Kuzyni w różnych szatach

Łatwo się domyślić, że najbardziej podobne pod względem cech psychicznych są rasy pokrewne o wspólnym przeznaczeniu. Nic dziwnego, że zazwyczaj są one do siebie zbliżone również pod względem wyglądu. Taką jednolitością charakteryzuje się na przykład grupa szpiców czy gończych. Są też jednak rasy blisko z sobą spokrewnione, lecz na pierwszy rzut oka różniące się tak bardzo, iż trudno uwierzyć, że to bliscy kuzyni. Najwięcej takich przykładów znajdziemy wśród psów pasterskich i stróżujących – prawdopodobnie dlatego, że od dawna istniały u tych ras różne rodzaje szaty, co hodowcy wykorzystali przy tworzeniu nowoczesnych typów.

Pies jednego pana – sznaucer lub pinczer
Jeśli marzysz o czujnym towarzyszu, nieprzekupnym stróżu, psie jednego pana, aktywnym, lecz nie nadmiernie, w typie sportowca, ale nie pracoholika – możesz wybrać sznaucera średniego lub pinczera średniego. Są to psy niewielkie, o naturalnych proporcjach, zdecydowanie jednak różniące się typem szaty. Początkowo pinczery i sznaucery stanowiły jeden typ psa wiejskiego. Dziś sznaucer należy do ras bardzo znanych, podczas gdy pinczer średni nigdy nie zdobył dużej popularności. Jest to dość dziwne, zważywszy, że ten zgrabny i łatwy w utrzymaniu pies ma wszelkie zalety psychiczne cechujące też sznaucera. Wprawdzie sznaucer – w przeciwieństwie do pinczera – nie linieje, ale za to wymaga fachowej pielęgnacji sierści.

Inteligentny towarzysz – briard lub beauceron
Jeżeli chciałbyś mieć psa inteligentnego, podatnego na szkolenie, obdarzonego instynktem obronnym, wymagającego zajęcia, lecz spokojnego w domu; jeśli nie przeszkadza ci, że równocześnie będzie miał własne zdanie – możesz się zdecydować na briarda lub beaucerona. To także bliscy kuzyni, owczarki francuskie o dość imponującej posturze. Oba wykazują podobne cechy charakteru, choć beauceron, dla niektórych zapewne mniej atrakcyjny zewnętrznie niż długowłosy briard, zachował silniejsze predyspozycje użytkowe do pracy obrończej lub pasterskiej. Hodowany obecnie przede wszystkim pod kątem wystaw briard jest od niego trochę delikatniejszy psychicznie. Jednak obie rasy wymagają zapewnienia im jakiejś pracy, a od przewodnika – wiedzy i konsekwencji.

Wesoły kompan – pumi, puli lub mudi
Jeśli twój pies ma być inteligentnym, wesołym towarzyszem, czujnym, nieufnym w stosunku do obcych, lecz spragnionym kontaktu z tobą, zawsze chętnym do wspólnej pracy czy zabawy, a jednocześnie łatwo przystosowującym się do różnych warunków; jeśli nie zraża cię szczekliwość czworonożnego kompana – możesz się zdecydować na pumi, puli lub mudi. Te nieduże owczarki węgierskie różnią się przede wszystkim typem szaty: pumi ma kudłaty włos, którego nie gubi, ale wymaga szczotkowania i strzyżenia. Szata puli tworzy spilśnione sznurki – nie trzeba jej czesać, ale niełatwo ją utrzymać w czystości. Mudi jest mało wymagający w pielęgnacji, za to linieje. Istnieją też pewne różnice w usposobieniu tej trójki. Pumi to pies najbardziej aktywny i cięty, gdyż ma w sobie krew terierów. Z kolei mudi jest najłatwiejszy nie tylko w pielęgnacji, ale i w prowadzeniu.

Nieprzekupny stróż – owczarek podhalański lub komondor
Jeśli szukasz skutecznego obrońcy posesji, dość samodzielnego, na co dzień spokojnego – możesz wybrać podhalana lub komondora. To duże psy pastersko-stróżujące. Sierść podhalana jest gęsta, ale łatwa w pielęgnacji. Dwa razy w roku następuje jej intensywna wymiana, jednak regularnego szczotkowania wymaga przez cały rok. Komondora czesać nie trzeba, ale trudno się dba o higienę jego charakterystycznej, spilśnionej szaty.

Delikatny przyjaciel – chiński grzywacz nagi lub owłosiony
Marzy ci się miły, łatwo nawiązujący kontakt przyjaciel, delikatny domownik, który zawsze chce być blisko ciebie? Możesz wybrać chińskiego grzywacza nagiego lub owłosionego, zwanego też powder puff. To chyba najbardziej ekstremalny przykład psów tak bardzo różniących się wyglądem, a tak blisko spokrewnionych. Czworonogi obu typów rodzą się bowiem w jednym miocie i ze względu na zasady dziedziczenia nie da się ich hodować osobno. Odmiana naga nadaje się dla osób, które nie chcą zawracać sobie głowy pielęgnacją sierści (choć trzeba pamiętać, że skóra nagusa też wymaga dbania o nią). Powder puff zachwyci natomiast ludzi marzących o eleganckim, długowłosym psiaku. Ta odmiana potrzebuje oczywiście czesania i golenia pyszczka – dopiero wtedy wygląda jak miniaturowy chart afgański.