CHIHUAHUA
Chihuahua to jeden z najmniejszych psów na świecie. Jego ego znacznie jednak przekracza wzrost czy wagę! Ten żywy, aktywny pies jest chętny do nauki, jeśli tylko da się mu być czworonogiem, a nie podręczną maskotką. Poznaj charakter i wygląd przedstawicieli tej rasy!
- Wygląd
- Charakter i usposobienie
- Wady i zalety
- Zdrowie
- Żywienie
- Pielęgnacja
- Historia
- Wzorzec
- Najczęściej zadawane pytania
Wygląd rasy chihuahua
Chihuahua uznawana jest za najmniejszą rasę psów – osiąga zaledwie 20 cm wysokości, a jej masa ciała nie przekracza 3 kg. Chihuahua ma sylwetkę wpisaną w prawie idealny kwadrat; może być nieco dłuższa. Charakterystyczną cechą tej rasy jest głowa w kształcie jabłka o krótkiej kufie z niewielkim, lekko zadartym do góry nosem. Oczy chihuahua są duże i wyraziste, jednak nie powinny być wyłupiaste, a duże i stojące uszy mają kształt trójkątów. Ogon psa tej rasy jest wysoko osadzony i stopniowo zwęża się ku końcowi. Powinien być noszony wysoko i nieco zagięty.
W rasie chihuahua akceptowane jest każde umaszczenie z wyjątkiem marmurkowego (merle). Psy te posiadają dwuwarstwową sierść z niezbyt gęstym, delikatnym podszerstkiem. Włos okrywowy może być krótki lub długi.
Chihuahua krótkowłosa
Krótkowłose chihuahua są częściej spotykane na ulicach. Ich sierść jest krótka, błyszcząca, miękka, przylegająca na całym ciele. Dopuszczalna jest rzadsza sierść w okolicy gardła i podbrzusza, na pysku i uszach włos krótki, na szyi i ogonie nieco dłuższy.
Chihuahua długowłosa
Długowłosa odmiana chihuahua jest nieco mniej popularna. Szata jest długa, delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista. Występuje kryza na szyi, pióro na uszach, z tyłu kończyn przednich i tylnych, na łapach i na ogonie.
Charakter i usposobienie rasy chihuahua
Niewielkich rozmiarów chihuahua nie jest zabawką i nie powinna być tak traktowana. To psiak wesoły i przyjacielski. Jest bardzo wrażliwy i mocno przywiązany do opiekuna, którego nie odstępuje na krok. To sprawia, że może mieć problemy z lękiem separacyjnym. Przedstawiciel tej rasy jest bardzo aktywny i ruchliwy – wszędzie go pełno, zajrzy w każdą dziurę i spenetruje każdy kąt. Nie wymaga długich spacerów, ale lubi spędzać czas na świeżym powietrzu i należy mu to umożliwić, zamiast nosić w torebce jak zabawkę.
To ufny pies, który chętnie pozwala się rozpieszczać. Mówi się, że jego ego jest znacznie większe niż rozmiar. Chihuahua lubi być w centrum zainteresowania i przesiadywać na kolanach. Ignorowany przez dłuższy czas, upomina się o należną mu uwagę. Zwykle największym uczuciem darzy wybraną osobę, ale jest miły również dla pozostałych domowników. Pies rasy chihuahua będzie dobrym przyjacielem dla starszych dzieci. Nie nadaje się natomiast dla dwu-, trzylatków, które niechcący mogą zrobić krzywdę delikatnemu pieskowi.
Chihuahua dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami domowymi, choć najlepiej, aby były one podobnych rozmiarów. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że przedstawiciele tej rasy bywają zaczepni. Chihuahua to zwierzak czujny i pewny siebie, dzielnie broni swojego terenu i jest gotów obszczekać każdego intruza. Ogromna odwaga u chihuahua bywa często sporym problemem, bo czworonogi tej rasy nie czują respektu przed znacznie większymi od siebie pobratymcami i są skłonne je zaatakować. Z tego powodu trzeba socjalizować szczeniaka od pierwszych tygodni. Ważne jest też dbanie o prawidłowe kontakty społeczne dorosłych chihuahua.
Umiejętności
Chihuahua wyhodowano, aby uprzyjemniała czas opiekunowi. Nie oczekiwano od niej bezwzględnego posłuszeństwa i nie stawiano przed nią konkretnych zadań. To rasa typowo ozdobna, którą sława szybko przeniosła do domów znanych ludzi. Nie oznacza to jednak, że pies ten ma mniejsze potrzeby i możliwości niż inni przedstawiciele ras małych. Zdrowe osobniki mogą z powodzeniem uprawiać sporty, np. obedience czy miniagility.
Szkolenie i wychowanie
Inteligencja, bystrość i ciekawość to niewątpliwie cechy chihuahua. Większość opiekunów nie szkoli swoich pupili, uważając, że tak małemu psu nie jest to potrzebne. Tymczasem przedstawiciele tej rasy lubią się uczyć. W trakcie nauki nie wolno jednak krzyczeć ani traktować psa ostro – tylko łagodność i konsekwencja zapewnią sukces.
Szczenięta chihuahua są dość wymagające. Ważne jest ich prawidłowe wychowanie, które powinno się zacząć już u hodowcy, dlatego ryzykowne jest kupowanie psów z niesprawdzonego źródła. Maluch będzie też wymagał odpowiedniej socjalizacji. Nie należy chronić go przed całym światem, bo wyrośnie na psiaka zalęknionego.
Ważnym elementem wychowania szczeniaka jest nauka czystości. Trzeba jednak pamiętać, że malutka chihuahua ma niewielki pęcherz. Nawet z dorosłym psem trzeba wychodzić częściej niż z jego większymi pobratymcami. Oznacza to, że dla zdrowia psa warto nie skazywać go na długie wstrzymywanie potrzeb fizjologicznych.
Dla kogo ta rasa
Chihuahua nadaje się dla każdego, kto chce mieć miłego, oddanego przyjaciela. Jej zaletą jest wielkość, co we współczesnym świecie sprawia, że psa można prawie wszędzie ze sobą zabrać. Ta rasa doskonale sprawdzi się zarówno w dużych rodzinach, jak i w domach osób starszych czy samotnych. Łatwo adaptuje się do każdych warunków i może mieszkać nawet w kawalerce.
Wady i zalety rasy chihuahua
Chihuahua – jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!
Wady
- bywa zadziorny wobec obcych psów
- samce miewają skłonność do znaczenia pomieszczeń i przedmiotów
- lubi szczekać
Zalety
- bardzo przywiązany do opiekuna
- wesoły, łagodny i przyjacielski
- aktywny i ruchliwy
- dobry przyjaciel dla starszych dzieci
- dogada się z innymi psami i zwierzętami domowymi
- łatwy w pielęgnacji
- nie jest kosztowny w utrzymaniu
- długowieczny
Zdrowie rasy chihuahua
Chihuahua to rasa długowieczna - jej przedstawiciele mogą dożyć nawet 20 lat, o ile pochodzą od dobrego hodowcy, który dba o stan zdrowia szczeniąt, a opiekun zadba o profilaktykę i kondycje pupila. Chihuahua dobrze znosi wyższe temperatury, ale trzeba ją chronić przed przegrzaniem i silnym nasłonecznieniem. Nie przepada za zimnem i wilgocią – podczas dużych mrozów należy założyć jej ubranko (zwłaszcza odmianie krótkowłosej) i skrócić spacer.
Chihuahua wykazują predyspozycje do takich problemów, jak
- hipoglikemia (spadek poziomu glukozy we krwi może prowadzić nawet do utraty przytomności),
- urazy oczu,
- zwichnięcie rzepki,
- niezarośnięte ciemiączko,
- wodogłowie,
- nieprawidłowy zgryz,
- zapadanie tchawicy,
- zespolenie wrotno-oboczne,
- wnętrostwo,
- padaczka,
- niedrożność przewodu nosowo-łzowego,
- nadwaga i otyłość.
Częstym problemem w rasie jest także szybkie odkładanie się kamienia nazębnego, dlatego niezbędne jest regularne kontrolowanie stanu uzębienia.
Żywienie rasy chihuahua
Chihuahua je niewiele, ale wymaga dobrych jakościowo pokarmów. Najlepiej sprawdzają się karmy dostosowane do potrzeb psów małych ras - mają nie tylko niewielkie granulki, ale także odpowiednie proporcje składników pokarmowych. Psy rasy chihuahua można także karmić dietą domową lub surowym mięsem z dodatkami (dietą BARF), pamiętając o odpowiedniej suplementacji. W okresach linienia i w sezonie wystawowym można dodawać do jedzenia suplementy poprawiające stan sierści i pigmentację.
Pies tej rasy ma niewielki żołądek, dlatego powinien jeść 3-4 razy dziennie małe porcje – jednorazowa ilość pożywienia dla dorosłego osobnika to około jednej łyżki stołowej. Trzeba przestrzegać regularności i liczby posiłków, ponieważ zaniedbanie na tym polu może doprowadzić do spadku poziomu glukozy we krwi. Niezwykle ważne jest także przestrzeganie właściwego dawkowania karmy, gdyż chihuahua mają duże skłonności do nadwagi i otyłości. Pies musi być umięśniony, ale nie otyły, dlatego ważne jest kontrolowanie wagi, najlepiej co dwa tygodnie.
Pielęgnacja rasy chihuahua
Chihuahua nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Psy tej rasy linieją sezonowo, zwykle wczesną wiosną. Chociaż sierści nie ma dużo, to trzeba ją systematycznie wyczesywać – w przeciwnym wypadku przyczepi się do dywanów i obić.
Odmianę krótkowłosą wystarczy wyczesać raz w tygodniu (w okresie linienia częściej) gumową rękawicą i gęstą, półmiękką szczotką z włosia. Długowłosą chihuahua czeszemy raz na 2-3 dni, zwracając szczególną uwagę na sierść za uszami, na szyi i pod ogonem, ponieważ mogą się tam tworzyć kołtuny. Do pielęgnacji tej odmiany najlepiej posłuży rzadka szczotka z włosia i mały grzebień z obrotowymi zębami. Można też używać preparatów ułatwiających rozczesywanie.
Przedstawicieli tej rasy kąpiemy w miarę potrzeby (np. raz w miesiącu) w odżywczym szamponie, np. z dodatkiem olejku norkowego lub lanoliny. Można również zastosować kosmetyki pogłębiające kolor. Po kąpieli zarówno długowłosego, jak i krótkowłosego psa trzeba dokładnie wysuszyć suszarką ustawioną na średnią temperaturę.
Powinniśmy systematycznie sprawdzać oczy psa, zwłaszcza że chihuahuy mają tendencję do problemów z kanalikami łzowymi. Do usuwania ciemnych przebarwień w ich okolicy służą specjalne preparaty. Warto regularnie kontrolować również uszy, gruczoły okołoodbytowe, a także obcinać pazury, które rosną w różnym tempie, i usuwać kamień nazębny.
Pies biorący udział w wystawie powinien być czysty, zadbany i zdrowy. Dzień przed wystawą należy go wykąpać w odpowiednim szamponie, a następnie wysuszyć. Przed wyjściem na ring warto zastosować preparat do nabłyszczania sierści. Chihuahua długowłosa może dodatkowo wymagać zastosowania środka przeciwdziałającego elektryzowaniu się włosa.
Akcesoria
Szczeniaka tej rasy wyprowadzamy w miękkiej obroży lub szelkach i na zwykłej smyczy. Do zajęcia chihuahua najlepsze będą maskotki z lateksu, naturalne suszone gryzaki czy bawełniane sznurki. Należy unikać zabawek, które mają wystające, łatwe do odgryzienia części.
Do spania najlepiej nadają się niezbyt duże, miękkie legowiska. Jeśli chcemy zabierać naszego chihuahua na dłuższe wyjścia, warto przyzwyczaić go do materiałowej psiej torby lub psiego plecaka. Dotyczy to zwłaszcza szczeniąt i psów starszych.
Historia rasy chihuahua
Chihuahua jest uważana za najmniejszego psa świata, chociaż obecnie w hodowli preferuje się większe (od 1,5 do 3 kg) osobniki. Nazwa rasy pochodzi od stanu Chihuahua i miasta o tej samej nazwie, leżących na północy Meksyku.
Według jednej z legend te małe, odważne czworonogi miały towarzyszyć duszom zmarłych w drodze przez dziewięć rzek zaświatów. Błękitne psy uważano za święte i składano w ofierze bogom, aby zapewnić sobie ich przychylność, rude chihuahua przynosiły szczęście.
Podobno przodkiem chihuahua był pies zwany techichi, hodowany przez Tolteków – lud rolniczy zamieszkujący tereny Meksyku jeszcze przed Aztekami. Podczas wykopalisk archeologicznych prowadzonych w ich dawnych osadach odkryto gliniane i kamienne figurki psów nieco przypominające chihuahua. Posążki z podobiznami małych piesków odnaleziono także w dawnym mieście Majów Chichen Itza, leżącym na półwyspie Jukatan.
Toltekowie i Majowie zostali podbici przez Azteków, którzy panowali na terenie dzisiejszego Meksyku aż do początków XVI w. Wtedy ich królestwo zniszczyli hiszpańscy konkwistadorzy. Według niektórych teorii rasa mogła powstać ze skrzyżowania techichi z meksykańskim xolo. Z kolei inne źródła podają, że czworonogi w typie chihuahua przybyły na te tereny wraz z Montezumą – ostatnim władcą Azteków.
Miniaturowe psy były uważane w królestwie Azteków za bardzo cenne. Mogli je trzymać i rozmnażać tylko ludzie szlachetnie urodzeni. Pewna księżniczka miała ich ponoć 1500, a każdym opiekował się przypisany mu niewolnik. Jeśli pies padł, na śmierć skazany był też jego opiekun.
Aż do połowy XIX w. świat nie słyszał o chihuahua. Dopiero wtedy turyści odwiedzający Meksyk zaczęli kupować miniaturowe pieski. Pierwszy raz przedstawiciela tej rasy pokazano na wystawie w Filadelfii w 1884 r. pod nazwą terrier chihuahua. Kynologia zainteresowała się bliżej tymi psami około 1888 r., gdy James Watson nabył w El Paso suczkę Manzanitę. W 1904 r. północnoamerykański Kennel Club zarejestrował pierwszych przedstawicieli rasy.
W 1923 r. założono w Stanach Zjednoczonych klub hodowców chihuahua. Na Wyspy Brytyjskie psy te dotarły pod koniec XIX w., ale pierwszy zarejestrowany miot urodził się dopiero w latach 30. XX w. Na kontynencie europejskim rasa znalazła się po II wojnie światowej.
Chihuahua występuje w dwóch odmianach – krótkowłosej i długowłosej, które można łączyć ze sobą w hodowli. Niektórzy badacze są zdania, że długa szata jest efektem krzyżowania krótkowłosego chihuahua z papillonem i szpicem miniaturowym. Inni twierdzą, że obie długości sierści istniały pierwotnie jako forma przystosowania do klimatu.
Chihuahua w Polsce
Pierwsze chihuahua w Polsce pojawiły się na wystawie w 1986 r. Hodowla rozwinęła się w latach 90. XX w. Obecnie w Polsce rasa jest bardzo popularna.
Wzorzec rasy chihuahua
Chihuahua – grupa IX FCI, sekcja 6, nr wzorca 218
- Kraj pochodzenia: Meksyk
- Charakter: żywy, czujny, ruchliwy i bardzo odważny
- Wielkość: 16-20 cm
- Waga: 1,5-3 kg
- Szata: odmiana krótkowłosa – sierść krótka, błyszcząca, miękka, przylegająca na całym ciele, jeśli występuje podszerstek, włos jest nieco dłuższy; dopuszczalna rzadsza sierść w okolicy gardła i podbrzusza, na pysku i uszach włos krótki, nieco dłuższy na szyi i ogonie; odmiana długowłosa – szata długa, delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista, podszerstek niezbyt gęsty; występuje kryza na szyi, pióro na uszach, z tyłu kończyn przednich i tylnych, na łapach i ogonie
- Maść: wszystkie kolory i ich kombinacje są dopuszczalne
- Długość życia: 12-20 lat
- Odporność na warunki atmosferyczne: średnia
- Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie
- Cena psa z rodowodem: ok 4000 zł
Ile kosztuje szczenię chihuahua?
Szczeniaki chihuahua można kupić za około 4000 zł. Pamiętaj, aby zawsze kupować psa ze sprawdzonej i renomowanej hodowli ZKwP i FCI. Tylko w ten sposób możesz mieć pewność, że szczenięta pierwsze doświadczenia nabywały u kompetentnego hodowcy. Sprawdź też, czy zadbał on, aby rasowy miot nie był obciążony żadnymi wadami genetycznymi.
Czy chihuahua dużo szczeka?
Mimo niewielkich rozmiarów jest pewnym siebie psem, który nie zawaha się użyć głosu, by bronić swojego terenu czy odstraszyć potencjalnego intruza. Chihuahua lubi szczekać i wcale się z tym specjalnie nie kryje.
Czy chihuahua lubi długie spacery?
Chihuahua są aktywne i energiczne, dlatego mimo swoich niewielkich rozmiarów lubią długie spacery. Psa tej rasy można zabrać zarówno na miejską przechadzkę, jak i na spacer w lesie, także w towarzystwie innych, przyjaznych czworonogów.
Czy chihuahua są inteligentne?
Wśród cech przedstawicieli tej rasy wymienia się m.in. inteligencję, bystrość i ciekawość. W tym malutkim ciele drzemie duch sportowca, który przy odpowiedniej motywacji sprawdzi się, na przykład w miniagility. Chihuahua lubi się uczyć, bardzo szybko przyswaja wiedzę i poszerza swoje umiejętności.
Czy chihuahua może zostać sama w domu?
Przedstawiciele tej rasy bardzo przywiązują się do swojego opiekuna i nie przepadają za samotnością, choć nauczone samodzielnego zostawania w domu mogą tolerować krótką rozłąkę z opiekunem. Ważne, by kontrolować, czy chihuahua nie cierpi na lęk separacyjny (zostawiając na przykład kamerę w domu) - szczekanie, wycie, niszczenie w domu to sygnał, że problem należy przepracować z behawiorystą.
Czy chihuahua jest agresywna?
To mit, który jest dość często powielany. Mimo że chihuahua jest niewielkich rozmiarów, potrzebuje szkolenia i socjalizacji, jak każdy inny pies. To ich braki powodują zwykle problemy z zachowaniem. Noszona jedynie na rękach chihuahua czuje się zagrożona przez bodźce, których dotąd nie miała okazji poznać.