Morus jest jak nowy! Co pani zrobiła?

Nie mówię o wściekliźnie czy innych schorzeniach, gdzie objawem jest agresja, ale o chorobach niezwiązanych z tą cechą. Jak ból może wpłynąć na zachowanie psa?

Przywieziemy, ale tylko na lekach

Trafił do mnie kundelek w wieku 12 lat. Agresywny, nawet właściciele mieli kłopoty, aby przywieźć go do lecznicy. Jeszcze zanim zobaczyłam psa, opiekunowie musieli mu dać leki uspokajające, aby Morus w ogóle dał się złapać! Jak już miałam go na stole, szybko się zorientowałam, w czym problem. Pies miał duży i bardzo bolesny uchyłek prostnicy. Co to właściwie jest?

Mamy z nim do czynienia, gdy dochodzi do przerostu prostaty, która zmniejsza światło prostnicy i pies, oddając kał, musi mocniej przeć. Wtedy końcówka jelita rozciąga się i powstaje kieszonka, gdzie zbiera się kał. Rośnie i twardnieje, bo w jelicie grubym stale dochodzi do odsączania płynu z mas kałowych. Szybko może być jak kamień! Ucisk na tkanki miękkie i brak możliwości wypchnięcia kału na zewnątrz wywołuje ogromny ból, bowiem jelito stale pracuje oraz produkuje coraz więcej i więcej kału. Pies w pewnym momencie przestaje jeść, bo go boli, i zaczyna się „przeładowywać” resztkami pokarmowymi.

Jak tego uniknąć?

Przede wszystkim – kastrować! Nie dochodzi wtedy do przerostu prostaty i nie ma kłopotów, które opisałam powyżej. Ale wróćmy do Morusa…

Prawowita właścicielka psa, gdy usłyszała, że coś się z Morusem dzieje, chciała go uśpić. „Bo to stary pies, on się męczy, poza tym jest agresywny, nie ma jak mu pomóc…”. Na szczęście miała bardziej empatyczną córkę i wnuka, którzy namówili ją na zmianę zdania i podjęcie leczenia pieska.

Niestety ból był tak ogromny, a nagromadzony kał tak twardy, że aby cokolwiek zrobić, musiałam psa znieczulić. Uchyłek opróżniłam, podałam leki przeciwbólowe i antybiotyki ze względu na gigantyczny stan zapalny i podrażnienie jelit wywołujące krwawienie.

Jak wyglądało dalsze leczenie Morusa?

Poza moimi czynnościami, które odbywają się na stole operacyjnym, bardzo ważna jest dieta. Pacjent z uchyłkiem musi jeść „zupy”. Oczywiście nie takie jak my, czyli nie pomidorową ani przyprawiony rosół, ale mięso z warzywami i makaronem lub ryżem ze sporą ilością wody. Pokarm musi być bardzo płynny, by łatwo się wchłaniał i wydalał. Jelito nie może się przepełniać! W następnej kolejności czeka psiaka kastracja, a później usunięcie uchyłka. Wszystko po kolei.

Na ostatniej kontroli usłyszałam od uradowanej córki właścicielki:

No i co miałam powiedzieć? Pozostało mi tylko się cieszyć. Pies i mnie już nie chciał zjeść podczas wizyt, a nawet dawał sobie pomagać. Myślę, że jego agresja mogła być spowodowana stałym, nieprzerywalnym bólem i złym samopoczuciem. Któż z nas nie jest drażliwy, gdy coś ciągle boli? Morus z dnia na dzień zupełnie się zmienił – agresja zniknęła dzięki leczeniu. Dlatego, zamiast przyklejać psu łatkę, że jest „agresywny” czy „zwariował na starość”, lepiej najpierw po prostu go… zbadać.