węgla oraz drgania otoczenia (dźwięki). Zaraz po wykluciu z kokonu, dorosła pchła musi znaleźć żywiciela, ponieważ (na całe szczęście) jest stosunkowo delikatna. Gdy przyjmie wystarczającą ilość pokarmu (krwi), po 24-28 godzinach zaczyna się rozmnażać i w tej fazie może żyć nawet do 100 dni. Gdyby jednak nie znalazła żywiciela – zaledwie po kilku dniach głodówki umiera.

Poza uciążliwym swędzeniem i drapaniem, istnieje jeszcze kilka innych, przykrych skutków bytowania pcheł. U zwierzęcia może wystąpić APZS – alergiczne pchle zapalenie skóry – czyli reakcja alergiczna organizmu na pewne substancje występujące w pchlej ślinie. Ponadto, w przypadku bardzo młodych lub schorowanych zwierząt i silnego zapchlenia pojawia się anemia, która jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Jest ona związana ze stosunkiem ilości krwi pobranej przez pchły do tej krążącej u psa – co wyjaśnia, dlaczego zapchlenie jest szczególnie niebezpieczne w przypadku bardzo młodych i niewielkich gabarytowo szczeniąt.

Istnieje także kilka chorób, których wektorem jest pchła:

  1. Tasiemczyca (Dipylidium caninum)
  2. Riketsjoza
  3. Hemoplazmoza
  4. Bartoneloza

Jak widać, pchły to nie tylko denerwujący, nieproszeni goście. To także groźni nosiciele licznych chorób. Pamiętajmy, że wybicie dorosłych pcheł nie jest trudne – prawdziwym problemem są poczwarki, które są niezwykle odporne na działanie czynników zewnętrznych.

 

PLCACPRA00001m

Pierwsza publikacja: 26.04.2022

Podziel się tym artykułem:

author-avatar.svg
psy.pl

Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.

Zobacz powiązane artykuły

Psie zwyczaje przy… kupie! Które są normalne, a które mogą niepokoić?

Ten tekst przeczytasz w 3 minuty

Kręcenie się w kółko przed zrobieniem kupy, długie szukanie odpowiedniego miejsca… Psie zwyczaje bywają dziwne! Czy którymś powinniśmy się martwić?

psie zwyczaje przy kupie

undefined

31.12.2023

5 rzeczy, które możesz zrobić jeszcze dziś, by pomóc psu w Sylwestra

Ten tekst przeczytasz w 6 minut

To już dzisiaj! Pies i Sylwester – brzmi jak koszmar? Często tym właśnie jest… Jednak nawet jeśli dopiero teraz zastanawiasz się, jak pomóc psu przetrwać ten trudny wieczór – biegniemy z pomocą!

pies i sylwester co robić

undefined

26.12.2023

Posłanie dla psa. Jakie i dlaczego będzie najlepsze? Wyjaśnia zoofizjoterapeutka

Ten tekst przeczytasz w 5 minut

Któż z nas nie lubi spać? Nasze psy lubią spać jeszcze bardziej i spędzają w objęciach Morfeusza od 12 do 14 godzin na dobę. Tak naprawdę nie jest to zresztą kwestia upodobań, osobowości czy – tym bardziej – lenistwa, a potrzeb organizmu.

posłanie dla psa

undefined

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się