Zanim kupisz beaucerona

Słyszeliście, że ponoć: „Beauceron jest psem wszechstronnym. Inteligentny, błyskotliwy, znakomicie nadaje się zarówno do bycia członkiem rodziny, jak i do stróżowania”. Albo to: „Inteligentny, bystry, wymarzony pies rodzinny i stróżujący”. Można też przeczytać, że: „Wierny, typowy pies jednego właściciela. Pewny siebie, nieustraszony obrońca”. Czytając takie opisy, zakochujemy się w rasie i wydaje się nam, że to idealny pies dla nas i naszej rodziny. No i to pochodzenie – francuska arystokracja! Na dodatek pies o interesującym wyglądzie i anomalii w postaci podwójnego wilczego pazura. Gdy beauceron trafia do naszego domu, powoli odkrywamy jego niewątpliwe zalety, ale i wady, o których w książkach nikt jakoś nie napisał, a hodowcy też zapominają wspomnieć… Dlatego sprawdź, co musisz wiedzieć, zanim kupisz beaucerona.

Głupkowate słoniątko

Niestety, prawda jest taka, że nasz owczarek to… burek z wiejskiego podwórka, pilnujący obejścia i stad owiec z niziny Beauce we Francji. Jakie pochodzenie, taki też charakter. Co oczywiście może być zaletą – pod warunkiem że tego właśnie w psie szukaliśmy. Beaucerony mają trochę dobrych cech, ale zachęcam do świadomego wyboru tej rasy poprzez poznanie ich słabych stron.

Berger de Beauce to rosły pies, mało zgrabny w ruchu i mało subtelny w kontakcie z człowiekiem. Skacze, wpycha się, orze pazurami, przesuwa się jak czołg, nie patrząc, co wywraca – przedmioty, dzieci czy dorosłych stojących mu na drodze. Byle osiągnąć upragniony cel – na przykład przywitać się z ukochanym panem. Takie głupkowate słoniątko, któremu trudno mieć za złe zachowanie jak w składzie porcelany, bo przecież tylko się cieszy!

Nieobliczalny raptus

Beauceron jest wrażliwy i niepewny siebie – miotają nim skrajne uczucia: uległość i dominacja. Może się nam trafić osobnik nadmiernie wręcz okazujący uległość domownikom, z emocji posikujący na powitanie albo – wręcz przeciwnie – dominujący, z dużym poczuciem siły i agresją. Pobudliwość i nadwrażliwość powodują, że zanim pomyśli, już reaguje – i to na ogół bardzo gwałtownie. W popularnych ostatnio na świecie liniach, tych o cięższej budowie, często zdarzają się osobniki dużo spokojniejsze, wolniej reagujące, za to bardziej „uśmiechnięte” na co dzień.

Beaucerony są bardzo wrażliwe na strzały i huki. Nawet dźwięk śmieciarki mogą uznać za najgroźniejszy odgłos wroga! Niekiedy odgłosy trzepania dywanu nie pozwalają psu wyjść na spacer…

Agresywne strachajło

Zanim kupisz beaucerona, musisz wiedzieć, że jest to „pies jednego właściciela”. Trzeba dobrze zrozumieć, co miłośnik rasy miał na myśli, pisząc te słowa. Ano to, że niepewność i strach nie pozwalają psu na zaprzyjaźnienie się z obcymi ludźmi. Woli nie zauważać ich i ignorować. Przy właścicielu czuje się zaś najbezpieczniej. Beauceron bywa agresywny ze strachu – jest to chyba najbardziej widoczne podczas wizyt u weterynarza. Tam pokazuje drugie oblicze: miesza się w nim lęk z agresją.

Nie wszyscy przedstawiciele rasy są tacy, wielu z nich kocha ludzi i gotowych jest ich zalizać na śmierć. Strach towarszyszy tym zwierzakom często i jest głęboko zakorzeniony. Gdy beauceron nie ma dobrych relacji w rodzinie, w domu, bywa agresywny nawet wobec właścicieli.

Na spacerach zazwyczaj nie oddala się od nóg właściciela, zataczając mniejsze lub większe kręgi. Nie za bardzo lubi sam penetrować otoczenie – ta cecha bywa jest uważana za skłonność do pasienia. Ja sądzę jednak, że wynika raczej z braku pewności siebie… Niemniej bywa wygodna.

Zadziorny brutal

W charakterze owczarków z Beauce można odnaleźć sporo instynktu stróżowania i pilnowania, co dla niektórych jest zaletą. Ale nie są to miłe misie. I choć pewność siebie nie jest ich najmocniejszą stroną, może się okazać, że nasz podopieczny lubi wdawać się w bójki z innymi psami. Bardziej dotyczy to samców, wśród których zdarzają się zadziorne i brutalne.

Potencjalny alergik

Zanim kupisz beaucerona, wiedz, że choć to prymitywna, stara rasa, nikt nie zagwarantuje, że będziesz mieć do czynienia z okazem zdrowia. Jak wszystkie duże psy (samiec mierzy ok. 70 cm i może ważyć do 50 kg), beaucerony mają kłopoty z kośćcem. Gdy rosną, często chorują na młodzieńcze zapalenie kości, czasem mają problemy z przyswajaniem wapnia. Zdarza się też dysplazja.

Innym dużym problemem zdrowotnym jest alergia pokarmowa, a jeszcze częściej – problemy skórne. Każdy posiadacz przedstawiciela tej rasy wie, że jego podopiecznego może dotknąć alergia na pchły, nużeniec lub problemy z grzybicą między palcami.

Zanim kupisz beaucerona…

Mimo tych wszystkich zastrzeżeń beauceron odpowiada wielu osobom. Jest inteligentny, ma bardzo pozytywne nastawienie do pracy z człowiekiem, chętnie i szybko się uczy. Wyróżnia go ogromna chęć przypodobania się właścicielowi, co jest ważną cechą w szkoleniu, na dodatek nieczęsto spotykaną. Jeśli tylko ktoś zaakceptuje jego wrażliwość, czasem szorstki charakter i raczej grubiańskie maniery, może być najszczęśliwszym posiadaczem wiejskiego owczarka z francuskich nizin.

Autor: Monika Marcelewicz