06.10.2018
Co to jest karłowatość przysadkowa?
psy.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Karłowatość przysadkowa zwykle jest wrodzona i wiąże się z niedoczynnością przysadki, która nie wytwarza dostatecznie dużo hormonu wzrostu – somatotropiny (STH). W efekcie pies rośnie wolniej lub przestaje rosnąć w ogóle, choć zbudowany jest proporcjonalnie.
fot. Shutterstock
Dowiedziałem się właśnie, że mój roczny onek cierpi na karłowatość przysadkową. Co to za choroba? Skąd się bierze karłowatość przysadkowa u psów?
Choroba ta przeważnie jest wrodzona i wiąże się z niedoczynnością przysadki, która nie wytwarza dostatecznie dużo hormonu wzrostu – somatotropiny (STH). W efekcie pies rośnie wolniej lub przestaje rosnąć w ogóle, choć zbudowany jest proporcjonalnie.
Przez pierwsze dwa, a nawet trzy miesiące trudno się zorientować, że ma taką przypadłość, bo nie różni się niczym od rodzeństwa. Praktycznie dopiero w wieku czterech-pięciu miesięcy wyraźnie widać, że odstaje wielkością od standardów rasy – szczególnie predysponowane są owczarki niemieckie, karelskie psy na niedźwiedzie, a rzadziej szpice i pinczery.
Karłowatość przysadkowa – inne objawy
Inne objawy wskazujące na karłowatość przysadkową to utrzymujące się mimo dorastania zęby mleczne, szczenięca sierść i taki sam wygląd. W nieco starszym wieku pojawiają się wyłysienia na udach, głowie i szyi. Zwierzę ma cienką, niekiedy nadmiernie rogowaciejącą skórę, a także delikatne, nastroszone, łamliwe i bez połysku włosy.
Niedoborowi somatotropiny często towarzyszą zaburzenia wśród pozostałych hormonów przedniego płata przysadki i w efekcie psy nie dojrzewają płciowo, cierpią na niedoczynność kory nadnerczy oraz tarczycy. Choremu czworonogowi brak apetytu i zmienia mu się psychika. Staje się nadmiernie płochliwy, a czasem agresywny wobec innych zwierząt, opiekunów, a niekiedy wobec samego siebie (dochodzi do samookaleczeń).
Potwierdzanie diagnozy
Lekarz weterynarii, by potwierdzić diagnozę, korzysta z badania RTG oraz tomograficznego, a ostateczne rozpoznanie opiera się na tzw. teście ksylazynowym (odpowiednie badanie krwi). Leczenie jest dość kosztowne, bo wiąże się z koniecznością podawania świńskiej somatotropiny kilka razy w tygodniu. Niestety nie wszystkie psy reagują na terapię, co wiąże się zapewne z wytwarzaniem przez organizm przeciwciał niwelujących podawany hormon.
Zapobiegać chorobie można tylko na etapie hodowli poprzez nierozmnażanie czworonogów obciążonych wrodzonym niedoborem hormonu wzrostu. Właściciel szczenięcia może jedynie obserwować, czy pies rośnie podobnie jak inne szczenięta w tym samym wieku. Jeśli zauważy jakieś nieprawidłowości, powinien jak najszybciej pójść do lekarza, bo im wcześniej zacznie się leczenie, tym większe są szanse na dłuższe życie zwierzęcia.
Autor: Artur Dobrzyński
Polecane przez redakcję
Reklama
Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Zobacz powiązane artykuły
25.04.2024
Adoptowałeś lękliwego psa? Radzimy, jak zabezpieczyć go przed ucieczką!
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Adoptowane psiaki, które wcześniej nigdy nie mieszkały w domu, mogą mieć skłonności do ucieczek. Jak zabezpieczyć psa przed ucieczką?
undefined
24.04.2024
Psi penis – wszystko, co chciałbyś o nim wiedzieć, ale boisz się zapytać
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Życie w towarzystwie psa oznacza akceptowanie lub przynajmniej ignorowanie jego czasem krępujących czynów. Choćby obwąchiwania pup innych psów czy jedzenia śmieci. Do takich zachowań należy też to, w którym ważną rolę odgrywa psi penis.
undefined
23.04.2024
Psie fochy i kaprysy. Czy pies może się obrazić?
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Czy nasze psy to ludziki, podobnie czujące i reagujące jak my, ale niepotrafiące mówić? No, niezupełnie, ale coś w tym jest…
undefined