Nauka może być przyjemna

W szkoleniu ważne jest nie to, by pies wykonywał polecenia pod przymusem, lecz to aby sam chciał nam sprawić przyjemność swym zachowaniem. Aby to osiągnąć sami musimy przystąpić do nauki z takim podejściem, jakby czekała nas nie lada frajda,a dobry nastrój udzieli się wtedy psu. Pamiętajcie także że stosowanie smakołyków znacznie przyspiesza proces nauczania. Lecz nic nie przyspiesza go tak bardzo, jak systematyczne treningi. A zatem do dzieła !

NAUKA SIADANIA
Każdy pies przyjmuje pozycję siedzącą spontanicznie wtedy gdy na coś czeka. Wykorzystajmy więc tę wrodzoną skłonność do nauki pierwszego ćwiczenia. Ustaw się twarzą do psa, powiedz siad jednocześnie tuż nad głową pokazując mu smakołyk. Jeżeli nie wykonał polecenia od razu, powtórz je i tym razem powoli przesuwaj dłoń z przysmakiem od siebie, czyli w kierunku psiego ogona. Za prawidłowo wykonane ćwiczenie należy się nagroda. Aby pies opanował sztukę siadania zazwyczaj wystarczy kilka dni systematycznych ćwiczeń, w trakcie których stopniowo zmniejszamy używanie przysmaków tak, aby docelowo pozostać tylko przy pochwale słownej. Pamiętaj, aby w trakcie nauki nie zmieniać komend, nie mówić na przemian siad, usiądź itd.

NAUKA WAROWANIA
Do nauki warowania możemy przystąpić po wcześniejszym opanowaniu ćwiczenia siad. A zatem posadź psa, po czym przyklękając obok niego w lewej dłoni pokaż mu tuż przed pyszczkiem smakołyk zaś drugą dłoń połóż mu na karku. Powiedz waruj po czym powoli opuszczaj w dół smakołyk jednocześnie naciskając w dół jego kark. Gdy pozwoli się położyć daj mu nagrodę i pochwal go. Jeśli nie chce się poddać ćwiczeniu a mocniejszy nacisk na kark i smaczniejszy kąsek nie pomagają, zastosuj metodę “krok po kroku”. Nie oczekuj od psa że już teraz wykona całe ćwiczenie, nagradzaj go za to że pochyli głowę choć odrobinę bardziej niż poprzednio, aż do momentu gdy całkowicie się położy.

NAUKA CHODZENIA PRZY NODZE
To bardzo ważna umiejętność, zwłaszcza jeśli posiadacie dużego czworonoga. Opanowanie jej ponadto umożliwia prawidłowe ustalenie hierarchii tak, aby nigdy więcej nie było wątpliwości kto kogo wyprowadza na spacer i kto komu wydaje polecenia. Pies powinien kroczyć na luźnej smyczy przy lewej lub prawej nodze opiekuna, lecz zawsze z tej samej strony. Przed człowieka może być wysunięta tylko jego głowa. Jeśli wasz pupil zanadto przyspiesza kroku powiedzcie równaj i szarpnijcie smyczą do tyłu. Szarpnięcia należy powtarzać tak długo aż pies zrozumie iż nie warto wysuwać się do przodu. Za prawidłowe zachowanie pochwalcie go słowem i pieszczotą. Dodatkową nagrodą będzie dla niego większy komfort spacerowania. Im prędzej pojmie że wygodniej spacerować nie ciągnąc za smycz,tym lepiej.

NAUKA ZOSTAWANIA
Aby rozpocząć naukę tego ćwiczenia, piesek powinien wcześniej opanować chodzenie na smyczy oraz komendę siad. Początkowo naukę wygodniej prowadzić z pomocnikiem. Przewodnik wydaje polecenie siad zostań i staje przed psem pokazując mu przysmak w uniesionej dłoni. W tym czasie pomocnik stoi za psem i za pomocą smyczy powstrzymuje go przed zmianą pozycji. Po krótkiej chwili przewodnik podchodzi i daje psu nagrodę chwaląc go. Doskonaląc tę umiejętność należy wydłużać czas ćwiczenia, odległość i w miarę możliwości rezygnować z udziału pomocnika. Później ćwiczymy zostawanie bez kontaktu wzrokowego, ukrywając się psu początkowo na krótko np. za drzewem.
Szkoląc psa pamiętaj:

1. Ćwicz systematycznie, raz w tygodniu, najlepiej 15 min. dziennie.
2. Pamiętaj, że nagroda jest skuteczniejsza od kary.
3. Początkowo ćwicz w takich miejscach, gdzie uwaga psa nie będzie rozpraszana.
4. Przed ćwiczeniami pies powinien choć trochę pobiegać.
5. Na koniec lekcji poświęć chwilę na zabawę z pupilem.
6. Nie podnoś na niego głosu, on i tak ma słuch dziesięciokrotnie lepszy niż ty,
7. Dla danego ćwiczenia używaj tych samych komend.
8. Gdy pies nie wykonuje polecenia nie denerwuj się na niego, bo to nie jego lecz twoja wina. Zmień metody nauki.
9. Przed wydaniem komendy skoncentruj na sobie uwagę pupila.