Choroba staruszków
Dlaczego on tak dużo pije? Dlaczego tak często chce wychodzić za potrzebą? Jak mu pomóc? Te pytania często zadają właściciele moich czworonożnych pacjentów. Odpowiedź nie zawsze jest tak prosta, jak nazwa choroby: moczówka prosta
Rzeczywiście takie objawy może dawać moczówka prosta, ale jej przyczyny mogą być różnorakie. W wypadku moczówki pochodzenia centralnego powodem jest niedobór hormonu powodującego zagęszczanie moczu. Z kolei w moczówce nerkowej nerki nie reagują na działanie tego hormonu. Choroba może też mieć podłoże psychiczne – wówczas pies odczuwa przymus picia, co prowadzi do częstego oddawania moczu. Inne, głębsze przyczyny takich dolegliwości to uszkodzenia okolicy przysadkowo-podwzgórzowej, do których doszło na skutek urazów mechanicznych lub procesów nowotworowych.
Nieodwodniony, ale chudnie
Podstawowymi objawami moczówki prostej są wzmożone pragnienie i nadmierne siusianie. Kiedy takie zwierzę trafia do lekarza i zostaje przeprowadzone badanie moczu, w wynikach uzyskuje się jego niski ciężar właściwy. Pies dotknięty tym schorzeniem nie wykazuje natomiast cech odwodnienia. Jednakże bardzo często notuje się spadek masy ciała.
Nie zauważono, by któraś z ras psów albo któraś z płci miała szczególną skłonność do zapadania na tę chorobę. Stwierdzono jednak inną prawidłowość: częściej dotyka ona zwierząt starszych niż młodych.
Lekarz weterynarii musi zlecić wiele specjalistycznych badań laboratoryjnych. Jeśli diagnoza się potwierdzi, pies otrzymuje leki hormonalne, które będzie musiał brać do końca życia. Dawkę elastycznie dostosowuje się do efektów, jakie przynosi. Właściciel powinien choremu czworonogowi w rozsądny sposób ograniczać dostęp do wody – tak by zwierzak nie cierpiał z powodu dużego pragnienia, ale by woda przez niego „nie przelatywała”. W wypadku moczówki o podłożu psychicznym podaje się leki psychotropowe.
Zmarznięty i przesolony
Nie zawsze zwiększone pragnienie i częste siusianie są objawem moczówki prostej. Obserwowane są także w przebiegu takich chorób, jak: cukrzyca, nadczynność tarczycy, przewlekła niewydolność nerek czy odmiedniczkowe ich zapalenie, ropomacicze, podwyższony poziom wapnia, niedobór potasu, choroby wątroby, nadczynność kory nadnerczy.
Powód może być też tak prozaiczny jak infekcja będąca skutkiem przemarznięcia. Właściciel mówi wtedy zwykle, że psiak „przeziębił sobie pęcherz”. Zakażenie bakteryjne cewki moczowej, pęcherza, moczowodów czy nawet nerek powoduje, że zwierzę odczuwa bolesność podczas załatwiania się, sprawia mu to trudność, a jednocześnie ma ciągłą potrzebę siusiania. Toteż często domaga się wyprowadzenia – a gdy już wyjdzie, oddaje wielokrotnie małe ilości moczu.
Zdarza się też, że sami właściciele przyczyniają się do powstania opisanych powyżej objawów – gdy podają psu w pożywieniu zbyt dużo soli…