ROSYJSKI TOY

Charakter rasy rosyjski toy

Rosyjskie toye to pieski radosne, żywotne, chętne do zabawy. Mocno się przywiązują do opiekuna i chcą ciągle z nim przebywać. Psy tej rasy mogą mieć skłonność do lęku separacyjnego, dlatego każdy rosyjski toy powinien się nauczyć przebywania w samotności. Oczywiście przyzwyczajać go do tego należy stopniowo.

Długie łapki czynią z toya wytrwałego spacerowicza – nie męczy się tak szybko jak niektóre miniaturowe pieski o krótszych nóżkach. Toy jest w stanie dotrzymać kroku dorosłej osobie. A jeśli nawet w końcu się zmęczy, bez problemu można wziąć go pod pachę. Jego budowa oraz predyspozycje psychiczne – aktywność i chęć do zabawy – czynią z niego również świetnego kandydata na zawodnika agility w klasie small.

Rosyjski toy jest czujny, doskonale sprawdza się w roli „dzwonka alarmowego”, a przy tym zazwyczaj nie bywa jazgotliwy. W stosunku do obcych osób początkowo wykazuje rezerwę, ale dość szybko się zaprzyjaźnia. Suczki zazwyczaj są delikatniejsze i bardziej wrażliwe, pieski bywają zadziorne. Zdarzają się też jednak zawadiackie suczki i spokojne, łagodne samce.

Umiejętności

Rosyjski toy to rasa wyhodowana wyłącznie do towarzystwa. Pieski te nie mają specjalnych umiejętności - są łagodne i bardzo przywiązane do opiekuna, a przy tym energiczne, czujne i inteligentne.

Rosyjski toy dzięki swojej dużej aktywności, skoczności i chęci do współpracy z opiekunem doskonale sprawdza się w roli psa sportowego. Dobrym zajęciem dla takiego malucha będzie agility, rally-o czy nosework.

Szkolenie i wychowanie

Psy rasy rosyjski toy wymagają delikatnego, choć stanowczego podejścia. Pozbawione reguł i źle wychowane mogą stać się uciążliwe, szczekliwe i nadmiernie reaktywne. W szkoleniu psów tej rasy najlepiej sprawdzają się metody pozytywne polegające na nagradzaniu psa za dobre zachowanie. Nie należy natomiast uciekać się do krzyku ani przemocy - rosyjski toy traktowany brutalnie stanie się lękowy i nieszczęśliwy.

Szczeniaki rasy rosyjski toy powinny przede wszystkim przejść staranną socjalizację z innymi psami - nauka odpowiedniej komunikacji pozwoli uniknąć późniejszych problemów wynikających ze strachu przed większymi czworonogami. Zajęcia w psim przedszkolu powinny być prowadzone rpzez doświadczonego behawiorystę.

Dla kogo ta rasa

Rosyjski toy potrafi się przystosować do różnych warunków. Może być doskonałym towarzyszem zarówno dla osoby samotnej, starszej, jak i dla młodej, aktywnej. Może być dobrym towarzyszem zabaw starszych dzieci.

Wady i zalety rasy rosyjski toy

Rosyjski toy - jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• dosyć delikatny
• szczekliwy
• bywa bardzo zazdrosny o opiekuna
• nie nadaje się dla małych dzieci, które mogą mu niechcący zrobić krzywdę

Zalety

• dosyć wytrzymały jak na rasę miniaturową
• długowieczny
• łatwy w pielęgnacji
• tani w utrzymaniu

Zdrowie rasy rosyjski toy

Rosyjski toy należy do ras długowiecznych, nierzadko dożywa 17-18 lat. Zwykle też cieszy się dobrym zdrowiem. Jedynie duże w stosunku do pyszczka oczy dość często bywają podrażnione kurzem i są narażone na urazy. Psy rasy rosyjski toy mają też tendencje do zatykania się kanalików łzowych. Opikeun psa tej rasy musi też pamiętać, że toy – jako mały psiak, pozbawiony podszerstka – jest raczej mało odporny na wilgoć i zimno. 

Żywienie

Większości toyów dopisuje apetyt. Można je żywić dobrej jakości suchą lub mokrą karmą dla psów miniaturowych albo jedzeniem przygotowywanym w domu. Domowe posiłki powinny być uzupełniane starannie dobranymi suplementami mineralno-witaminowymi.

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści jest nieskomplikowana, a linienie prawie niezauważalne. Jedynie u odmiany długowłosej należy co pewien czas sprawdzać włos na uszach, który może się filcować. Jak wiele małych psów, toy miewa tendencje do odkładania się kamienia nazębnego. Jeśli nie biega dużo po twardym podłożu, należy przycinać mu pazurki.

Akcesoria

Rosyjski toy powinien wychodzić na spacery w dobrze dopasowanych szelkach typu guard i na smyczy o długości minimum 3 metrów. Opiekunowie chcący zabierać pupila w podróże lub na zawody sportowe powinni zaopatrzyć się w klatkę kennelową, transporter lub torbę podróżną. Rosysjski toy potrzebuje także miękkiego, wygodnego legowiska, w którym będzie mógł w spokoju odpocząć - szczególnie, jeśli w domu mieszkają małe dzieci lub inne psy. W roli bezpiecznej skrytki sprawdzają się między innymi pluszowe budki dla kotów.

Reklama

Historia rasy rosyjski toy

Na początku XX wieku w Rosji ogromną popularnością cieszyły się angielskie toy teriery. Są to małe, czarne podpalane psiaki w typie pinczera, blisko spokrewnione z Manchester terrierem. Jednak w latach 1920-1950 hodowla tych psów prawie tam ustała. Dopiero w połowie lat 50. miłośnicy rasy rozpoczęli rekonstrukcję lokalnej populacji. Bazowali na psach mieszkających w kraju, z których ogromna większość nie miała rodowodów. Wiele było wśród nich czworonogów w typie popularnych ratlerków, część prawdopodobnie miała domieszki innych ras miniaturowych, m.in. chihuahua.

Rosyjscy hodowcy postanowili wyselekcjonować własną rasę, stworzyli więc wzorzec różniący się w wielu punktach od wzorca angielskiego toya, pinczera miniaturowego czy chihuahua. Od tego momentu rozpoczęła się ewolucja nowej rasy.

Początkowo rosyjskie toye miały krótką sierść, ale część z nich była nosicielami genu dłuższego włosa, być może odziedziczonego po chihuahua (te z kolei, pierwotnie też krótkowłose, otrzymały go od papillonów). W 1958 roku przyszedł na świat pierwszy piesek, który stał się oficjalnie zatwierdzonym przedstawicielem tej odmiany. Zdecydowano się ją utrzymać, ponieważ jest bardziej efektowna niż krótkowłosa, ponadto stała się jeszcze jedną cechą odróżniającą nową rasę od innych. Pozwoliło to także zachować większą różnorodność genetyczną, co ma niemałe znaczenie dla zdrowia rasy.

Ogromną rolę w tworzeniu tej odmiany odegrała hodowczyni z Moskwy Jewgienia Fominiczna Żarowa. Dlatego odmiana długowłosa została nazwana moskiewskim długowłosym toy terierem. Obecnie nazwę zmieniono na rosyjski toy. We wszystkich krajach poza Białorusią dopuszczalne jest krzyżowanie odmian między sobą.

Poza Rosją (zwłaszcza jej częścią syberyjską) najlepsze toye można znaleźć w hodowlach białoruskich i skandynawskich.

Rosyjski toy w Polsce

Do Polski pierwsi przedstawiciele tej rasy trafili już w latach 60. XX wieku. Jeszcze w latach 80. można było spotkać je na wystawach. Później rosyjskie toye były coraz rzadsze. Dopiero w tym roku, po uznaniu przez FCI, przybyły do nas aż z Syberii długowłose suczka i piesek.

Wzorzec rasy rosyjski toy

Rosyjski toy – grupa IX FCI, sekcja 9, nr wzorca 352

Ciekawostki o rasie rosyjski toy

Początkowo rasa ta nosiła nazwę moskiewski toy terrier, dopiero później zmieniono ją na rosyjski toy.

Osobniki o dosyć rzadkim umaszczeniu błękitnym podpalanym, tak zwane „gołębie”, są szczególnie cenione i poszukiwane.