Heterochromia oczu u psa. Dlaczego psy mają różnokolorowe tęczówki?

• Heterochromia oczu polega na różnym zabarwieniu tęczówek u psa. Czworonogi z tą cechą mają zazwyczaj jedno oko brązowe, a drugie – niebieskie.
• Różne kolory oczu u psa mogą być cechą genetyczną (dziedziczną) lub nabytą na skutek choroby lub urazu.
• Genetyczna heterochromia występuje najczęściej u psów rasy siberian husky, alaskan malamute, border collie, owczarków szetlandzkich i dalmatyńczyków.
• Niebieski kolor tęczówki może sprawić, że oko stanie się bardziej podatne na choroby. Dlatego pies z heterochromią będzie wymagał regularnej kontroli okulistycznej.

Tęczówki oczu u psa mogą przybierać różne kolory. Najpowszechniejszymi z nich są niewątpliwie brązowy i miodowy, który domowe czworonogi odziedziczyły po swoich przodkach. W niektórych rasach można także powszechnie spotkać oczy niebieskie nadające zwierzakom nietypowy bajkowy wygląd. Zdarzyć się jednak może, że jedna tęczówka psa jest brązowa, a druga – niebieska. Tę cechę nazywa się heterochromią oczu. Dlaczego niektóre psy mają różnokolorowe tęczówki? I czy heterochromia oczu u psa wpływa na jego wzrok?

Skąd bierze się heterochromia oczu u psa?

Słowo „heterochromia” pochodzi z języka greckiego i oznacza dosłownie „różne kolory”. To zjawisko, w którym tęczówki oczu u psa mają różne barwy. Najczęściej jedno z nich jest brązowe, a drugie – niebieskie. Różnica zabarwienia tęczówek wynika z nierównej ilości obecnych w nich melanocytów – komórek produkujących melaninę, czyli barwnik odpowiadający za kolor nie tylko oczu, lecz także skóry, sierści i pazurów. Dlatego występowanie różnych odcieni oczu u psów jest związane często z umaszczeniem zwierzaka.

Rodzaje heterochromii oczu u psów

Heterochromia oczu u psów ma najczęściej charakter dziedziczny, czyli jest przekazywana czworonogowi w genach od rodziców. Wrodzona pojawia się zazwyczaj u zwierząt o umaszczeniu marmurkowym, dereszowatym i z białymi łatami na głowie. Może przybierać trzy różne formy:

• pełną – cała tęczówka oka psa różni się kolorem od drugiej;
• częściową – tylko fragment jednej z tęczówek jest niebieski;
• centralną – zmiana koloru tęczówki dotyczy tylko jej środka okalającego źrenicę.

Innym rodzajem tej przypadłości jest heterochromia nabyta na skutek choroby, w wyniku której dochodzi do mechanicznego uszkodzenia oka. Jedną z przypadłości mogącej wpłynąć na barwę tęczówki u psa jest entropium, w którym oko jest drażnione przez rzęsy na wywiniętej do środka powiece. Utratę pigmentu mogą spowodować także stany zapalne, urazy i niektóre podawane zwierzakowi leki.

Jakie rasy mogą mieć różnokolorowe oczy?

Różnokolorowe oczy to cecha kojarząca się najczęściej z rasami północnymi, takimi jak siberian husky czy alaskan malamute. Jednak genetyczna heterochromia wystąpić może także u innych psów o umaszczeniu marmurkowym, dereszowatym lub łaciatym. Wśród czworonogów z jednym okiem niebieskim przeważają takie rasy, jak border collie, owczarek szetlandzki, owczarek australijski w typie amerykańskim, australian cattle dog, dalmatyńczyk, dog niemiecki o umaszczeniu arlekin czy catahoula leopard dog. Jednak heterochromia może pojawić się sporadycznie także u jamników, shih-tzu i wszelkiej maści kundelków. U niektórych ras różnokolorowe oczy są traktowane jako wada, która wyklucza danego psa z dalszej hodowli.

Czy heterochromia powoduje problemy ze wzrokiem u psa?

Genetyczna heterochromia oczu u psów rzadko powoduje problemy ze zdrowiem. Niebieska tęczówka pozbawiona ochronnego pigmentu może być jednak nieznacznie bardziej narażona na szkodliwe promieniowanie UV, co zwiększa ryzyko nowotworów oka u psa. Jedno niebieskie oko może też być związane z wystąpieniem jednostronnej głuchoty u czworonoga. Melanina bierze bowiem udział w kształtowaniu się struktur ucha u psów, a jej brak może spowodować wady rozwojowe skutkujące całkowitą lub częściową głuchotą. Dlatego czworonogi o różnokolorowych oczach powinny przechodzić regularne badanie wzroku. We wczesnym szczenięctwie zaleca się także badanie słuchu metodą BAER.

Nabyta heterochromia pojawiająca się u dorosłego psa jest natomiast wynikiem problemów zdrowotnych. Nieleczone dolegliwości mogą skutkować stanami zapalnymi, zwiększonym ciśnieniem w oku, a nawet całkowitą utratą wzroku. Każda zmiana tęczówki u dorosłego psa powinna być więc wskazaniem do dokładnego przebadania zwierzęcia u okulisty.

MAMY DLA CIEBIE PREZENT! Zapisz się do newslettera Psy.pl i już teraz odbierz za darmo e-book „50 ras w sam raz do kochania”

Reklama

Reklama