Szczepienie gwarancją zdrowia?

Czy pies szczepiony na nosówkę może się nią zarazić?

Podanie psu szczepionki nie zagwarantuje, że wytworzy się u niego odporność poszczepienna. Dotyczy to nie tylko nosówki, ale też pozostałych chorób zakaźnych atakujących psy. Dzieje się tak najczęściej w wyniku ogólnego spadku odporności zwierzęcia. Szczególnie dotyczy to psów cierpiących np. na alergię i leczonych kortykosterydami, a także zwierząt z defektami immunologicznymi. Bardzo młode i stare psy mają natomiast z natury niską odporność. Trzeba też pamiętać, że zwierzęta nieprawidłowo żywione, z niedoborami mineralno- witaminowymi, zarobaczone czy zestresowane są dużo podatniejsze na zachorowania. Psy ras długonosych (owczarki, charty) dużo częściej chorują na nosówkę niż np. pekińczyki czy boksery.

Zachorowania na nosówkę są szczególnie częste w chłodnych i wilgotnych porach roku (od października do marca). Jeśli po szczepieniu pies nie wytworzył odporności, a miał kontakt – choćby pośredni – z chorym zwierzakiem (miska, posłanie, kaganiec), mogło dojść do zakażenia. Najbardziej zaraźliwe są bowiem wydzielina z nosa i ślina chorego zwierzęcia.

Rozprzestrzenianiu nosówki zapobiegają prawidłowo wykonane szczepienia, które w ponad 90 proc. chronią przed wystąpieniem choroby, oraz izolacja chorych zwierząt. W wypadku szczeniąt pierwsze szczepienie powinno się odbyć po ukończeniu szóstego, drugie – dziewiątego, a trzecie – 12.-13. tygodnia życia. W wypadku starszych psów wystarczy jednorazowe podanie szczepionki. Ponieważ nie prowadzi się badań dotyczących wytworzenia się odporności, warto szczepić psy na wszystkie choroby zakaźne co roku. Co prawda można spotkać się z opiniami, że odporność utrzymuje się nawet przez kilka lat po podaniu szczepionki, jednak nie jesteśmy w stanie rutynowo tego stwierdzić. Ponadto koszt takiego badania kilkakrotnie przewyższa koszt szczepienia.