Wspólny pies i rozstanie

Zwierzęta domowe uważamy zwykle za członków rodziny, jednak z prawnego punktu widzenia stanowią one naszą własność. Jeśli zwierzę ma więcej niż jednego właściciela, mówimy o współwłasności. Jak do niej dochodzi?

Czworonóg może zostać kupiony po rodzinnej naradzie, podarowany, a nawet otrzymany w spadku. Sytuacja komplikuje się, gdy życiowe drogi wspólników się rozchodzą. Zwierzak jest wspólny, dbali o niego razem, wspólnie ponosili koszty wyżywienia, leczenia, tak samo kochali…

Pies to nie przedmiot

Oczywiście można spróbować się porozumieć. Wyznaczyć dyżury, odwiedziny, wzorując się na prawie dotyczącym opieki rozwiedzionych rodziców nad dziećmi – jednak zwierzę nie będzie się w takiej sytuacji czuło komfortowo. Cóż więc począć, jeśli żadna ze stron nie chce zrezygnować z czworonoga i nie ma szans na porozumienie?

Z pomocą przychodzi prawo, które traktuje współwłasność jako stan tymczasowy.

Zgodnie z art. 210 kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. W tym wypadku będzie to polegać na przyznaniu zwierzęcia jednemu ze współwłaścicieli i zobowiązaniu go do spłaty na rzecz drugiego.

Teoretycznie możliwe jest również zarządzenie przez sąd sprzedaży obiektu sporu i podział uzyskanej kwoty między współwłaścicieli. Jest to jednak mało prawdopodobne, ponieważ sąd musi brać pod uwagę dobro zwierzęcia.

Autor: Bartosz Radzimowski