Poduszkom psich łap nieustannie grożą urazy. Najczęściej zdarzają się oczywiście skaleczenia. Skaleczona poduszka u psa jest niezwykle bolesną kontuzją. Nie należy jej zaniedbywać!
Skaleczona poduszka u psa – jak pomóc?
Wszystko zależy od tego, jak głęboka jest rana. W przypadku płytkich skaleczeń wystarczy:
- przemyć ranę pod bieżącą, czystą wodą,
- zdezynfekować zranienie delikatnym środkiem,
- włożyć niewielkie, zwinięte kawałki gazy między palce i na miejscu skaleczenia, a następnie zabandażować.
Tak przygotowaną łapkę warto zabezpieczyć np. skarpetką albo specjalnym psim butem. Wszystko po to, aby opatrunek się nie niszczył i nie brudził. W domu możemy go zdejmować i pilnować, aby pies nie rozlizywał skaleczenia.
Głębokie rany opuszek
W przypadku głębokich ran niezbędna jest interwencja lekarza weterynarii. Wówczas zazwyczaj konieczne jest dokładne oczyszczenie skaleczenia, a także założenie sączka czy szycie. W niektórych przypadkach na ranę aplikowany jest antybiotyk lub podaje się go doustnie. Dodatkowo pies nosi bandaż, jego zabezpieczenie, a często też – kołnierz ochronny. Wszystko po to, aby nie dotykał rany. Zwykle takie skaleczenia goją się w mniej więcej 10 dni.
Skaleczona łapa – co możemy zrobić sami?
Jeśli widzimy, że w łapę wbiło się ciało obce, np. kawałek ciernia, kolca, kłos albo szkło, możemy spróbować delikatnie wyjąć je samodzielnie za pomocą pęsety. Jeśli rana nie jest głęboka i nie wymaga szycia, wystarczy zabezpieczenie opatrunkiem po oczyszczenia. Nie wyciągajmy jednak samodzielnie np. dużych kawałków szkła, bo możemy mieć problem z zatamowaniem krwawienia.
Nieco gorzej wygląda sprawa otarć, do których dochodzi podczas biegania po betonie czy kostce brukowej, bo wtedy uszkodzone zostają zwykle wszystkie kończyny. Często przyczyniają się do tych urazów właściciele, którzy nie zdając sobie sprawy z zagrożenia, zapraszają psa do zabawy na takim podłożu. W takim wypadku po zdezynfekowaniu otartych miejsc, a przed założeniem opatrunku, należy zabezpieczyć je preparatami przyśpieszającymi gojenie, dostępnymi zarówno w sprayu, maści, jak i w żelu. Pies odczuwa ból zwykle dopiero następnego dnia, a leczenie wymaga sporo czasu i cierpliwości.
Poparzenia a pierwsza pomoc
Bywa też, że pies przebiegnie np. przez dopalające się ognisko. Wtedy, nim przystąpimy do opatrywania opuszek, trzeba je schłodzić pod strumieniem bieżącej zimnej wody i delikatnie nanieść na nie – nie wcierając! – tłustą, łagodzącą oparzenia maść.
Inne infekcje poduszek łap
Nie zawsze za krwawienie czy ranę odpowiedzialny jest uraz mechaniczny. Niekiedy chodzi o niedobory minerałów i witamin jak w przypadku rogowacenia opuszek. Twarde, popękane opuszki to również jeden z objawów pododermatitis. Są to stany zapalne skóry opuszek palcowych z głębokim ropnym zapaleniem palców i przestrzeni międzypalcowych.
W miejscach chorobowo zmienionych widoczne są krostki, guzki, a nawet przetoki i owrzodzenia. Leczenie takiego stanu wymaga badań mikrobiologicznych (wymaz, posiew i antybiogram). Terapię prowadzi się na podstawie uzyskane wyniki zarówno miejscowo, jak i ogólnie, przy jednoczesnym leczeniu wspomagającym.
Zmiany na opuszkach – pęknięcia i sączenie – występują też w przypadku chorób tła autoagresywnego, np. pęcherzycy liściastej (phephigus foliaceus), zwanej inaczej „twardą łapą”. Mianem choroby twardej łapy określa się też nosówkę, której towarzyszy tzw. osutka nosówkowa, cechująca się zmianami skórnymi i nadmiernym rogowaceniem, spękaniem poduszek. Jak zatem widać, przyczyn kłopotów z poduszkami psich łap może być wiele.
