Legawce to psy wystawiające zwierzynę. Szukając jej, posługują się tzw. górnym wiatrem, czyli zapachem unoszącym się w powietrzu (gończe i tropowce węszą przy ziemi). Po zwietrzeniu zwierzyny zamierają w bezruchu, wskazując miejsce jej przebywania myśliwemu.
Dawniej robiły to, leżąc, stąd nazwa. Taki styl pracy wynikał z używania podczas polowań sieci. Wymagało to bliskiego podejścia do zwierząt, więc pies nie mógł ich spłoszyć.
Kiedy wynaleziono broń palną, zaczęto od legawców wymagać wypłaszania zwierząt na komendę myśliwego, a na kontynencie europejskim – również aportowania ustrzelonej zdobyczy.
Obecnie większość wyżłów wystawia w pozycji stojącej, choć np. setery często się kładą.