Zima nasza

Mało kto zdaje sobie sprawę, że ogromna większość psów potrafi ciągnąć z wielką radością i pasją, pod warunkiem, że pokażemy im jak to robić. Najbardziej zimę uwielbiają psy zaprzęgowe, jak: husky, alaskan malamute i samojedy. Czują się o tej porze roku jak ryby w wodzie i też właśnie dla nich jest największy wybór sportów w zimie. Pamiętajmy, że psy zaprzęgowe potrzebują dużo ruchu. Jeżeli zapewni im się odpowiednią jego ilość, stają się doskonałymi kompanami człowieka. Jednak nawet kilkugodzinny spacer nie jest im w stanie zastąpić biegania lub pracy w zaprzęgu. Najbardziej popularną metodą treningu lub zabawy jest jazda na rowerze, ciągniętym przez psa, zwana velo. Dla amatorów mocnych wrażeń polecamy jazdę za psem na łyżworolkach. Przedstawione sposoby rekreacji są szczególnie przydatne dla osób posiadających jednego psa lub jeszcze nie zarażonych bakcylem wyścigów.

Ścigamy się z psami
Wyścigi mogą odbywać się na saniach, na specjalnych wózkach i w kategorii pulka lub rollpulka (od 300 zł). Pulka jest to mała platforma wykonana przeważnie z tworzywa sztucznego, która jest ciągnięta przez psa/psy zaprzęgnięte w sztywny dyszel. Maszer biegnie za pulką na nartach biegowych przypięty do pulki. W wersji wyścigów bez śniegu – maszer biegnie za rollpulką ciągniętą przez psa. Pamiętajmy, że psy zaprzęgowe muszą być bardzo zżyte ze swoim maszerem. Łagodnie i serdecznie traktowane chętnie podejmą się największego wysiłku na trasie. Kierowanie psim zaprzęgiem odbywa się wyłącznie za pomocą głosu (bez użycia lejców i bata). Maszer wydaje komendy, którymi są zawsze te same słowa („gee” – w prawo, „haw” – w lewo, „go” – naprzód, „stop” – zatrzymaj się). Jako pierwszy podporządkowuje mu się pies przewodnik, który pociąga za sobą pozostałe psy w zaprzęgu.
Maszerzy przez wiele miesięcy cierpliwie wdrażają psy do pracy i poprawiają ich kondycję. Treningi muszą przebiegać w atmosferze spokoju, a jedyną formą zachęty do pracy są nagrody za prawidłowo wykonane zadanie. Według Mistrza Świata Psich Zaprzęgów Psów Ras Północnych 2000 – Andrzeja Wiczopolskiego – „metody siły i przemocy nigdy nie dadzą efektów. Psy muszą chcieć trenować, musi im to sprawiać przyjemność. Nie można też doprowadzić do przeforsowania psów. Podstawową zasadą jest to, by pies z treningu wracał galopem, a nie przydeptywał sobie własny jęzor”.

Jak współpracować z psami
Skompletowanie zaprzęgu nie jest arytmetycznym dodawaniem psów do siebie. Zwierzęta muszą ze sobą współpracować, choć nie zawsze łatwo jest to osiągnąć. Trzeba znać predyspozycje i możliwości każdego psa, żeby ustawić go w odpowiednim miejscu. Pierwszym psem w zaprzęgu jest lider (nie zawsze jest to przywódca stada). Nadaje on kierunek jazdy, więc powinien być bezwzględnie podporządkowany maszerowi. Następnie zaprzęga się jednego lub parę najszybszych czworonogów, odpowiedzialnych za rytm i tempo całego zaprzęgu. Najbliżej sań umieszcza się psy najsilniejsze, bo na nich spoczywa największy ciężar ciągu i zmiany kierunku jazdy. Psy zaprzęgowe są zwierzętami stworzonymi do pracy na trasie i dopiero tam czują się naprawdę szczęśliwe!
Wraz ze wzrostem popularności ras psów Północy, również w Polsce rozwijają się zawody, w których można wykorzystać niezwykłą siłę tych zwierząt. W próbach takich biorą udział zwierzęta większe i cięższe niż klasyczne psy wyścigowe. Jest to świetne hobby dla właścicieli, którzy nie mają warunków do posiadania większej liczby psów. Właściciel psa nie musi mieć kondycji sprintera, jak maszer w wyścigach. Do prób wykorzystywane są specjalne sanie i uprzęże. Rzemienie na łopatkach i piersiach – miejscach największego ucisku podczas ciągnięcia – muszą być podszyte grubą wyściółką. Aby zapobiec ocieraniu się rzemieni o łapy, uprząż wyposażona jest dodatkowo w poprzeczną rozpórkę wszytą za tylnymi łapami psa.

Zawody psów jucznych
Wzrastające zainteresowanie rekreacją na łonie natury i pieszymi wędrówkami przyczynia się do zwiększenia popularności zawodów w jucznym wykorzystaniu psów. Jest to bardzo popularne w USA. Jako psy juczne pracują psy średnie i duże, bowiem zwierzę musi być odpowiednio wysokie, aby juki nie zawadzały o nierówności terenu. Psy pracujące w ten sposób muszą być zrównoważone i bardzo posłuszne. Prowadzone na smyczy nie powinny ciągnąć, a puszczone luzem muszą bezwzględnie wracać do właściciela na komendę. Juki (jest niżej) składają się z dwóch toreb, połączonych taśmą przełożoną przez grzbiet zwierzęcia. Taśmy podtrzymujące zapinane są na piersiach i pod brzuchem. Psy są wdrażane stopniowo do nowych obowiązków. Zaczynamy od pustych juków, aby przyzwyczaić psa do tego, że coś nosi na grzbiecie. Stopniowo można zwiększać ciężar aż do 1/3 wagi ciała psa. Jak do tej pory w Polsce zawody takie nie odbyły się. Jednak jest to świetny sposób na piesze wędrówki z psem.
Skijouring – dla narciarzy Jest to rodzaj sportu przeznaczony dla sprawnych narciarzy. Pies musi być przyzwyczajony do pracy w zaprzęgu i odpowiednio reagować na komendy. Zakłada mu się uprząż wyścigową z długą liną, zakończoną uchwytem w kształcie trapezu, który trzyma narciarz. W skijouringu używa się zwykle jednego lub dwóch psów, biegnących koło siebie. Zarówno narciarz jak i psy mogą być obciążone lekkim bagażem.

W co ubieramy psy
Szelki (uprzęże) (od 50 zł) – ogólnie dzielą się na 3 grupy: wyścigowe, transportowe, do prób uciągu. Psy biegające na wyścigach mogą ciągnąć klatką piersiową lub częścią szelek opartą o grzbiet psa. Psy ciągnące większe ciężaru cały ładunek ciągną klatką piersiową. Obroże (od 26 zł) – najlepsze są zaciskowe z ogranicznikiem. Szyte są także obroże z podszyciem polarowym. Buty (20 zł/szt) – nieodzowne, dla psów biegających po nawierzchni kaleczącej ich łapy (lód, kamienie). Szyte są z różnego rodzaju materiałów – skóra, brezent, polar. Dostępne są w różnych rozmiarach i wersjach (np. różniących się materiałem, ilością warstw). Buty powinny być wyposażone w podeszwę z antypoślizgowego materiału. Należy pamiętać, że buty z polara mają małą „żywotność” – już po kilkunastu kilometrach będą przetarte. Juki (sakwy) (od 200 zł) – wspaniała rzecz na wędrówki z psem bądź na zawody psów jucznych. Derki (ok. 120 zł) – stosowane jako okrycie chroniące psa przed nadmiernym wyziębieniem (np. po biegu). Idealna dla wszelkich mieszańców (lub innych psów rasowych) z krótką okrywą włosową, oraz inny osprzęt – liny, torby, kotwice, brony śnieżne, kaski, liczniki, pasy, stake-out (zestaw linek, najczęściej stalowych w osłonie z tworzywa sztucznego lub łańcuch, służący do „zaparkowania” psów w zaprzęgu).

Narty i pies
Każdy, kto choć raz biegał na nartach już nigdy nie zrezygnuje z uroków szusowania po pięknych ośnieżonych polach, górach i dolinach. Sport ten można uprawiać z całą rodziną, przyjaciółmi i oczywiście psem, który będzie zachwycony możliwością wybiegania się w towarzystwie dotrzymującemu mu kroku właściciela. Do wyboru mamy narty klasyczne (do kroku klasycznego), narty typu skating (dla preferujących krok łyżwowy), oraz narty „turystyczne” tzw. back country, używane do biegania w zróżnicowanym terenie. W przeciwieństwie do narciarstwa zjazdowego w biegówkach nie każdy but biegowy będzie pasował do każdego wiązania, dlatego narty (od 250 zł), buty (250 zł), wiązania (190 zł) i kijki (80 zł) najlepiej kupować jednocześnie. Bieganie na nartach można uprawiać praktycznie na każdej ośnieżonej drodze np. w Puszczy Kampinoskiej lub na Mazurach. Na trasę należy zabrać zapasową energię: batony (od 90 gr), suche owoce (ok. 2 zł), czekoladę z orzechami (ok. 2zł). Zalecane jest picie ok. 150 ml lekko słodkiego napoju co 20 minut. Możemy pić mieszankę wody i soków lub specjalne napoje izotoniczne dla sportowców. Pojemnik na napój (od 60 zł) z systemem rurek, który można nabyć w większości sklepów sportowych, umożliwi picie podczas biegu. Na narty należy ubrać się zgodnie z zasadą trzech warstw: bielizna z materiałów syntetycznych (od 90 zł – góra, od 80 zł – dół), polar (od 60 zł), lub bluza z podobnego włókna o grubości zależnej od warunków atmosferycznych, ciepłe nieprzemakalne spodnie narciarskie (od 170 zł) , bezrękawnik (od 180 zł), ewentualnie kurtka przeciwwiatrowa (od 70 zł) – koniecznie membrana o wysokiej oddychalności – wydatek energetyczny przy narciarstwie biegowym jest zdecydowanie większy niż przy zjazdowym. Nie zapominajmy o o odpornej na wiatr czapce z polaru (od 30 zł). Specjalne buty do biegania muszą być minimalnie za duże – paluch nie może dotykać buta. Przy niskich temperaturach zakładamy na buty nakładki ocieplające. Warto też zabrać ze sobą pulsomierz, który zbada reakcje organizmu. Jeśli planujemy jazdę po zmroku niezbędna będzie dobra czołówka (latarka na czoło) (od 45 zł). A jeśli wybieramy się w długą trasę warto zabrać zestaw smarów na różne temperatury i różny rodzaj śniegu.

Jogging z psem
Bieg, to poza marszem najbardziej naturalna dla człowieka forma ruchu. Biegać może każdy, niezależnie od wyjściowego stanu kondycji, wieku, czy rodzaju usposobienia. Można to robić samemu i w towarzystwie psa, który na pewno będzie szczęśliwy z takiej porannej dawki ruchu, przez co resztę samotnego dnia w mieszkaniu, spędzi odsypiając poranny wysiłek. Bieganie to rodzaj ruchu nie wymagający wielkich sprzętowych przygotowań, ani wydawania bajońskich sum na dziwne i niekoniecznie potrzebne gadżety. Tak naprawdę, aby zapewnić sobie komfort ruchu potrzebujesz tylko dobrych butów (od 90 zł), przeznaczonych specjalnie do biegania. To wydatek, którego przez dość długi czas nie będzie trzeba powtarzać, warto więc zainwestować we własną wygodę i kupić dobre buty renomowanej firmy. Cała reszta, a więc ubranie, to kwestia upodobania, może być dres sportowy (od 60 zł). Ważne by strój był wygodny, odprowadzał wilgoć ze spoconej skóry (nie polecamy bawełnianych koszulek, bo to naprawdę nic przyjemnego-lodowaty dotyk mokrego podkoszulka. Pod tym względem lepsze są materiały syntetyczne), a w chłodniejsze dni, szczególnie zimą, chronił przed utratą ciepła.

Jak ubrać się na spacer z psem
Nie każdy jednak może biegać, osoby starsze, z dużą nadwagą, po dłuższej chorobie, czy te nie lubiące wysiłku fizycznego, mogą po prostu chodzić na dłuższe spacery ze swoimi pupilami. Psy i z tego sposobu rekreacji będą bardzo zadowolone. Pamiętajmy, że ciało, które nie otrzymuje regularnej dawki ruchu jest jak nieużywana maszyna. Warto więc nawet w mroźne dni nie szczędzić sobie możliwości niezbyt wymagającego ruchu na świeżym powietrzu. Docenią, to wszystkie psy lubiące ruch na świeżym powietrzu. Spacery to najmniej wymagająca forma ruchu jeśli chodzi o dobór „sprzętu”. Tak naprawdę wystarczy wygodne, nieprzemakalne i przepuszczające powietrze ubranie oraz ciepłe i komfortowe buty. Jeśli dysponujemy większym zasobem gotówki, możemy sprawić sobie strój, który będziemy ubierać tylko na spacery z naszym czworonogiem. Mając na uwadze humory pogody, warto się wtedy zaopatrzyć w dwie pary wygodnych butów: zimowe i spacerowe (od 80 zł na mroźne lub po prostu chłodne dni), oddychającą bieliznę z materiałów syntetycznych, polar, bezrękawnik, kurtkę wycieczkową (od 140 zł) i kurtkę przeciwdeszczową lub na zimne dni kurtkę puchową (od 240 zł) oraz wygodne spodnie np. dresowe lub narciarskie.

Dziękujemy za pomoc i materiał zdjęciowy firmie Decathlon – sieci supermarketów sportowych.
Kilka porad dla sportowców zaprzęgowych:

– rozbijaj stake-out w miejscach zacienionych (pozwoli to psom na szybsze „wyciszenie” się po biegu)
– zadbaj by zawsze miały świeżą wodę w miskach
– nie zapomnij o butach dla psów
– jeżeli temp. otoczenia jest wysoka wskazane jest zmoczyć psy przed biegiem
– sprzątaj nieczystości po psach podpiętych na stake-out-cie
– polecam przypinanie psów na stake-out na krótko przed startem
– psy w przyczepie są mniej zainteresowane otoczeniem przez co lepiej wypoczywają
– przed biegiem zrób masaż swoim psom
– rozluźnisz w ten sposób ich mięśnie
– nigdy nie karm bezpośrednio przed biegiem
– staraj się urozmaicać trasę treningów
– psy pokonując kilka razy pod rząd te same drogi zaczynają się nudzić i biegną „na pamięć”
– ubierz się w rzeczy wodoodporne, okulary, kask, rękawiczki
– dobrze jest mieć pod ręką apteczkę