MANCHESTER TERRIER

Charakter rasy manchester terrier

Manchestery mocno przywiązują się do właścicieli, bywa, że nie chcą odstępować swojego pana na krok. Są czułe i przyjazne wobec całej rodziny. Do obcych podchodzą z pewną dozą nieufności, ale dość szybko akceptują przyjaciół domu.

Są inteligentne, wrażliwe i mają dobrą pamięć. Dobrze się czują w psim stadzie. Inaczej niż wiele terierów nie popadają w konflikty z obcymi czworonogami. Jednak w pewnych sytuacjach potrafią wykazać się dużą odwagą, na przykład broniąc stada.

Manchestery mogą mieszkać z kotami, jednak nie należy im ufać w kontaktach z małymi zwierzętami, takimi jak gryzonie czy króliki. Większość tych psów dobrze dogaduje się ze starszymi dziećmi, lecz nie poleca się ich na towarzyszy maluchów.

Manchester terriery alarmują szczekaniem o obecności intruza, ale nie robią tego zbyt natarczywie. W domu są spokojne i dużo śpią. Trzeba jednak pamiętać, że uwielbiają ruch na świeżym powietrzu. Dla zdrowia fizycznego i psychicznego przedstawiciel tej rasy powinien mieć możliwość swobodnego wybiegania się przez przynajmniej pół godziny dziennie.

Umiejętności

Manchestery dobrze sprawdzają się w agility. W Belgii szkolone są nawet jako psy ratownicze. Dobrze zsocjalizowany manchester może nawet pracować jako dogoterapeuta.

Szkolenie i wychowanie

Są podatne na szkolenie, ale ważne jest, aby szkolić je już od szczeniaka. Większość z nich jest łakoma, co ułatwia pracę, ale niestety łączy się z predyspozycjami do tycia i zbierania śmieci. Przedstawiciele tej rasy miewają też zaborczy stosunek do jedzenia czy zabawek.

Inteligencja, nastawienie na człowieka, instynkt łowiecki, który można przekierować na zabawki, i typ budowy czynią z manchestera doskonały materiał na sportowca w takich konkurencjach jak agility, flyball czy frisbee.

Dla kogo ta rasa

Manchestera można polecić większości osób. To terier stosunkowy łatwy do wychowania i ułożenia.

Wady i zalety rasy manchester terrier

Wady

• ma silny instynkt łowiecki
• niektóre osobniki mogą wykazywać agresję wobec innych psów
• zmarźluch, zimą wymaga ubranka

Zalety

• łatwy do wychowania (jak na teriera)
• przywiązany do właściciela
• łatwy w pielęgnacji
• nadaje się do psich sportów

Zdrowie rasy manchester terrier

Rasa ta jest raczej zdrowa, a problemy genetyczne występują bardzo rzadko. Zdarzają się choroba von Willebranda (pseudohemofilia), aseptyczna martwica głowy kości udowej, problemy z tarczycą i alergie.

Żywienie

Manchester terier może być żywiony zarówno gotowymi karmami, jak i pokarmem przygotowywanym w domu.

Pielęgnacja

Pielęgnacja manchestera nie sprawia kłopotów. Linieje umiarkowanie dwa razy w roku. Wystarczy szczotkowanie gumową szczotką lub rękawicą z wypustkami przeznaczoną dla psów krótkowłosych.

Manchester lubi ciepło, toteż na mrozy warto mu sprawić ubranko, zwłaszcza jeśli planujemy dłuższe spacery. Brak podszerstka wyklucza trzymanie go na zewnątrz.

Reklama

Historia rasy manchester terrier

Już setki lat temu na Wyspach Brytyjskich znano czarne podpalane teriery. Popularnością cieszyły się zwłaszcza wśród zawodowych szczurołapów. W latach 50-60. XIX w. hodowca John Hulme wpadł na pomysł skrzyżowania tych psów z przodkami dzisiejszych whippetów – chodziło mu o uzyskanie czworonogów szybszych i bardziej eleganckich. Zamiar się powiódł i w jego ślady poszli inni hodowcy. Tak narodziła się rasa, którą pod koniec XIX w. nazwano manchester terrierem.

Szczyt zainteresowania nią przypadł na epokę wiktoriańską. Manchester terriery zaczęły wtedy pełnić funkcję eleganckich psów do towarzystwa. Uważano je za odpowiednie dla dżentelmenów. W tym czasie wyhodowano także miniaturową wersję dla pań, dziś znaną pod nazwą angielski toy terrier.

Manchestery uprawiały też popularny w XIX w. „sport”, polegający na… duszeniu szczurów na czas. Były zbyt delikatne, aby radzić sobie z lisami czy borsukami, lecz używano ich do polowań na króliki. Już wtedy opisywano je jako psy nieskore do utarczek z innymi czworonogami, żywiołowe i zwinne, o silnym instynkcie myśliwskim. Ta charakterystyka jest nadal aktualna.

Także eksterierowo rasa niewiele się zmieniła. Różnica dotyczy głównie umaszczenia – obecnie uznawane jest tylko jedno, choć w XIX w. istniały także teriery białe, błękitne i rude. Do 1897 r. brytyjskie manchestery miały kopiowane uszy (niestety do dziś obcina się im je w Ameryce, ale na szczęście nie praktykuje się tego już w Europie).

Kiedy Kennel Club zakazał kopiowania, zainteresowanie rasą zmalało. Jednak po kilkunastu latach zaczęła odzyskiwać popularność, gdy hodowcom udało się u coraz większej liczby psów uzyskiwać pożądane załamane do przodu uszy.

Liczba manchesterów gwałtownie spadła podczas I wojny światowej. Przetrwały tylko dzięki wysiłkom kilkorga zapaleńców. Po wojnie zaczęła się odbudowa rasy. (W latach 20. XX w. Kennel Club uznał wersję miniaturową za osobną rasę – toy terriera). W 1924 r. oficjalnie przyjęto nazwę manchester terrier, a w 1937 r. utworzono brytyjski klub rasy.

Jej przyszłość zaczęła się rysować w jasnych barwach, ale II wojna światowa sprawiła, że znowu groziło jej wyginięcie. W 1946 r. było tylko 11 rasowych manchesterów – na dodatek większość w wieku zbyt podeszłym, by można je rozmnażać. W latach 50. XX w. przeprowadzono więc pod nadzorem Kennel Clubu krzyżówki z toy terrierem. Świeżą krew uzyskano także dzięki importowi czworonogów ze Stanów Zjednoczonych.

Mimo tych starań pula genetyczna nadal jest bardzo wąska, co utrudnia dobór partnerów. Nawet w Wielkiej Brytanii rasa ta wciąż nie jest popularna – rocznie rejestruje się tam tylko ok. 100 psów. W tej sytuacji manchester terrier został wpisany przez Kennel Club na listę ras zagrożonych.

Obecnie największą popularnością manchestery cieszą się w krajach Beneluksu, szczególnie w Belgii – szkoli się je tam nawet jako psy ratownicze. Coraz więcej miłośników zdobywają sobie również w Niemczech. Do Polski pierwszy przedstawiciel tej rasy przyjechał na początku lat 90., a pierwszy miot urodził się w 1996 r. w hodowli Aluzja.

Wzorzec rasy manchester terrier

Manchester terrier – grupa III FCI, sekcja 1, nr wzorca 71

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Charakter: pies żwawy, bystry, wesoły, czujny i oddany właścicielowi
• Wielkość: 40-41 cm, suki 38 cm
• Waga: 7-10 kg
• Szata: krótka, pozbawiona podszerstka, twarda, gładka i przylegająca
• Maść: czarna podpalana
• Długość życia: około 15 lat
• Podatność na szkolenie: duża
• Aktywność: bardzo lubi biegać, ale w domu jest spokojny; przystosowuje się do trybu życia właściciela, lecz należy mu zapewnić przynajmniej pół godziny swobodnego ruchu dziennie
• Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie
• Odporność/podatność na choroby: generalnie rasa zdrowa, problemy o podłożu genetycznym zdarzają się sporadycznie; wrażliwy na zimno i wilgoć
• Możliwość nabycia szczeniaka: w Polsce jest tylko kilka hodowli, szczenięta rodzą się sporadycznie
• Cena psa z rodowodem: 3000-5000 zł

Ciekawostki o rasie manchester terrier

W Australii manchester terriery szkolone są do wykrywania w bagażach osób przybywających na wyspę Groote Eylandt ropuch aga, stanowiących zagrożenie dla miejscowej fauny.