Mały piękniś

Jak oswajać
Podstawową pielęgnację możemy rozpocząć już w wieku 2-3 miesięcy. Jeżeli mamy pieska długowłosego, regularnie i bardzo delikatnie przeczesujemy włos grzebieniem i szczotką. Jeśli w przyszłości będzie strzyżony maszynką elektryczną, pozwólmy mu się z nią zapoznać. Dotyczy to także suszarki, czyli urządzenia, które najczęściej jest przyczyną psich lęków.
Najpierw połóżmy je w pobliżu pieska. Pozwólmy mu je obwąchać. Po kilku dniach uruchamiamy je, ale w pewnej odległości od szczeniaka i na najwolniejszych obrotach. Stopniowo zbliżamy się do niego, chyba że zaczyna zdradzać objawy niepokoju, wtedy przerywamy ćwiczenie. Powtarzamy je zawsze, kiedy pies jest w dobrym nastroju.
Podobnie rzecz się ma w wypadku ras szorstkowłosych, które należy regularnie trymować. Wstępnie podskubujemy ich sierść już w wieku dwu miesięcy – codziennie po kilka minut, stopniowo wydłużając czas trwania zabiegu. Używajmy także trymera, co pozwoli psiakowi poznać to narzędzie. Jeśli nie mamy wprawy w trymowaniu, zlećmy je komuś bardziej doświadczonemu.
Podczas wszystkich zabiegów zachowujmy się spokojnie. Nie szarpmy psa, nie używajmy siły i nie podnośmy głosu. Jeśli czujemy się zmęczeni lub poirytowani, lepiej przerwijmy, bo nasze zdenerwowanie błyskawicznie się mu udzieli. Trzeba też pamiętać, że młody piesek często ma jeszcze szczenięcy puch, podatny na kołtunienie i trudny do rozczesania. Dlatego, szczotkowanie i trymowanie muszą być przeprowadzane wyjątkowo delikatnie. Wymiana sierści następuje zwykle między trzecim a czwartym miesiącem życia (u niektórych ras, np. u seterów, znacznie później).

Kiedy strzyc lub trymować na poważnie
Wiek, w którym możemy wykonać pierwsze pełne i prawidłowe strzyżenie lub trymowanie, zależy od kilku czynników. Po pierwsze, zwierzak musi w miarę spokojnie wytrzymywać zabiegi pielęgnacyjne przez co najmniej godzinę i nie reagować nerwowo na widok narzędzi do nich niezbędnych. Ważna jest też ilość i długość sierści – to cechy osobnicze, niezależne od rasy. U jednego jej przedstawiciela w wieku np. pięciu miesięcy sierść będzie obfita i dobrze przerośnięta (to ważne w wypadku psów, które trymujemy), u innego nie. Kolejny czynnik to pogoda – nawet jeśli dwa poprzednie warunki są spełnione, a na dworze panuje słota i jest zimno, lepiej nie przeprowadzać zabiegu, by nie narazić psa na przeziębienie.

Jak kąpać
Jeśli chodzi o kąpiele, warto milusińskiego do nich przyzwyczajać, lecz nie należy przesadzać z ich częstotliwością. Robimy to głównie w sytuacjach awaryjnych, gdy zwierzak się w czymś wytarza. Skóra szczeniaka jest bardzo delikatna i zbyt często stosowane kosmetyki mogą ją podrażnić. Dlatego używajmy wyłącznie preparatów renomowanych firm przeznaczonych dla szczeniąt – nie zawierają odżywek, substancji podkreślających kolor, natłuszczających itd., są więc bezpieczne. W zasadzie nie określa się wieku, do jakiego powinno się je stosować. Niektórzy twierdzą, że szampon należy zmienić na odpowiedni dla dorosłego psa wraz ze zmianą szczenięcego puchu na dojrzałą szatę, inni z kolei, że dopiero po osiągnięciu przez psa dojrzałości. Uważam to za przesadę, gdyż u niektórych ras trzeba by z tym czekać nawet dwa lata.