SZPIC JAPOŃSKI

Charakter rasy szpic japoński

W obrębie rasy szpic japoński występują odmiany, różniące się wyglądem i charakterem. Psy w typie Hi-Crown są spokojne i zrównoważone, przyjazne i ufne w stosunku do obcych, komunikatywne, wesołe i serdeczne. Podobnie jak ludzi traktują obce psy, nie okazują im wrogości ani nieufności. Są otwarte i chętne do zabawy. Inteligentne, szybko się uczą i łatwo je wychować. Dzięki temu sprawdzają się jako psy do towarzystwa.

Szpice japońskie w typie Lassie są żywiołowe i czujne. Ostrzegają o zbliżaniu się intruzów oraz informują o powrocie domowników głośnym szczekaniem. Dobrze wywiązują się z roli stróża. W porównaniu z Hi-Crown są ostrożne i nieufne wobec ludzi i psów, których nie znają.

Niezależnie od odmiany, szpice japońskie mają ogromną potrzebę bycia blisko właściciela. Korzystają z każdej okazji, by się do niego przytulić i upomnieć o pieszczoty. Chętnie bawią się z dziećmi i wykazują przy tym dużą delikatność, są również ulubieńcami starszych osób. Trzeba jednak pamiętać, że mimo uroczego wyglądu szpic japoński nie nigdy nie stanie się bezwolną przytulanką. Psy te mają dość silny, niezależny charakter i mogą dobitnie okazać swoje niezadowolenie, jeśli będą niedelikatnie traktowane.

Szpice japońskie są szybkie i zwinne, dzięki czemu świetnie sprawdzają się w agility. Zamiłowanie do aktywności nie oznacza jednak, że psu tej rasy potrzebny jest im intensywny trening – zazwyczaj wystarczy po prostu zwykły spacer.

Umiejętności

Szpice japońskie to psy czujne i dość szczekliwe, dzięki czemu sprawdzą się w roli domowego stróża. Chęć do współpracy z człowiekiem, zwinność i inteligencja sprawiają, że z psem tej rasy można ćwiczyć rozmaite sporty kynologiczne.

Szkolenie i wychowanie

Szpice japońskie to psy generalnie łatwe do wychowania. Niektóre osobniki bywają jednak dość niezależne i niechętnie wezmą udział w szkoleniu, które polegać będzie na wykonywaniu powtarzalnych komend. Opiekun psa tej rasy musi więc wykazać się cierpliwością i konsekwencją. Nie powinien natomiast uciekać się do metod awersyjnych - źle traktowany szpic japoński może zacząć unikać opiekuna, a nawet zachowywać się agresywnie, próbując się bronić.

Szczenięta szpica japońskiego wymagać będą starannej socjalizacji z ludźmi i innymi psami. Pozwoli to na zmniejszenie wrodzonej nieufności i zapobiegnie rozwojowi lęków i agresji. Z psem tej rasy warto wybrać się do psiego przedszkola prowadzonego przez doświadczonego specjalistę.

Dla kogo ta rasa

Szpic japoński będzie dobrym wyborem dla osób poszukujących oddanego, energicznego i niekłopotliwego towarzysza. Ze względu na dużą szczekliwość, utrzymanie tego psa w mieście bez popadania w konflikty z sąsiadami wymagać będzie konsekwentnego szkolenia.

Wady i zalety rasy szpic japoński

Szpic japoński - jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• szczekliwy
• bywa zaczepny wobec innych psów
• niektóre psy bywają nieufne wobec obcych ludzi i psów, więc wymagają bardzo starannej socjalizacji

Zalety

• doskonały pies rodzinny
• czujny stróż
• łatwy w wychowaniu
• nieskomplikowany w pielęgnacji

Zdrowie rasy szpic japoński

Chociaż sprawiają wrażenie filigranowych, szpice japońskie są silne i odporne. Generalnie jest to rasa zdrowa, z nielicznymi problemami genetycznymi. Niektóre osobniki dożywają nawet szesnastu lat, co sprawia, że rasa jest uznawana za długowieczną.

Jeśli chodzi o wady genetyczne, najczęściej spotyka się nieprawidłowe ukształtowanie zgryzu. Głównym problemem zdrowotnym jest zwichnięcie rzepki. Japończyki bywają również również podatne na problemy z oczami i alergie.

Żywienie

Szpica japońskiego można żywić zarówno gotowymi karmami, jak i pożywieniem przygotowywanym w domu. Karma dla psa tej rasy powinna być dostosowana do indywidualnych wymagań psa wynikających z jego wieku,s tanu zdrowia i poziomu aktywności fizycznej. W przypadku diet domowych niezbędne jest natomiast podawanie suplementów mineralno-witaminowych.

Pielęgnacja

Pielęgnacja bogato owłosionego szpica japońskiego wbrew pozorom nie jest skomplikowana i nie musi być czasochłonna, jeśli opiekun zadba o systematyczność. Psa tej rasy należy rozczesywać metalowym grzebieniem, by zapobiec filcowaniu się sierści. Szczególną uwagę należy zwrócić na sierść w okolicy uszu, na tylnej stronie łap i na ogonie. Niezbędne jest także regularne kontrolowanie stanu oczu i uszu orazdzbanie o długość pazurów.

Akcesoria

Pies rasy szpic japoński powinien wychodzić na spacery w dobrze dopasowanych szelkach typu guard lub wygodniej, szerokiej obroży. Przy wyborze akcesoriów należy zwrócić uwagę, z jakiego materiału są wykonane - nie powinny wycierać sierści ani powodować jej przebarwień. Szpica japońskiego należy wyprowadzać na długiej lince, która zapewni psu możliwość swobodnego eksplorowania otoczenia.

Reklama

Historia rasy szpic japoński

Na temat pochodzenia szpiców japońskich wysuwa się kilka hipotez. Według jednej z nich, wywodzą się one od szpiców niemieckich importowanych do Japonii w okresie międzywojennym. Japończycy podkreślają jednak, że brak dowodów potwierdzających tę hipotezę. Ich zdaniem, białe szpice przybyły do Japonii z Ameryki Północnej – były to psy rasy american eskimo.

Jeszcze inne białe szpice dotarły na Wyspy Japońskie ze wschodniej Syberii podczas japońskiej okupacji Mandżurii na początku XX wieku. Były wśród nich małe białe łajki towarzyszące rosyjskim emigrantom po rewolucji październikowej.

Wśród przodków szpica japońskiego można więc prawdopodobnie znaleźć następujące rasy: małe białe łajki syberyjskie (przypuszczalnie spokrewnione z samojedami), amerykańskie eskimo oraz – choć Japończycy temu zaprzeczają – białe szpice niemieckie.

Warto tu zauważyć, że psy rasy american eskimo również mają europejskie korzenie. Jedno jest pewne: szpice japońskie nie są spokrewnione z typowo orientalnymi rasami japońskimi, takimi jak shiba czy akita.

W 1921 roku po raz pierwszy pokazano szpice japońskie na wystawie w Tokio. W latach 1925-1936 importowano białe szpice z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Australii i Chin w celu ulepszenia rasy. Hodowcy dążyli do uzyskania psów mniejszych niż rasy wyjściowe. W 1948 roku Japoński Związek Kynologiczny sformułował wzorzec, obowiązujący do dziś.

Poza Japonią największą popularnością rasa szpic japoński cieszy się w Szwecji i Finlandii. Lubiana jest także w Danii i we Włoszech.

Szpic japoński w Polsce

Do Polski pierwsza para szpiców japońskich trafiła w 1998 roku. Pierwszy miot z legalnej, zarejestrowanej hodowli przyszedł na świat dopiero w 2019 roku.

Wzorzec rasy szpic japoński

Szpic japoński – grupa V FCI, sekcja 5, nr wzorca 262

• Kraj pochodzenia: Japonia
• Charakter: psy w typie Hi-Crown są spokojne, zrównoważone, wesołe, przyjacielskie w stosunku do obcych ludzi i innych czworonogów, natomiast psy w typie Lassie – żywiołowe, czujne, nieufne w stosunku do obcych, stosunkowo dużo szczekają; oba typy mają dobry kontakt z właścicielem, są inteligentne i podatne na szkolenie
• Wielkość: psy 30-38 cm, suki są nieco mniejsze
• Waga: psy 6-7,5 kg, suki 5-6,5 kg
• Szata: dwuwarstwowa: włos okrywowy prosty i sterczący, podszerstek krótki, miękki i gęsty; pysk, uszy i kończyny z przodu pokryte krótkim włosem, reszta ciała – włosem długim i obfitym; bogato owłosione są szyja, przedpiersie i ogon
• Maść: biała
• Długość życia: 12-15 lat
• Odporność/podatność na warunki atmosferyczne: dość duża
• Koszty utrzymania: od 200 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 3000-6000 zł

Ciekawostki o rasie szpic japoński

Szpic japoński to jedyna z ras japońskich, która ma w pełni europejskie pochodzenie! Również pod względem cech psychicznych psy te nie przypominają szpiców orientalnych.