Staruszek Kubuś trafił do Punktu Adopcyjnego w Chodzieży, kiedy jego opiekunka zachorowała na zapalenie płuc i trafiła do szpitala. Miał tam zostać na czas leczenia swojej pani. Właścicielka Kubusia martwiła się o niego, codziennie dzwoniła do przytuliska z pytaniami o ulubieńca. Czuła się coraz lepiej i nikt nie spodziewał się, że ta historia tak źle się skończy.
Pewnego dnia szpitalne łóżko zostało puste. Kubuś nie wiedział, że został sam. Czekał, wiernie czekał aż jego pani przyjdzie po niego do tego dziwnego miejsca, w którym się znalazł. Wolontariusze poświęcali mu dużo czasu, zachwycając się przyjaznym charakterem pieska. Na portalach społecznościowych szukali mu domu. Ale nikt nie zainteresował się starszym, chudym, czarnym kundelkiem z krzywym zgryzem. Kubuś umarł w schronisku, do końca smutny, do końca pozbawiony miłości, do której tak był przyzwyczajony. Może teraz spotkał się gdzieś ze swoją panią?
Na jego pamiątkę schroniskowi wolontariusze utworzyli wydarzenie na którym zbierają zabawki, obroże i kocyki dla schroniskowych psów, które są w podobnej sytuacji jak Kubuś. Chcą im choć trochę uprzyjemnić pobyt w strasznym miejscu, jakim jest dla nich każde, nawet najlepiej prowadzone przytulisko.
Nie zawsze ludzie, którzy pozostawiają na tym świecie psy, są samotni. Bardzo często mają rodziny: rodzeństwo, dzieci, wnuki. Mają też mieszkania, domy i samochody, które dla rodziny stają się najważniejszym dobrem. Ale nie psy. Psy, zwłaszcza stare psy, zawadzają. Mają jak najszybciej zniknąć, nie przedstawiają sobą materialnej wartości o którą trzeba walczyć. Po ciepłej kanapie i czułym dotyku rąk ukochanego człowieka zostaje wspomnienie. Nowa rzeczywistość to zimny schroniskowy boks i kraty. Takim psom – kiedyś domowym, kochanym i dającym miłość – jest tam najtrudniej. Trafiają do przytuliska w chwili gdy dodatkowo przeżywają śmierć opiekuna.
Na Facebooku powstała grupa pomagająca szukać nowych domów dla takich zwierzaków: www.facebook.com/groups/OSIEROCONE/ Warto się zainteresować takimi psami i kotami. Najczęściej są dobrze wychowane, zadbane, umieją zachowywać czystość. I odwzajemnią okazaną im pomoc z całego serca. Bo śmierć właściciela zabiera psu wszystko. PŁ
