19.06.2015
Pasożyty skóry u psów – rodzaje i sposoby walki
psy.pl
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty
Pasożyty zewnętrzne skóry, zwane inaczej ektopasożytami, to organizmy bytujące na lub w skórze
zwierzęcia i działające na jego szkodę. U psów należą one głównie do stawonogów, podtypu owadów
oraz pajęczaków. Poza mechanicznym uszkadzaniem skóry zwierzęcia i związanymi z tym
dermatozami, wiele z nich może być nosicielami groźnych chorób, a w przypadku bytowania
pasożytów krwiopijnych – zdarza się, że u zwierząt osłabionych, starszych bądź bardzo młodych może
pojawić się anemia.
Do pasożytów skórnych u psów należą:
1. Pchły
2. Kleszcze
3. Świerzb uszny i skórny
4. Nużeniec
5. Wszy i wszoły
6. Roztocza Cheyletiella
7. Roztocza Trombiculidae
8. Komary
9. Larwy much
Pchły i kleszcze to pasożyty ogólnie znane. Świerzb, jak sama nazwa wskazuje, wywołuje bardzo silny świąd, którego nie sposób jest nie zauważyć. Może on występować w postaci uogólnionej bądź usznej. Nużyca (wywołana przez roztocza z rodzaju Demodex) zazwyczaj pojawia się u zwierząt osłabionych, wyniszczonych, głównie młodych i starszych. Jeśli nużeniec jest jedyną przyczyną zmian – zazwyczaj nie obserwujemy swędzenia skóry u pupila. W przypadku wszy i wszołów brak jest charakterystycznych cech choroby – mogą to być wyłysienia bądź gorzej wyglądająca okrywa włosowa. Roztocza z rodzaju Cheyletiella powodują wystąpienie „łupieżu wędrującego”, a Trombiculidae – silnego świądu.
Pasożytami skóry są również krwiopijne komary, a przenoszone przez nie nicienie powodują groźną chorobę – dirofilariozę, do tej pory dość rzadko występującą w Polsce. Larwy gatunku Dirofilaria repens bytują w tkance podskórnej, co objawia się widocznymi, niezapalnymi guzkami, natomiast postacie młodociane D. immitis przechodzą przez tkankę podskórną i mięśniową, aż do tętnic płucnych i do prawego serca. W obydwóch przypadkach może rozwinąć się zapalenie skóry, które bez odpowiedniego postępowania diagnostycznego może zostać niewłaściwie rozpoznane.
U zwierząt silnie osłabionych, zazwyczaj porzuconych bądź wolnożyjących, mogą pojawić się w skórze larwy much. Wygryzają one tunele, przez co osadzają się bardzo głęboko i ich powierzchowne usunięcie może być niewystarczające. W takim wypadku potrzebna jest pomoc lekarza weterynarii, który zdecyduje o dalszym toku postępowania i zastosowaniu odpowiednich leków.
W przypadku pcheł i kleszczy sprawa zapobiegania jest bardzo prosta – wystarczy systematyczne zabezpieczanie zwierzęcia za pomocą ogólnodostępnych preparatów. Pewne komplikacje pojawiają się, gdy pchły są już obecne – bytują one również w otoczeniu zwierzęcia, a to główna trudność w ich wyeliminowaniu. Koniecznością jest ciągłe oczyszczanie miejsc, które mogą być dobrym siedliskiem dla pcheł.
Jeśli chodzi o inne pasożyty – tutaj zdecydowanie powinniśmy zasięgnąć pomocy lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach leczenie jest długotrwałe i wymaga częstych kontroli w gabinecie weterynaryjnym.
Podsumowując, kluczem do sukcesu jest właściwe rozpoznanie gatunku pasożyta, a następnie zastosowanie odpowiednio dobranego leku przez ściśle określony okres czasu. Nie bez znaczenia są działania wspomagające oczyszczanie, leczenie i odbudowę skóry – szamponoterapia oraz właściwa suplementacja często odgrywają ogromną rolę w powrocie zwierzęcia do pełni zdrowia.
W trakcie wizyty u lekarza warto także wspomnieć, że nasz pupil może być spokrewniony z jedną z ras, u których dochodzi do mutacji genu MDR1. Są to głównie owczarki: szkockie, szetlandzkie, angielskie, staroangielskie, McNab, niemieckie, ale także whippety długowłose, silken windhound i inne. U wszystkich psów z mutacją MDR1 dochodzi do reakcji nadwrażliwości na działanie pewnych leków, m.in. niektórych substancji przeciwpasożytniczych podawanych w standardowych dawkach. Wiedząc, że mamy psa rasy narażonej, w typie rasy bądź istnieje możliwość pokrewieństwa, warto wykonać test w kierunku mutacji MDR1 aby zapobiec podaniu leku, który może być dla naszego czworonoga śmiertelny.
PLCACPRA00001e
Psy.pl to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
Zobacz powiązane artykuły
10.10.2024
Pies czuje się samotny? 5 sygnałów, że powinieneś poświęcać psu więcej uwagi
Ten tekst przeczytasz w 4 minuty
Po czym poznać, że pies czuje się samotny i potrzebuje więcej uwagi ze strony opiekuna? Oto 5 najczęstszych sygnałów, które mogą o tym świadczyć!
undefined
09.10.2024
Pies w rytmie miasta - jak zarządzać czasem między pracą, a opieką nad pupilem?
Ten tekst przeczytasz w 6 minut
Jeszcze do niedawna całkiem powszechny był pogląd, że pozostawianie psa w samotności na czas naszej pracy jest dla niego męczarnią – a na posiadanie pupila powinny decydować się tylko osoby, w których domu cały czas jest ktoś obecny. Podobne opinie można było usłyszeć o mieszkaniu z psem w bloku. Psy trzymane cały dzień w ogródku, pod okiem starszych członków rodziny czy niepracującej pani domu, miały być o wiele szczęśliwsze i lepiej “wybiegane” niż ich miastowi współplemieńcy. Czasy jednak się zmieniły…
undefined
07.10.2024
Jak obcinać psu pazury i jak często to robić?
Ten tekst przeczytasz w 10 minut
Chociaż psy mogą naturalnie ścierać swoje pazury, to i tak wymagają one pielęgnacji. Tak samo zresztą jak nasze paznokcie. Jak obcinać psu pazury?
undefined