Ile psów to już zbyt wiele?

Nowy pies w domu, w którym mieszkają już na przykład dwa psy, to nie bułka z masłem. Kluczem do sukcesu jest pierwsze spotkanie – koniecznie musi się odbyć na neutralnym gruncie, na pewno nie w pobliżu terenu zamieszkania czy częstych spacerów którejś ze stron. To, jak owo spotkanie będzie wyglądać, rzutuje na przyszłość całego towarzystwa.

Co w grupie psów jest najważniejsze? To, co je różni, czyli wiek i miejsce w stadzie. Liczy się ten, kto był pierwszy i jest najstarszy. Nowy członek stada musi szybko pojąć, jakie panują zasady. Opiekun może w tym pomóc, ale rozsądnie – doceniając rezydentów, a nie skupiając się wyłącznie na nowym przybyszu, bo to wywoła awanturę. Jeśli konflikty w stadzie nie ustaną przez cztery do sześciu tygodni, wówczas opiekun może zacząć wspierać „nowego”, by pokazać stadu, że jednak warto się z nim zaprzyjaźnić.

Grupa psów dzieląca tę samą przestrzeń nie będzie się dogadywać przez cały czas – mniejsze czy większe nieporozumienia są wpisane w istnienie stada. Powarkiwania i podgryzanie może wyglądać groźnie, ale jeśli nie ma otwartej walki, takie zachowania najlepiej ignorować, a psy same się dogadają. Jeżeli jednak ścięcia między psami są tak ostre, że niektóre mają rany, trzeba popracować nad stadem – ustalić lidera i uspokoić towarzystwo. To nie zawsze jest łatwe –konieczna może się okazać pomoc behawiorysty.

Zasada jest taka – im więcej psów w domu, tym więcej problemów. Nie da się ukryć, że różne zwierzaki, to różne temperamenty, więc mieszanka charakterów może dać w kość… Kilka psów (powiedzmy, że pięć) na jednego opiekuna to utrudnienie – nie da się przecież mieć oczu dookoła głowy, siłą rzeczy uwaga właściciela jest rozproszona.

Ile psów to za dużo? Jeden pies to naturalne minimum. Dwa to ekipa, najczęściej – zgrany duet. Trzy to mała grupa. Od czterech do sześciu to stado, które jedna osoba (przy dobrej organizacji, dużej wiedzy i możliwościach) jest w stanie opanować.

Opiekowanie się większą ilością psów niż sześć, których funkcją jest towarzyszenie, to raczej zbyt duża liczba. Chyba że jesteś hodowcą lub twoje psy pełnią funkcję  wymagającą dużej ich ilości, np. są to psy do polowania lub zaprzęgowe. Zawsze jednak trzeba pamiętać, że przy dużym stadzie nie jesteś w stanie zająć się każdym psem z osobna, zwierzaki są więc zdane na siebie nawzajem, co w ich działaniach nie zawsze może ci się podobać.

Każdy przypadek jest inny, więc od konkretnej sytuacji zależy, ile psów możesz mieć. Zastanów się, ile masz czasu, energii, pieniędzy czy jak duży masz dom. Niektórzy ludzie tak dużo uwagi poświęcają dwóm psom, że nie starcza im doby na nic innego, a są też właściciele sześciu czworonogów, którzy chodzą do pracy, zajmują się dziećmi i jeszcze znajdują wolnechwile.

Jeśli wiesz już, na co sobie możesz pozwolić, oceniłeś, ile psów chciałbyś mieć i dlaczego, a jesteś osobą odpowiedzialną – schroniska (lub dobre hodowle, o ile zależy ci na psach rodowodowych) stoją przed tobą otworem! Powodzenia 🙂