Z życia wzięte: znalazłam 4 kleszcze u swojego psa! Co robić?
Przede wszystkim – nie panikować! Jeśli nie wiesz w jaki sposób wyjąć kleszcza, przeczytaj nasz poprzedni artykuł albo zasięgnij porady lekarza weterynarii.
Kluczem do sukcesu jest wczesne znalezienie pasożyta. Według badań kleszcz musi być wczepiony przez ponad 12-24 godziny, aby przenieść chorobę odkleszczową. Jednak jak każda reguła – i ta ma swoje wyjątki. Zarażenie się zwierzęcia zależy od tego, czy ślina zakażonego kleszcza miała kontakt z krwią żywiciela. Dlatego też po każdym spacerze czy zabawie na podwórku sprawdzaj sierść swojego psa i bezwzględnie usuwaj wszystkich niepowołanych gości na jego ciele oraz sierści.
Po prawidłowym odczepieniu całego kleszcza (pamiętaj, aby sprawdzić, czy w skórze nie została jego głowa!) dokładnie zdezynfekuj miejsce wkłucia. Sprawdź czy kleszcz, którego znalazłeś/znalazłaś, jest żywy oraz oceń, przez jak długi czas był wczepiony w zwierzę (np. poprzez ilość wypitej krwi = wielkość kleszcza). Skonsultuj się z lekarzem i zapytaj czy preparat, który stosujesz, jest skuteczny. Kiedy sytuacja parazytologiczna na zwierzęciu jest już opanowana, można pomyśleć o dalszych działaniach.
Pierwszym z nich jest zachowanie wyjętych pasożytów do badania. Obecny rozwój nauki sprawia, że niektóre laboratoria mają w swojej ofercie możliwość zbadania kleszcza na przenoszone choroby. Ponadto sam gatunek kleszcza sugeruje, czego może być potencjalnym nosicielem.
W odpowiednim okresie od zakażenia, nawet bez występujących objawów, można przesłać krew zwierzęcia do badania zaawansowanymi metodami, za pomocą których często udaje się stwierdzić np. dopiero rozwijającą się babeszjozę. Innym sposobem są szybkie testy serologiczne do wykonania od ręki w lecznicy, jednak w przypadku tej metody powinno poczekać na pojawienie się odpowiedniej ilości przeciwciał we krwi, co w przypadku m.in. boreliozy wynosi minimum 4 tygodnie.
Po trzecie – obserwacja! Objawy chorób odkleszczowych ujawniają się zazwyczaj w ciągu kilku dni, tygodni a nawet miesięcy. Takie zwierzę może również chorować przewlekle i bezobjawowo. Jeśli zauważysz u swojego pupila jakiekolwiek niepokojące objawy, jak najszybciej zgłoś się do lekarza weterynarii. Ten zdecyduje o przeprowadzeniu odpowiednich badań, dalszej obserwacji bądź rozpoczęciu leczenia, czasem także zapobiegawczego.
PLCACPRA00001j