HISZPAŃSKI PIES DOWODNY
Średniego wzrostu, mocnej budowy pies o kędzierzawym, wełnistym włosie. Pogodny, bardzo pojętny, mało dominujący, pragnący zadowolić właściciela. Energiczny, potrzebuje sporo ruchu. Choć doskonale sprawdza się w roli aportera, jest przede wszystkim psem pasterskim. Selekcja w kierunku predyspozycji do pracy sprawiła, że są podatne na szkolenie i łatwo je wychować. Wymagają starannej socjalizacji, inaczej mogą się lękać nieznanych im zjawisk. Jako psy wyhodowane do pracy są bystre i zwinne.
Charakter rasy hiszpański pies dowodny
Hiszpańskie psy dowodne zarówno w stosunku do ludzi, jak również innych psów i zwierząt domowych są bardzo łagodne, choć nieufność do obcych czyni z nich dobrych stróżów.
Umiejętności
Przedstawiciele tej rasy to przede wszystkim wszechstronne psy pracujące, do dziś używane w swojej ojczyźnie jako psy pasterskie, myśliwskie, rybackie i stróżujące. Hiszpańskie psy dowodne szkoli się też do wykrywania materiałów wybuchowych i narkotyków, a także na psy ratownicze.
Szkolenie i wychowanie
Selekcja w kierunku predyspozycji do pracy sprawiła, że są podatne na szkolenie i łatwo je wychować. Wymagają starannej socjalizacji, inaczej mogą się lękać nieznanych im zjawisk. Jako psy wyhodowane do pracy są bystre i zwinne. Ich ulubione zajęcia to pływanie oraz aportowanie.
Dla kogo ta rasa
Mocno przywiązują się do jednej osoby, ale doskonale sprawdzają się także jako psy rodzinne. Lubią się bawić, a przy tym są z natury delikatne, dlatego mogą być świetnymi towarzyszami dziecięcych zabaw.
Pomimo zamiłowania do ruchu i zabawy, łatwo przystosowują się do trybu życia właścicieli. W domu są spokojne i niehałaśliwe. Jeśli nikt się nimi nie zajmuje, po prostu śpią. Mimo wszystko najlepszym właścicielem dla psa tej rasy będzie osoba aktywna, która zapewni mu sporą dawkę ruchu i zajęcia.
Wady i zalety rasy hiszpański pies dowodny
Wady
- przy braku odpowiedniej socjalizacji bywają lękliwe
- na długiej szacie mogą wnosić dużo brudu
- wymagają sporo ruchu
Zalety
- łatwe w układaniu
- miłe i łagodne
- chętnie biorą udział w różnych aktywnościach
- zdrowe i odporne
- nie linieją
Zdrowie rasy hiszpański pies dowodny
Hiszpańskie psy dowodne są wytrzymałe i odporne na trudne warunki atmosferyczne, rzadko chorują. Mimo wszystko zaleca się wykonywanie badań na dysplazję i badań oczu pod kątem chorób genetycznych. Niektóre osobniki rodzą się z naturalnie skróconym ogonem.
Żywienie
Przedstawiciele też rasy nie mają szczególnych wymagań żywieniowych. Zazwyczaj cieszą się dobrym apetytem i dobrze przyswajają pokarm.
Pielęgnacja
Są niekłopotliwe w pielęgnacji – ich tłusta, wodoodporna szata nie wymaga czesania ani częstych kąpieli, a jedynie strzyżenia raz lub dwa razy w roku. Aby mogły być wystawiane, nie muszą mieć długiego włosa, wystarczą 3 cm. Dzięki temu, że nie linieją, hiszpańskie psy dowodne nadają się nawet dla alergików.
Polecane przez redakcję
Reklama
Historia rasy hiszpański pies dowodny
Jest to niewątpliwie rasa bardzo stara. Na temat jej pochodzenia istnieją różne teorie. Jedna z nich mówi, że przodkami rasy były kudłate psy z Afryki Północnej, przywiezione na Półwysep Iberyjski przez Maurów podczas ich inwazji rozpoczętej w roku 711.
Inna głosi, że przedstawicieli tej rasy przywieźli do Europy Fenicjanie. Według kolejnej, psy te mają pochodzenie azjatyckie. W Hiszpanii znane są powszechnie pod nazwą „psów tureckich”. Być może jest to rodzima rasa pochodząca z Andaluzji, skąd rozprzestrzeniła się na teren całej Hiszpanii.
Wiadomo, że podobne kudłate psy znane były na Półwyspie Iberyjskim już we wczesnym średniowieczu. Pasły kozy i owce oraz aportowały ptactwo podczas polowań. Niektóre pomagały rybakom przy wyciąganiu sieci. W połowie lat 70. XX wieku miłośnicy rasy, Antonio Garcia Perez i Santiago Montesinos, rozpoczęli starania o jej uznanie przez FCI, co nastąpiło w 1985 roku.
Największą popularnością rasa cieszy się w Hiszpanii, Finlandii i Szwecji, ale dzięki swoim zaletom zyskuje coraz więcej miłośników na całym świecie. Do Polski pierwsza suczka przybyła pod koniec 2004 roku, a w 2005 roku dołączył do niej piesek. Obecnie działa już kilka hodowli.
Wzorzec rasy hiszpański pies dowodny
Hiszpański pies dowodny – grupa VIII FCI, sekcja 3, nr wzorca 336
- Kraj pochodzenia: Hiszpania
- Charakter: pies inteligentny, łagodny, wesoły, nieufny w stosunku do obcych, chętny do pracy i zabawy
- Wielkość: psy 44-50 cm, suki 40-46 cm
- Waga: psy 18-22 kg, suki 14-18 kg
- Szata: wełnista, skręcona; przycięta tworzy kędziorki, długa może tworzyć sznurki (niesfilcowane); pies tej rasy nie linieje
- Maść: biała, czarna, czekoladowa w różnych odcieniach, czarno-biała lub czekoladowo-biała
- Długość życia: 10-14 lat
- Podatność na szkolenie: duża
- Aktywność: dość wysoka, ale hiszpański pies dowodny przyzwyczai się też do umiarkowanej dawki ruchu
- Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie
- Odporność/podatność na choroby: odporny
- Możliwość nabycia szczeniaka: w Polsce jest niewiele hodowli, więc na szczenię trzeba czasem dłużej poczekać
- Cena psa z rodowodem: 3500-5000 zł
Ciekawostki o rasie hiszpański pies dowodny
W górach południowej Andaluzji psy tej rasy nadal można spotkać w roli użytkowej (od ok. 1000 lat).
W przeszłości zwracano uwagę na umaszczenie psa głównie pod kątem użytkowym i tak na przykład rybacy posiadali zwykle jasne psy (białe, beżowe, beżowo-białe), dobrze widoczne w wodzie. Farmerzy z kolei preferowali ciemne umaszczenie (czarne, brązowe), łatwiejsze do zobaczenia na polu.
