Naga prawda

Łysina łysinie nierówna, choć każda szpeci. Każda świadczy jednak o jakiejś chorobie i często towarzyszą jej inne objawy.

• symetryczne łysiny i przebarwienia skóry świadczą zazwyczaj o zaburzeniach hormonalnych. Towarzyszy im łuszczenie się naskórka i obrzęk, a ogniska zapalne mogą przypominać zwapnienia skóry.

• łysienie i tycie to objawy niedoczynności tarczycy. Okrywa włosowa jest wówczas niezmiernie delikatna, a włosy – cienkie. Skóra jest sucha i szorstka. Zwierzę jest nadwrażliwe na zimno. Często towarzyszy tym objawom zanik popędu płciowego.

•  łysiny na brzuchu u samców mogą wskazywać na tzw. zespół feminizujący – schorzenie wywoływane niedoczynnością jąder. Samiec zewnętrznie upodabnia się do samicy. Występują zmiany skórne okolic krocza i narządów płciowych.

• łysy ogon u suki oznacza czasem dysfunkcję jajnikową. Łysiny to najmniej kłopotliwy z objawów tego schorzenia. Dotknięte nim samice mają zaburzenia cyklu płciowego, ciąże urojone i cysty jajników.

• plackowate łysiny na tułowiu to objaw nadczynności kory nadnerczy – tzw. Zespołu Cuschinga. Włosy chorego zwierzęcia są suche i łatwo wypadają. Skóra staje się cienka i delikatna – widać przez nią naczynia krwionośne.

• łysiny okrągłe i owalne świadczą często o grzybicy. Ogniska zapalne łuszczą się, a ich brzegi są zaczerwienione, często z drobnymi pęcherzykami wypełnionymi surowiczym płynem, które następnie pękają i zasychają w strupy.

• grudki, krosty i łysiny wskazują na gronkowcowe zapalenie skóry. Dotyka ono najczęściej okolice kończyn, napletka, ud i brzucha. Grudki przekształcają się w krosty i mogą przypominać owrzodzenie, które z czasem zasycha. Po odpadnięciu strupów zostaje blizna i łysina.