Wierność niejedno ma imię

Calafate, czarny, niewielki kundelek, swoje imię zawdzięczał nazwie krzewu rosnącego tylko w Patagonii (polska nazwa krzewu to berberys bukszpanolistny). W 2003 roku przygarnął go z ulicy w Rio Grande, miejscowości położonej na południu Argentyny, Pedro Vera Carcamo. Niestety, rok później zginął w wypadku podczas pracy na farmie.

Calafate znów został sam. Nie mogąc pogodzić się ze stratą najlepszego przyjaciela, przychodził codziennie na cmentarz, aby czuwać przy jego grobie. Początkowo pracownicy cmentarza próbowali go odpędzać, ale pies był wytrwały i nie dawał za wygraną. Zawsze znajdował sposób, aby przedostać się na miejsce pochówku Pedra. W końcu urzędnicy miejscy ustąpili.

Od tej chwili, przez dziewięć lat, Calafate był stałym gościem cmentarza. Wieść o jego niesłychanym oddaniu rozeszła się po całej Patagonii. A pracownicy cmentarza karmili go i zapewniali schronienie. Tydzień temu Calafate padł ofiarą ataku dwóch psów. W wyniku licznych, poważnych ran odszedł niestety za Tęczowy Most.  Wierny pies został pochowany niedaleko swojego pana, obok baraku, w którym spędzał czas z opiekującymi się nim pracownikami cmentarza. PK