Choroba lokomocyjna u psa – jak sobie z nią radzić?

Dlaczego nasze zwierzaki chorują na chorobę lokomocyjną? Z tego samego powodu, z jakiego cierpią na nią niektórzy ludzie. Dochodzi do niej, gdy ruch pojazdu wchodzi w interakcję z układem nerwowym. Choroba lokomocyjna u psa bierze się z braku równowagi między tym, co czworonóg widzi, a tym, co czuje. Psy wychwytują ruch – podobnie jak my – w uchu wewnętrznym, rejestrują go wzrokiem i odczuwają w mięśniach. Zamierzone ruchy powodują skoordynowane reakcje. Kiedy ruch pojawia się w sposób niezamierzony przez ciało, może wystąpić choroba lokomocyjna. A tak się właśnie dzieje, gdy siedzącemu nieruchomo w aucie psu za szybą przesuwa się świat...

Choroba lokomocyjna u psa – objawy

Jeśli twój pies ma chorobę lokomocyjną, z pewnością szybko to zauważysz. W aucie będzie okazywał niepokój i niespokojnie się wiercił. Najczęstsze objawy choroby lokomocyjnej u psa to też:

• dyszenie,
• drżenie,
• skamlenie,
• apatia,
• częste ziewanie,
• nadmierne ślinienie,
• wymioty,
• uporczywe oblizywanie pyska.

O ile te niepokój czy dyszenie mogą wskazywać jedynie na strach przed jazdą, o tyle już ślinienie się jest oznaką mdłości, które mogą się skończyć wymiotami. Wtedy już niemal na pewno wiesz, że pies cierpi na chorobę lokomocyjną.

Jakie są przyczyny choroby lokomocyjnej u psa? Co ją powoduje?

Choroba lokomocyjna dotyka najczęściej szczenięta (podobnie jak dzieci – częściej niż dorosłych), ponieważ ich układ neurologiczny (struktury ucha wewnętrznego) nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Odpowiada on za koordynację ruchów i równowagę psa. Większość szczeniąt z tej choroby wyrośnie, ale nie wszystkie. Dolegliwości z podróżą samochodem mogą także być wywoływane przez stres – głównie przez złe skojarzenia z jazdą (np. do lekarza weterynarii, porzucenie w przeszłości w aucie).

Jak sobie radzić z chorobą lokomocyjną u psa? Domowe sposoby

Na szczęście istnieje kilka naturalnych środków, które są pomocne, gdy się pojawia choroba lokomocyjna u psa. Być może nawet masz je w domu. Co podać psu?

Imbir

Jego działanie przeciw nudnościom jest znane. Dorównuje ono lekom na mdłości, a imbir ma mniej skutków ubocznych. Jednak nie każdy pies może skorzystać z tego środka.

W jakiej formie podawać psu imbir? W podróży najwygodniej będzie użyć nalewki (oczywiście bezalkoholowej). Dawkować należy w następujący sposób:

• pies ważący do 4,5 kg: 1 do 3 kropli, 2 do 3 razy dziennie,
• 4,5 kg do 9 kg: 3 do 5 kropli, 2 do 3 razy dziennie,
• 9 kg do 22,5 kg: 5 do 10 kropli, 2 do 3 razy dziennie,
• 22,5 kg do 45 kg: 20 kropli, 2 do 3 razy dziennie,
• Ponad 45 kg: dawka dla dorosłego człowieka.

Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa uspokaja mięśnie żołądka psa, co może pomóc złagodzić nudności i wzdęcia. Tu jednak także trzeba zachować środki ostrożności.

Możesz podać pupilowi miętę w formie naparu. Zalej 2 łyżki suszonego ziela 200 ml prawie wrzącej wody i zostaw pod przykryciem 20–30 minut. Odcedź napar, ponownie przykryj i pozostaw do ostygnięcia. Podaj psu następującą ilość, w zależności od jego wielkości:

• małe psy: 1 łyżeczka, 2 do 3 razy dziennie,
• średnie psy: 2 łyżeczki, 2 do 3 razy dziennie,
• duże psy: 1 łyżka, 2 do 3 razy dziennie,
• bardzo duże psy: 2 łyżki, 2 do 3 razy dziennie.

Kocimiętka

Kocimiętka jest dobra nie tylko dla kotów. Na psy działa uspokajająco i łagodzi dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Musisz tylko zwrócić uwagę na jeden szczegół.

12 kropli nalewki z kocimiętki można dodać do miski z wodą. Jeśli pies nie zareaguje na taką ilość i nadal będzie niespokojny, można dodać jeszcze 6 kropli.

Koper włoski

Koper działa podobnie jak kocimiętka i warto go stosować przy problemach trawiennych. To świetna propozycja dla psów, które nie przepadają za smakiem mięty. Jednak niektórym czworonogom nie należy go podawać.

W razie potrze podawaj psu 10 do 20 kropli nalewki z kopru na 9 kg masy ciała. 

Koperek

Zwykły zielony koperek jest również skutecznym remedium przeciwko nudnościom. Jego związki działają jak środek przeciwkolkowy.

Podobnie jak kopru włoskiego, nie podawaj koperku ciężarnym ani karmiącym sukom.

W jakiej formie serwować psu koperek? Zrób herbatkę. Wsyp 1 łyżeczkę nasion kopru do szklanki wrzącej wody. Po ostudzeniu podaj psu – w zależności od wielkości – od ¼ do całości tej porcji. Powinien ją wypić na krótko przed wyjazdem.

Klatka

Wspomnieliśmy już, że głównym czynnikiem powodującym chorobę lokomocyjną jest oglądanie świata przelatującego za oknem. My patrzymy wtedy przez przednią szybę – i to często pomaga. Jednak pies tego nie zrozumie. Pomóc może klatka, którą przysłonisz kocem w taki sposób, by pies mógł patrzeć tylko przed siebie.

Świeże powietrze

Świeże powietrze czasem pomaga, ale może też nasilić objawy choroby lokomocyjnej. Spróbuj więc odrobinę uchylić okno, by sprawdzić, jak to podziała na twojego pupila. Podczas podróży często się zatrzymuj, byście mogli rozprostować kości (to ważne też dla twojego zdrowia). W aucie nie powinno być zbyt ciepło, bo choroba lokomocyjna bardziej daje się wtedy we znaki. Dlatego podróżuj z psem rano lub wieczorem i używaj klimatyzacji.

Warto także stopniowo przyzwyczajać psa do jazdy autem. Tworzyć pozytywne skojarzenia. W tym celu przydadzą się ulubione zabawki czworonoga i przysmaki. Można także na początku – przed dłuższą podróżą – zabierać psiaka na krótkie wycieczki kończące się przyjemnym spacerem w ulubionych miejscach.

W trudnych przypadkach może pomóc jedynie farmakologia – leki przeciwlękowe i uspokajające –należy więc skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Źródło: https://www.dogsnaturallymagazine.com/dog-car-sickness-4-natural-remedies/