PINCZER ŚREDNI (PINCZER NIEMIECKI)

Lekkiej budowy, krótkowłosy czarny podpalany albo rudy pies o proporcjonalnej, niemal wpisanej w kwadrat sylwetce. Pełen temperamentu, popędliwy, inteligentny, cięty, ciekawski. Nie przepada za narzucaniem mu swojej woli. Szybko sygnalizuje obecność intruza, ale na co dzień nie jest tak rozszczekany jak jego kuzyni. Pinczer, zgodnie z naturą psa stróżującego, zazwyczaj najpierw pilnie obserwuje otoczenie i dopiero oceniwszy sytuację, przystępuje do działania.

pinczer średni
  1. Charakter
  2. Wady i zalety
  3. Zdrowie
  4. Historia
  5. Wzorzec

Charakter rasy pinczer średni

Pinczer średni jest psem o klasycznym pięknie – w jego budowie nie ma żadnych udziwnień. To pies czujny i szybko reagujący, przy tym jednak zrównoważony. Brak mody na tę rasę sprawił, że ryzyko trafienia na osobnika niezrównoważonego jest niewielkie, w przeciwieństwie do np. często nieodpowiedzialnie rozmnażanych dobermanów.

Cztery pinczery siedzące na białym tle

Pinczer, zgodnie z naturą psa stróżującego, zazwyczaj najpierw pilnie obserwuje otoczenie i dopiero oceniwszy sytuację, przystępuje do działania. Ma doskonale wykształcony zmysł obserwacji – co wykorzystuje w odniesieniu do obcych, jest też wyczulony na nastroje swego pana. Rasa ta nie jest tak rozszczekana jak jej miniaturowi kuzyni. Pinczer średni sygnalizuje obecność intruza, ale na co dzień zachowuje się cicho.

Choć z zasady nieufny wobec nieznajomych, pinczer średni potrafi szybko zaakceptować nową osobę, jeśli tylko nie zachowuje się ona w sposób, który by go zaniepokoił, a właściciel swoim postępowaniem sugeruje mu, że wszystko jest w porządku.

Pinczer średni leżący w liściach

W domu pies rasy pinczer średni jest spokojny. Łatwo nawiązuje kontakt, lubi pieszczoty. Nie wolno jednak przesadzić, bo wejdzie na głowę. Pinczer średni wymaga dość zdecydowanego prowadzenia, jednak nie powinien to być zimny wychów. Pies ten potrzebuje dużo kontaktu z właścicielem – zarówno psychicznego, jak i fizycznego. Brak podszerstka powoduje, że ten uwielbiający ruch psiak absolutnie nie powinien przebywać cały rok na dworze.

Pies rasy pinczer średni jest wylewny w okazywaniu uczuć. Wesoły i żywiołowy, będzie dobrym towarzyszem zabaw starszych dzieci. Natomiast jego kontakty z maluchami powinny się odbywać pod kontrolą – poczuwając się do roli opiekuna, może bowiem próbować skarcić niesforne dziecko, tak jak zrobiłby to ze szczeniakiem.

Umiejętności

Pinczer średni to rasa wywodząca się od psów wykorzystywanych podczas polowań, a jej zadaniem było między innymi tępienie gryzoni. Psy te obdarzone są więc silnym instynktem myśliwskim, są zacięte, nieustraszone i czujne.

pinczer średni

Obecnie pinczer średni to przede wszystkim pies do towarzystwa. Doskonale nadaje się dla ludzi aktywnych, może biegać przy rowerze, towarzyszyć w joggingu lub uprawiać agility. Potrafi się też przystosować do spokojniejszego trybu życia, jeśli tylko będzie mógł się wybiegać na spacerach.

Szkolenie i wychowanie

Pinczer średni jest inteligentny i podatny na naukę, w lot łapie komendy. Bywa jednak, że inteligencję wykorzystuje do własnych celów. W porównaniu z dobermanem, pies rasy pinczer średni jest łatwiejszy w prowadzeniu, ale też wymaga stanowczości i konsekwencji, ma bowiem dość silny charakter. Trzeba pamiętać, że pinczer średni został wyhodowany nie tylko jako pies stróżujący, ale także myśliwski. Silny instynkt łowiecki ukierunkowany na małe zwierzęta może czasem sprawiać kłopoty – bywa, że zainteresowany tropem gryzonia nie reaguje na wołanie.

pinczer średni

Dla kogo ta rasa

Pies rasy pinczer średni odnajdzie się zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieszkaniu pod warunkiem, że będzie miał zapewnione regularne, atrakcyjne spacery. Ze względu na duży temperament i silny instynkt łowiecki pinczer średni nie powinien być pierwszym psem – jego wychowanie może sprawić trudność niedoświadczonemu opiekunowi.



Wady i zalety rasy pinczer średni

Pinczer średni – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

  • wymaga doświadczonego przewodnika
  • ma silny instynkt łowiecki
  • zimą marznie

Zalety

  • zrównoważony i niezbyt szczekliwy
  • wierny
  • dobry stróż
  • dobry towarzysz starszych dzieci
  • łatwy w pielęgnacji


Zdrowie rasy pinczer średni

Pinczer średni to pies zdrowy i odporny. Sporadycznie zdarzają się problemy z oczami i nadmiernym odkładaniem się kamienia nazębnego. Choć niezbyt dobrze znosi wilgoć i chłód, zimą nie trzeba rezyg­nować z dłuższych spacerów – zdrowy pinczer lubi zabawy w śniegu. Spośród chorób dziedzicznych zdarza się zaćma.

Dwa szczenięta pinczera średniego na białym tle

Żywienie

Pies rasy pinczer średni nie jest specjalnie wymagający, jeśli chodzi o żywienie i nie ma zbyt dużych skłonności do nadwagi. Może być żywiony suchą bądź mokra karmą albo jedzeniem przygotowywanym w domu. Bardziej aktywne psy tej rasy będą wymagały karmy wysokokalorycznej o zwiększonej zawartości białka, które pozwoli i m na wykształcenie odpowiedniej masy mięśniowej.

Pielęgnacja

Pinczer średni nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. W okresie linienia należy go wyczesywać np. gumową szczotką z wypustkami. Pies tej rasy nie musi być też zbyt często kąpany – jego pozbawiona podszerstka sierść nie zbiera piachu ani liści. Na uwagę zasługują oczy i uszy pinczera – ich stan należy regularnie kontrolować.

Pinczer średni leżący na białym tle

Akcesoria

Pinczer średni powinien wychodzić na spacery w wygodnej obroży lub na szelkach typu guard. Ze względu na silny instynkt łowiecki na dłuższe spacery warto zaopatrzyć się w 5-8 metrową linkę treningową. Zimą przyda się ciepłe ubranko, bo rasa jest pozbawiona podszerstka.



Historia rasy pinczer średni

Pinczery pochodzą prawdopodobnie od znanego w średniowieczu psa myśliwskiego zwanego Bibarhuntem. Był on niemieckim odpowiednikiem terierów, przeznaczonym do polowania m.in. na bobry i borsuki. Nieduży, szorstkowłosy, z wyglądu przypominał sznaucera. Takie psy wykorzystywano również do pilnowania wiejskich gospodarstw i tępienia gryzoni, np. szczurów w stajniach.

Pinczer średni wchodzący do wody

Oprócz szorstkowłosych rodziły się także mniej odporne na złe warunki atmosferyczne osobniki krótkowłose, które trzymano w domach jako psy do towarzystwa. O bliskim pokrewieństwie pinczera średniego z terierami świadczy to, że jest on prawie identyczny z manchester terrierem, tylko większy.

W 1880 r. opracowano wzorzec rasy, a w 1895 r. powstał pierwszy klub pinczera w Niemczech, który w 1907 r. połączył się z klubem sznaucera. Stałe krzyżowanie pinczerów i sznaucerów, wojna oraz brak większego zainteresowania rasą przyczyniły się do jej upadku. Pinczer średni prawdopodobnie nie przetrwałaby, gdyby nie doradca Klubu Pinczera i Sznaucera Werner Jung, który postanowił ją uratować. W latach 60. XX wieku jego wysiłki zakończyły się sukcesem.

Pinczer średni leżący frontem na białym tle

Pinczer średni w Polsce

W Polsce istnieje kilka hodowli tej rasy, jednak nie jest ona zbyt popularna.



Wzorzec rasy pinczer średni

Pinczer średni – grupa II FCI, sekcja 1.1, nr wzorca 184

  • Kraj pochodzenia: Niemcy
  • Charakter: pies inteligentny, pełen energii, szybki w reakcjach, lecz zrównoważony, pewny siebie, czujny, nieufny wobec obcych, doskonały stróż
  • Wielkość: psy i suki 45-50 cm
  • Waga: psy i suki 14-20 kg
  • Szata: krótka, gładka, gęsta i lśniąca
  • Maść: ruda (zwana jeleniorudą) lub czarna podpalana
  • Długość życia: 12-15 lat
  • Odporność na warunki atmosferyczne: źle znosi niskie temperatury
  • Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie
  • Cena psa z rodowodem: ok. 2000 zł




Podziel się tym artykułem:

null

Bądź na bieżąco

Zapisz się na newsletter i otrzymuj raz w tygodniu wieści ze świata psów!

Zapisz się