Czy kąpiele pomagają pozbyć się wszy u psa?


U psa występuje jeden gatunek wszy (sucking louse - Lignognathus setosus) oraz dwa gatunki wszołów (‘chewing louse’ - Heterodoxus spiniger, Trichodectes canis). Regułą jest, że wszy odżywiają się krwią wyssaną po nakłuciu skóry żywiciela, natomiast wszoły – naskórkiem. Jednak ostatnimi laty okazało się, że pokarmem Heterodoxus spiniger, klasyfikowanego jako wszoła, jest również krew.

Wszy i wszoły psie zazwyczaj nie przenoszą się na człowieka, ponieważ są one wysoce wyspecjalizowane, jeśli chodzi o rodzaj pobieranego pokarmu. Wszawica to choroba występująca zazwyczaj u zwierząt osłabionych, zaniedbanych, młodych, starych bądź chorych.

Objawami, które zaobserwujemy u pupila zaatakowanego przez wszy bądź wszoły, są: nadmierne drapanie się, matowienie sierści, wyłysienia i uszkodzenia skóry (szczególnie w okolicy głowy, szyi, łopatek, pachwin oraz odbytu, łupież, obecność na skórze poruszających się pasożytów bądź jaj przyklejonych do sierści oraz osłabienie czworonoga wynikające z anemii spowodowanej żerowaniem gatunków krwiopinych – szczególnie u młodych, małych lub schorowanych i osłabionych zwierząt.

Zwalczanie pasożytów jest proste, jeżeli postępujemy zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Najskuteczniejsze jest działanie wielokierunkowe – odkażanie otoczenia i leczenie wszystkich zwierząt, strzyżenie sierści psa, kąpiele oraz podawanie preparatów przeciwpasożytniczych.
|
Co prawda wszy i wszoły poza żywicielem nie przeżyją zbyt długo, jednak odkażanie środowiska, w którym żyje nasz przyjaciel, minimalizuje prawdopodobieństwo reinfekcji do minimum. Te rzeczy, które nie nadają się do prania, wystarczy zamknąć w szczelnym opakowaniu na kilka tygodni. W przypadku długowłosych psów ogolenie będzie niezbędne, ponieważ jaja składane przez pasożyty są przyklejane do podstawy włosa zwierzęcia. Z tego samego powodu przydatne są także częste kąpiele, które przynajmniej częściowo usuną jaja z sierści. Ostatecznym punktem w zwalczaniu wszy i wszołów jest kilkukrotne podanie odpowiedniego leku przeciwpasożytniczego, dopasowanego do konkretnego pacjenta. Taką decyzję powinien podjąć lekarz weterynarii.

lek. wet. Klaudia Majcher
Specjalistyczna Przychodnia Weterynaryjna SpecVet

PLCACPRA00001p