Niekrzepka rzepka

Zwichnięcie rzepki przytrafia się zwykle psom małych ras i może dotyczyć jednej lub obu tylnych łap. Częstą jego przyczyną jest nieprawidłowe położenie guzowatości (czyli wyniosłości) kości piszczelowej. To właśnie do niej przyczepia się więzadło rzepki, które ściąga wtedy rzepkę na stronę przyśrodkową. Leczenie wymaga przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego polegającego na odpiłowaniu i przesunięciu guzowatości w odpowiednie miejsce. Wykonuje się go zwykle u pinczerów miniaturowych, maltańczyków, yorkshire terrierów, chińskich grzywaczy, pekińczyków, jamników, mopsów, buldożków francuskich, welsh corgi, lhasa apso i chihuahua.
Innym powodem zwichnięcia rzepki jest niedorozwój przyśrodkowego grzebienia bloczka kości udowej. Operacja polega w tym wypadku na podwyższeniu grzebienia za pomocą przeszczepu kostnego lub ze specjalnego tworzywa.

Do zwichnięcia rzepki może też dojść na skutek urazu, gdy zostaną zerwane więzadła rzepki. Konieczna jest wtedy chirurgiczna korekta proporcji długości więzadeł.
Również zwichnięcie stawów biodrowych bywa powodem zwichnięcia rzepki. Dzieje się to w wyniku powstania dysproporcji anatomicznych w stawie biodrowym i kolanowym – interwencja musi wówczas dotyczyć obydwu stawów.
Zdarza się, że kulawizna pojawia się i znika, bo rzepka co jakiś czas wskakuje na swoje miejsce, potem jednak znów wypada. Właściciele często bagatelizują sprawę, co prowadzi do coraz większych zmian patologicznych w stawie kolanowym. Jeśli doszło do stałego wypadnięcia rzepki, łapa jest zgięta w stawie kolanowym i lekko przemieszczona. Przy lżejszych objawach pies dotyka nią podłoża, ale się na niej nie opiera. Charakterystyczne dla tego schorzenia jest ustawienie łapy do zewnątrz. Jeśli nie udzielimy zwierzęciu pomocy, z czasem może dojść do zaników mięśni.

Aby zdiagnozować zwichnięcie rzepki, trzeba przeprowadzić badanie ortopedyczne i RTG. Ocenia się je w skali od 0 do 4:
0 – staw kolanowy bez zmian, prawidłowy w ruchu
1 – staw kolanowy prawie normalny, brak zaburzeń ruchu
2 – luźne usytuowanie rzepki, podczas zginania ulega zwichnięciu
3 – znaczne przesunięcie rzepki, podczas zginania można ją wprowadzić na miejsce i zwichnąć
4 – przesunięcie rzepki wymagające operacji

Schorzenie to ma zazwyczaj charakter dziedziczny, z hodowli powinny być więc eliminowane psy z tym defektem. Zdarza się jednak, że choroba dotyka szczenię po zdrowych rodzicach. Może to sugerować, że odziedziczyło tę wadę po dziadkach.