Prawnik radzi

Karma zamiast kwiatów

Czy każdy może publicznie zbierać datki na schronisko?
Kwestowanie na rzecz ochrony zwierząt (pomoc dla schroniska itp.) jest legalne, ale wymaga uzyskania zezwolenia. Wszelkie publiczne zbiórki ofiar w gotówce lub naturze podlegają bowiem kontroli państwa.
W zależności od obszaru, na jakim ma być przeprowadzana zbiórka, należy uzyskać zgodę odpowiedniego organu administracji (np. w gminie – wójta, w powiecie – starosty). O pozwolenie mogą wystąpić jedynie stowarzyszenia lub organizacje mające osobowość prawną i komitety zorganizowane dla przeprowadzenia określonego celu.

Pozwolenie może zostać wydane, gdy cel zbiórki nie sprzeciwia się prawu i jest zgodny z interesem publicznym. Niedozwolone jest natomiast urządzanie publicznych zbiórek w osobistym interesie. Jako formy prowadzenia publicznej zbiórki prawo dopuszcza: wpłaty na konto, zbieranie ofiar do puszek kwestarskich i skarbonek, sprzedaż cegiełek wartościowych przedmiotów lub usług. Organizowanie publicznej zbiórki bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom podlega karze grzywny.

Powyższe obostrzenia nie dotyczą jednak zbiórek przeprowadzanych wśród znajomych (np. na imieninach), a także wśród młodzieży na terenie szkół (o ile władze szkoły wyraziły zgodę) oraz koleżeńskich zbiórek w lokalach urzędów publicznych, gdzie wymagana jest tylko zgoda kierownika urzędu. Konieczność uzyskania zezwolenia nie jest przejawem niepotrzebnej biurokracji – ma nas uchronić przed oszustami podszywającymi się pod wolontariuszy. Jeśli nie możemy pozwolić sobie na organizację publicznej kwesty, zacznijmy od znajomych. Umówmy się np., że tym razem nie oczekujemy kwiatów ani prezentów z okazji imienin, lecz zbieramy datki na szczytny cel.

Ulgi za przygarnięcie

Czy psy adoptowane ze schroniska są zwolnione od podatku i można je bezpłatnie szczepić oraz sterylizować?
Zwolnienia takie są możliwe na terenie poszczególnych gmin. Nie są to jednak zasady ogólnopolskie. Podatek od psów reguluje ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Ustawa zawiera listę osób zwolnionych od tej daniny. Zgodnie z art. 13 ust. 2 podatku nie pobiera się:

1) pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) z tytułu posiadania psów będących pomocą dla osób niepełnosprawnych (niewidomych, głuchoniemych, niedołężnych),
3) od osób w wieku powyżej 65 lat, prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe – od jednego psa,
4) z tytułu posiadania psów utrzymywanych w celu pilnowania gospodarstw rolnych – po dwa na każde gospodarstwo.

Sam fakt adopcji bezdomnego psa nie zwalnia więc od obowiązku podatkowego. Ustawa daje jednak prawo do ustanowienia dodatkowych wyłączeń z opodatkowania. Na tej podstawie rady gmin mogą zwolnić z opodatkowania osoby, które adoptowały psy ze schroniska.

Takie rozwiązania są ze wszech miar wskazane i racjonalne. Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt (art. 11), zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom należy do zadań własnych gmin. Rady gmin mogą również przyjmować programy mające na celu zapobieganie bezdomności zwierząt (obejmujące m.in. poszukiwanie nowych właścicieli).

Sprawa odpłatności za szczepienie i sterylizację psów pochodzących ze schroniska wygląda podobnie. Ogólną zasadą jest, że posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do pokrycia wszelkich kosztów związanych z profilaktyką i leczeniem zwierzęcia. Gminy mogą jednak przejąć ciężar tych opłat, np. w ramach ww. programów zapobiegających bezdomności zwierząt.