Świerzb u psa - objawy i leczenie świerzbowca

Świerzb u psa jest chorobą skóry powodowaną przez niewielkie pajęczaki wnikające w głąb skóry czworonoga. Ta przypadłość nie tylko negatywnie wpływa na komfort życia zwierzęcia - może także prowadzić do powstawania trudno gojących się ran na ciele psa i wtórnych zakażeń bakteryjnych. Jak rozpoznać świerzbowca u psa i na czym polega leczenie tej choroby skórnej?

Jak pies może zarazić się świerzbem?

Do zakażenia świerzbem może dojść na wiele sposobów. Najczęściej dochodzi do tego poprzez kontakt z innym zarażonym zwierzęciem, zwykle psem lub kotem. Psy mogą zarazić się również od siebie za pomocą szczotki czy innego przedmiotu, na którym znajdują się pasożyty świerzbowca. Kiedy? Chociażby podczas wizyty w salonie dla zwierząt, psim hotelu czy u weterynarza. Na chorobę tę narażone są także psy przebywające w dużych grupach - na przykład w schroniskach czy hodowlach.

Świerzb pomiędzy zwierzętami roznosi się bardzo szybko i najczęściej atakuje osobniki z obniżoną odpornością czy też niedożywione. Jeśli w domu jest więcej psów, a chory teoretycznie jest jeden, należy u każdego zwierzęcia wdrożyć odpowiednie leczenie – nawet gdy nie widać objawów choroby.

Świerzb u psa – rodzaje

Istnieje kilka gatunków świerzbowca, jednak tylko dwa z nich atakują psy – świerzbowiec drążący (Sarcoptes scabiei var. canis) i świerzbowiec uszny (Otodectes cynotis).

Świerzbowiec drążący u psa

Bardzo często dotyka zaniedbane i bezdomne psy, żyjące w dużych skupiskach. Pasożyt ten jest również przyczyną dużej liczby zgonów u lisów. Do zarażenia może dojść nie tylko poprzez bezpośredni kontakt z chorym zwierzęciem, ale też przez przybory do pielęgnacji czy wspólne legowisko. Świerzbowiec drążący cechuje się wysoką zaraźliwością, ponieważ pajęczak jest w stanie przeżyć poza żywicielem nawet do kilku tygodni. Jest on niebezpieczny również dla ludzi.

Świerzbowiec drążący bytuje w powierzchniowej warstwie naskórka. Następnie samice świerzbowca tworzą tunele. To właśnie tam przez kilka miesięcy składają jaja, z których wykluwają się larwy. Zmiany skórne przeważnie znajdują się na uszach, podbrzuszu, klatce piersiowej, łokciach i stawach skokowych. Przy silnych zarażeniach wykwity mogą obejmować całe ciało.

Świerzbowiec uszny u psa

W przeciwieństwie do świerzbowca drążącego, świerzbowiec uszny nie wnika pod skórę, a bytuje na jej powierzchni w małżowinie usznej. Samica świerzbowca składa jaja w przewodzie słuchowym psa, a cały cykl trwa ok. 3 tygodni. Pasożyty żywią się złuszczonym naskórkiem. Ten rodzaj świerzbowca dotyka przeważnie szczenięta i młode psy.

Pies, odczuwając dyskomfort, drapie się, potrząsa głową bądź trzepie uszami. Z małżowiny usznej wydobywa się nieprzyjemny zapach, mogą też pojawić się suche łuski. Nieleczony świerzbowiec uszny przybierający postać przewlekłą w skrajnych przypadkach może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w kanałach słuchowych.

Świerzb u psa – objawy

Po czym poznać świerzb u psa? Na pewno pierwszym sygnałem, który wskazuje na zainfekowanie, jest nieustanne drapanie się zwierzęcia. Dlatego, jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy mogące świadczyć o świerzbie u psa, koniecznie obejrzyj skórę pupila i zabierz go na konsultację z lekarzem weterynarii. Do najczęstszych objawów świerzbu u psa należą:

• swędzenie i pieczenie skóry,
• zaczerwienienie i stany zapalne skóry,
• nieustanne drapanie się,
• pocieranie o przedmioty,
• brak apetytu (anoreksja),
• szybka utrata masy ciała,
• utrata i osłabienie sierści,
• wysypki skórne,
• łuski na skórze,
• rany i grudki na skórze,
• nieprzyjemny zapach skóry,
• sucha, szorstka i gruba skóra – w najbardziej zaawansowanych stadiach świerzbu.

Jeśli zaobserwujesz choćby niektóre z powyższych objawów, musisz natychmiast zgłosić się do lekarza weterynarii i rozpocząć leczenie. Dzięki temu unikniesz rozprzestrzeniania się choroby i poważnych powikłań.

Jak zdiagnozować świerzb u psa?

Jeśli podejrzewasz, że twój pies został zarażony świerzbem, koniecznie musisz udać się z pupilem do lekarza weterynarii w celu zdiagnozowania choroby. Specjalista obejrzy skórę psa i pobierze z niej zeskrobinę, a następnie obejrzy ją pod mikroskopem. W przypadku zaobserwowania pasożytów, zaleci wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Jak leczyć świerzb u psa?

Walka z pasożytami jest trudna i może potrwać nawet 8 tygodni. Ale jest skuteczna. Kuracja zazwyczaj obejmuje kąpiele, które wspomagają zmiękczenie skóry, podawanie lekarstw, stosowanie maści i oczyszczanie skażonych miejsc. Jeśli w przebiegu choroby dojdzie do wtórnych zakażeń skóry, leczenie może objąć także antybiotykoterapię.

Aby zapobiec nawrotom choroby, muszą zostać zabite wszystkie szkodniki bytujące na żywicielu. Z racji tego, że świerzb jest chorobą wysoce zaraźliwą, to pies, który jest w trakcie leczenia, powinien być izolowany od pozostałych psów czy innych zwierząt. W przypadku hodowli czy domu z dużą ilością zwierząt, kuracją należy objąć wszystkie czworonogi. Trzeba jednak dodać, że świerzb u psów zdarza się stosunkowo rzadko - szczególnie tych zadbanych i regularnie zabezpieczanych przy użyciu preparatów przeciw pasożytom skórnym.