Czy mogę zmienić imię adoptowanemu psu?

A może zawsze powinno się zmienić imię psu po adopcji, idąc tropem: nowe życie – nowe imię?

Jeśli przygarniamy psa, o którym za wiele nie wiemy, ale możemy przypuszczać, że dotąd w życiu nie spotkało go nic dobrego – lub gdy mamy pewność, że życie go nie rozpieszczało – warto zmienić mu imię. Dlaczego? By odciąć go od przeszłości. To może trochę symboliczne, ale jednak działa. Ułatwiamy psu zostawienie za sobą tego, co złe, wraz ze wszystkimi niemiłymi skojarzeniami.

Inaczej wygląda sytuacja, gdy bierzemy psa np. z domu tymczasowego, w którym już go oswojono albo adoptujemy od właściciela, który dobrze się psem opiekował (a musi oddać psiaka np. z powodu swojej choroby).

Wówczas zmiana imienia nie jest wskazana – psu zmienia się już wystarczająco dużo: otoczenie, mieszkanie, ludzie, miejsca spacerowe. W takim wypadku razem z kilkoma zabawkami ze starego domu czy legowiskiem warto zostawić też właśnie imię.

Nowe imię – nowe życie?

Gdy jesteśmy już przekonani, że dobrze by było zmienić psu imię, pamiętajmy, że jego znaczenie nie ma dla psa znaczenia. Pies uczy się samego brzmienia danego słowa. Nowe imię może być podobne do starego albo zupełnie inne – nie ma to znaczenia.

Aby nauczyć psa nowego imienia, zacznijmy od kieszeni pełnej smakołyków. Tak, tak, to nie pomyłka! Przez pierwsze kilka dni nośmy przy sobie jakieś pyszne kąski dla psa – takie na jeden „gryz”.

Co jakiś czas zawołaj psa jego nowym imieniem – pamiętaj, na to hasło nie ma do ciebie przybiec, a jedynie zwrócić na ciebie uwagę. Gdy się spojrzy, radośnie go pochwal i nagródź smakołykiem. Wkrótce psiak będzie wiedział, że to nowe słowo „Azor” czy „Saba” zapowiada same przyjemności i warto, gdy się je słyszy, skierować swoją uwagę na ukochanego pana.

Potem nie trzeba już wiele, by pies zaczął nowe imię traktować, jakby było jego własne od zawsze.