Piknik agility

Choć były to stosunkowo nieduże zawody, bo limit wynosił 80 psów, do sędziowania zaproszono Jana Egila Eide z Norwegii. Nowością była inna niż zwykle w Polsce formuła zawodów. Zwykle jednego dnia organizuje się po jednym biegu egzaminie dla danej kategorii (A1, A2, A3) oraz dwa przebiegi open: agility i jumping (tor bez przeszkód strefowych), w których konkurują zawodnicy ze wszystkich wymienionych kategorii. Osobno biegają początkujący, czyli klasa 0. Podczas tych zawodów nie było przebiegów open, za to każda kategoria miała po dwa egzaminy i jeden jumping (wyjątek to wspólny jumping dla klas A2 i A3). Zerówkowicze biegali natomiast dwa jumpingi i jeden tor z przeszkodami strefowymi.

W ten sposób zawody agility wyglądają w wielu krajach i trzeba przyznać, że taka formuła jest lubiana przez zawodników, ponieważ daje więcej szans na awans do wyższej klasy (lub kwalifikację do championatu agility w wypadku klasy A3).

Sędzia ustawił płynne, na pierwszy rzut oka proste tory, nie przysparzające kłopotów z zapamiętaniem kolejności przeszkód, co zdarza się czasem przy bardzo zakręconych parkurach. Okazało się jednak, że niektóre zawierały pułapki. Na przykład drugi tor A1 zaliczyło tylko trzech z piętnastu zawodników!

Oby więcej takich sympatycznych, podwórkowych, choć oficjalnych zawodów w atmosferze pikniku. UCh