Co twój pies powie w Wigilię?
Bohaterowie naszych tegorocznych okładek puszczają wodze fantazji i próbują się wczuć w swoich czworonożnych przyjaciół. Co - ich zdaniem - podopieczni szepną im na ucho w wigilijny wieczór?
Momo – Beaty Sadowskiej:
Chciałbym więcej spaghetti i jajecznicy na pomidorach, tej, którą robi dla mnie pańcio. Mogłabyś częściej bawić się ze mną w berka i przeciąganie pluszowego smoka. I gonić mnie po całym mieszkaniu, kiedy uciekam z suszonym uchem. Chciałbym wchodzić na kanapę i spędzać z tobą cały dzień.
Fabio – Małgorzaty Ostrowskiej:
Co jest? Święta? Super! Dużo ludzi, dużo szczekania – tak jak lubię! Będzie rybka – to, co lubię! Będą długie spacery, może nawet będą bracia i siostry, z którymi dawno nie biegałem? Jak ja lubię biegać! Życzę wszystkim duuużo biegania w święta! To co? Biegniemy na spacerek?
Bora – Małgorzaty Ostrowskiej:
Jako Królowa Matka chciałabym w imieniu sierściuchowego stada złożyć życzenia świąteczne całemu ludzkiemu stadu. Życzę nam wszystkim wzajemnej miłości i spokoju. I bardzo proszę, żeby te miauczące dzieciaki nie skakały mi na głowę i nie spały w moim ogonie!
Fisza – Małgorzaty Ostrowskiej:
Święta? Cudownie! Moja pani znowu będzie urzędować w kuchni i będą spadać jakieś marcheweczki, buraczki, ziemniaczki. Dość już tego odchudzania, przecież nigdy chartem nie byłam i nie będę!
Zorba – Doroty Gawryluk:
Coś słyszałem, że myślisz o kolejnym piesku, takim, który mieściłby się w łóżku. Niech ci to za często do głowy nie przychodzi… No i zainteresuj się, co Kiciuś, czyli Rudy robi, gdy cię nie ma w domu.
Stefa – Doroty Gawryluk:
Rozumiem, że nie zawsze masz czas mnie podrapać i pogłaskać tak, jak najbardziej lubię, bo dużo pracujesz. Ale dlaczego Rudy tak często ląduje na ciepłej kanapie albo w łóżku?
Misia – Muńka Staszczyka
Wiesz, Muniek, uwielbiam spać z tobą w łóżku. Lubię cię lizać po pysku. Cmok.
Klusek – Muńka Staszczyka
Misia jest wychuchaną królewną, a ja się nie wygłupiam. Jestem psem na poważnie. Moja buda jest superowa, a ty, Muniek, jesteś OK. Nigdy więcej ci tego nie powiem.
Forta – Andrzeja Nejmana
Zupełnie nie rozumiem, dlaczego od jakiegoś czasu wszystkie kałuże są jakieś takie zamarznięte i nie ma jak się w nich taplać. Może dałoby się coś z tym zrobić, na przykład jakieś eleganckie błotko pośrodku salonu? A poza tym moglibyście się w łóżku tak nie rozpychać, bo mi spać niewygodnie…
Saba – Ludwika Dorna
Nie bój się, Ludwiku Dorn, idziemy dobrą drogą.