Pies pochował szczeniaka

Znałem owczarka niemieckiego Reksa, który całe życie spędził w towarzystwie drugiego psa – również owczarka. Gdy jego towarzysz zmarł na raka, Reks odmówił wychodzenia z budy i jedzenia. Posiwiał, choć miał dopiero trzy lata. Gdyby nie leki, które mu podano – zapewne jego depresja zakończyłaby się śmiercią – pisał na łamach miesięcznika „Mój Pies” szkoleniowiec i behawiorysta Jacek Gałuszka.

Dowodów psiej empatii jest bez liku – zarówno w odniesieniu do pobratymców (gdy odchodziła słynna suczka ratownicza Ira, zwana Irasiadem, nawet jej współtowarzysz owczarek niemiecki Kali, o którym mówiono, że ma ADHD, był wyciszony i smutny), jak i do ludzi (w Krakowie czarny mieszaniec Dżok rok czekał na rondzie na właściciela, który umarł tam na atak serca, a w Tokio akita Hachiko przez 10 lat czekał na stacji metra na opiekuna, profesora, który zmarł podczas wykładu).

Pies, którego uwieczniła czyjaś kamera, nie zostawił zmarłego szczenięcia na pastwę losu, tylko je pochował. MC