Biegunka u psa – najczęstsze przyczyny i leczenie

Każdy opiekun domowego czworonoga choć raz w życiu poznał, z czym wiąże się biegunka u psa. Zabrudzone, nadające się tylko do wyrzucenia dywany, kilkukrotne wstawanie w środku nocy na awaryjny spacer, a w przypadku długowłosych psów często konieczność kilkukrotnego mycia ubrudzonej sierści na zadku… To tylko niektóre uciążliwości, których powodem może być rozwolnienie u psa. Należy też pamiętać, że nie tylko opiekun w takich chwilach cierpi. Również czworonóg mający silną biegunkę czuje się bardzo niekomfortowo. Zaburzenia trawienia objawiające się wydalaniem wodnistego kału mogą także stanowić poważne niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia, szczególnie w przypadku szczeniąt. Skąd bierze się rozwolnienie u psa i kiedy może być niebezpieczne? Co zrobić, gdy szczeniak ma biegunkę i jakie badania wykonać psu z nawracającymi problemami trawiennymi?

Czym jest biegunka?

Biegunka to stan, w którym pies oddaje stolec dużo częściej niż zazwyczaj. Stolec ten ma płynną konsystencję, mocny i nieprzyjemny zapach oraz inny kolor niż zazwyczaj. Bywa, że w kupie pojawia się krew, śluz, robaki lub ich jaja, ropa, niestrawione części pokarmu czy tłuszcz. U psa cierpiącego z powodu biegunki może dochodzić do ogólnego osłabienia organizmu, gorączki, wzdęć i bolesności brzucha, a nawet groźnego odwodnienia. Stanu tego nie należy więc bagatelizować!

Rozwolnienie u psa – najczęstsze przyczyny

Biegunka to przypadłość, która może dotknąć psa każdej rasy i w każdym wieku. Do głównych przyczyn rozwolnienia u domowych pupili należą błędy żywieniowe, takie jak podawanie psu resztek ze stołu, zbyt gwałtowna zmiana karmy, nietolerancje pokarmowe lub stosowanie nieświeżego pokarmu. Czworonogi mogą reagować biegunką także na silny stres lub wysokie temperatury. Luźne stolce mogą być również objawem zarobaczenia, przeróżnych chorób bakteryjnych lub wirusowych, szczególnie gdy towarzyszą im gorączka i apatia. Również poważne zaburzenia pracy trzustki, zapalenie jelit czy podawanie psu określonych leków i szczepionek mogą wywołać takie zaburzenia ze strony układu pokarmowego.

Psia biegunka może przybierać wiele postaci. Jeśli dobrze się jej przyjrzymy, możemy określić, jaka jest jej prawdopodobna przyczyna. Co mogą oznaczać różne rodzaje biegunki u psa? Oto krótka ściągawka:

Ile trwa biegunka u psa?

Rozwolnienie wywołane zjedzeniem nieczystości znalezionych na spacerze lub podaniem zwierzakowi niecodziennego przysmaku ustępuje zazwyczaj samoistnie po 1–2 dniach. Natomiast biegunka u psa spowodowana poważniejszym zatruciem, chorobami narządów wewnętrznych i przewodu pokarmowego, niewłaściwą dietą lub chorobami zakaźnymi może trwać wiele tygodni. Jej zatrzymanie możliwe będzie zazwyczaj dopiero po wyleczeniu pierwotnej przyczyny zaburzeń trawienia.

Czy przewlekła biegunka u psa może być niebezpieczna?

Organizm dorosłego, zdrowego psa bez trudu poradzi sobie z krótkotrwałą biegunką. Dlatego opiekunowie silnych czworonogów bez problemów zdrowotnych nie powinni martwić się jednodniową niestrawnością. O ile oczywiście biegunce u ich psa nie towarzyszą żadne dodatkowe objawy.

Przeciągające się rozwolnienie może jednak stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia nawet dla czworonogów w dobrej kondycji, a w skrajnych sytuacjach dłużej trwająca biegunka może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. Zaburzenia wchłaniania składników odżywczych pochodzących z pożywienia mogą spowodować niedobory żywieniowe i utratę masy ciała. Nieleczone przyczyny biegunki u psa mogą szybko przerodzić się w poważniejsze, długotrwałe problemy obejmujące wiele narządów wewnętrznych. Zaburzenia trawienia mogą również świadczyć o zaostrzającym się przebiegu zdiagnozowanej u psa choroby przewlekłej, co będzie wymagać natychmiastowego udzielenia psu pomocy. Dlatego w przypadku rozwolnienia utrzymującego się dłużej, niż 48 godzin lub znacznego pogorszenia stanu zdrowia psa należy udać się z psem do lekarza weterynarii.

Inaczej wyglądać będzie sytuacja w przypadku szczeniąt. Zwiększone wydalanie płynów towarzyszące biegunce przewlekłej lub ostrej może prowadzić do odwodnienia, na które młode psiaki są szczególnie wrażliwe. Nawet kilkudniowa biegunka u szczeniaka stanowić będzie poważne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju, zdrowia, a nawet zagrożenie życia.

Biegunka u szczeniaka

Młode szczenięta są niezwykle wrażliwe na wszelkie problemy zdrowotne. Nierozwinięte do końca nerki i wątroba nie potrafią jeszcze tak wydajnie usuwać toksyn z organizmu, a niezahartowany układ odpornościowy nie zawsze będzie w stanie zwalczyć nawet drobne infekcje, które dla dorosłych psów nie stanowią najmniejszego zagrożenia. Dlatego każdy niepokojący objaw u szczeniaka powinien natychmiastowo wzbudzić czujność opiekuna. Mowa o takich objawach jak:

• problemy z wypróżnianiem,
• gorączka,
• katar,
• podwyższona temperatura.

Ostra lub przewlekła biegunka u szczeniaka to nie tylko objaw przeróżnych niebezpiecznych przypadłości i chorób. To także potencjalna przyczyna wielu późniejszych problemów zdrowotnych. Wywołane nią odwodnienie i niedożywienie mogą poważnie odbić się na zdrowiu psiaka, uszkodzić narządy wewnętrzne i doprowadzić do poważnych wad rozwojowych. Udzielenie pomocy szczeniakowi wymagać będzie przede wszystkim zdiagnozowania przyczyny biegunki i przeciwdziałania jej szkodliwemu wpływowi na organizm psa.

Przyczyny biegunek u szczeniąt

Przyczyn biegunki u szczeniaka może być naprawdę wiele. Część zależna będzie od podawanej psu diety, inne mogą być związane z poważnymi, potencjalnie śmiertelnymi chorobami. Wśród najczęstszych przyczyn biegunek u psich maluchów znajdują się:

• podawanie szczeniakowi niezbilansowanej diety,
• zbyt gwałtowna zmiana karmy,
• karmienie psa resztkami ze stołu,
• zatrucia po zjedzeniu nieodpowiednich dla psa pokarmów lub toksycznych substancji,
• silne zarobaczenie,
• obecność ciała obcego w przewodzie pokarmowym,
• choroby wirusowe i bakteryjne, takie jak parwowiroza i nosówka,
• reakcja po podaniu leków, szczepionki, środków odrobaczających.

Co zrobić, kiedy szczeniak ma biegunkę?

Jeśli zaobserwujemy u szczeniaka biegunkę, powinniśmy przede wszystkim zastanowić się nad tym, co je nasz maluch – czy podajemy mu dodatkowe przysmaki, resztki z talerza, czy psiak ma skłonność do zjadania znalezionych na spacerze odpadków. W takim przypadku możemy wprowadzić psiakowi na kilka dni rygorystyczną dietę i obserwować, czy kupy szczeniaka staną się bardziej uformowane. Możemy także skonsultować się z psim dietetykiem, który pomoże wybrać bardziej lekkostrawną karmę lub zaproponuje zbilansowane przepisy na dietę domową.

Wodnista, ostra biegunka, szczególnie z domieszką krwi lub połączona z gorączką i wymiotami to sygnał, że z maluchem dzieje się coś bardzo poważnego. Ze szczeniakiem z silną biegunką należy niezwłocznie udać się do weterynarza i poprosić o dokładne oględziny naszego pupila. By zdiagnozować przyczynę biegunki u szczeniaka, konieczne może być wykonanie specjalistycznych testów w kierunku chorób zakaźnych, badań krwi i kału. W przypadku silnego odwodnienia lekarz może zalecić podawanie psu kroplówek i leków przeciwbiegunkowych. Należy pamiętać, by nigdy nie podawać szczeniakowi żadnych leków na biegunkę bez konsultacji ze specjalistą. Wiele środków bezpiecznych dla ludzi może wywołać poważne, potencjalnie śmiertelne zatrucie u psa.

Domowe sposoby na biegunkę u psa

Jeśli zauważysz u swojego psa biegunkę, najpierw zastanów się, co mogło być jej przyczyną. Przy rozwolnieniu spowodowanym lekkim zatruciem pokarmowym lub niestrawnością warto przede wszystkim przegłodzić psiaka przez 24 godziny. Tak krótka głodówka przy biegunce nie wywoła w organizmie czworonoga żadnych szkód, pozwoli natomiast odpocząć podrażnionemu żołądkowi zwierzaka. Równocześnie należy zapewnić psu stały dostęp do świeżej wody.

Pierwszy posiłek po tej przerwie powinien być możliwie lekkostrawny. W przypadku psów żywionych na co dzień gotową karmą dla psa można zastosować lekkostrawną, dietetyczną karmę typu sensitive. Opiekunowie psów na diecie BARF powinni natomiast na 2-3 dni zrezygnować z podawania psu kości i suplementów. Niezbędne będzie także ograniczenie podawania psu ciężkostrawnych przysmaków i gryzaków.

Jeśli biegunka wywołana jest nagłą zmianą karmy, należy jak najszybciej powrócić do dotychczasowego pokarmu przynajmniej na dwa tygodnie. Kolejną zmianę podawanej psu diety trzeba przeprowadzić dużo wolniej.

Co podawać psu na biegunkę?

W przypadku zatruć można podać psu węgiel leczniczy (1 tabletka na 5 kg masy ciała psa) lub zmieszaną z wodą glinkę kaolinową (smectę). Zwiążą one toksyny znajdujące się w przewodzie pokarmowym zwierzaka i pozwolą na ich bezpieczne wydalenie. U psów z biegunką można także zastosować no-spę, która złagodzi ból odczuwany w okolicy brzucha. Dawkowanie zaleci lekarz. Kleik przyrządzony z zaparzonego siemienia lnianego podziała natomiast osłonowo na żołądek.

W przypadku nawracających biegunek i psów z wrażliwym żołądkiem pomóc może terapia probiotykami. Ważne, by był to preparat weterynaryjny! Flora jelitowa domowych czworonogów różni się znacząco od ludzkiej, dlatego podawanie im ludzkich probiotyków w niczym nie pomoże.

Czego nie podawać psu z rozwolnieniem?

Niektóre domowe sposoby na biegunkę, które sprawdzają się w przypadku ludzi, mogą pogłębić problem u zwierzaka, a nawet dodatkowo mu zaszkodzić. Podczas rozwolnienia u psa niewskazane będą:

• stoperan – przy niektórych przyczynach biegunki może wywołać poważne komplikacje,
• mleko i nabiał – zawierają laktozę, która często jest przyczyną biegunek u psów, pogłębi jedynie problem,
• ludzkie probiotyki – mogą spowodować rozrost nieprawidłowej flory jelitowej u psów,
• czekolada – u ludzi ma właściwości zapierające, jednak dla psów jest silnie toksyczna,
• herbata – napary z różnych liści mogą zawierać substancje szkodliwe dla czworonogów.