Życie z psem długowłosym

Rasy cechujące się długą sierścią uważane są bardzo często za problematyczne w pielęgnacji oraz ogólnie w życiu. Czy to prawda?

Rasy długowłose – pielęgnacja

Posiadamy dwa psy, które charakteryzują się bujnym włosem – owczarka niemieckiego długowłosego (tzw. DON) oraz samojeda (tzw. sammy :D). Każdy, kto słyszy o naszych psach, od razu troszczy się o stan naszego zdrowia psychicznego – w końcu uważa się, że ten typ jest okropnie kłopotliwy w utrzymaniu, brudzący oraz może stanowić piekło dla alergika.

Przede wszystkim trzeba potwierdzić, że owszem, takie psy wymagają bardziej czasochłonnej pielęgnacji. Nie wymagają jej „więcej”, ale na pewno zajmie nam ona więcej czasu. Większość psów trzeba od czasu do czasu przecież wykąpać lub przeczesać – po prostu z psem długowłosym takie zabiegi będą dłuższe.

Nie jest jednak tak, jak wiele osób uważa, że jeden spacer z psem takiej rasy oznacza od razu, że trzeba szykować kąpiel. Nie jest również tak, że po wyjściu nasza psina od razu zamieni się w ogromną kulę błota, którą trzeba będzie szorować.

Przykładowo nasz samojed bardzo lubi się brudzić, a w szczególności upodobał sobie kopanie. Po takiej zabawie jest cały szary – od pyska po ogon. Jednak cały ten brud sam z niego opada po pewnym czasie. Wystarczy wrócić do domu i zazwyczaj psisko jest ogarnięte.

Niemniej, decydując się na takiego psa, trzeba mieć świadomość, że aby wyglądał perfekcyjnie, to trzeba poświęcić na to sporo czasu. Jeżeli marzymy o wiecznie białej kulce, to czeka nas wiele godzin spędzonych w łazience na czesaniu, kąpaniu i suszeniu. W innym przypadku będziecie mieć szarawą wersję samojeda.

Przykładowo przygotowanie samojeda na wystawę to ok. 4 godziny roboty, aby porządnie go „wystroić”. Najpierw trzeba porządnie namoczyć całego psa, co przy dużej ilości włosa nie jest takie łatwe. Potem dużo szamponu i wcierania. Teraz trzeba to dokładnie zmyć, a na koniec zostaje nam dłuuuugie suszenie. Nie wspominam już nawet o wyczesaniu przed 

Długa sierść, czyli bałagan w mieszkaniu

Wystarczy powiedzieć komuś o własnych psach długowłosych, a od razu w głowie pojawia się wizja zakłaczonego mieszkania… i jest to prawda niestety. Ilekolwiek nie sprzątać, to trudno uciec od tego problemu, czyli znajdujących się wszędzie psich włosów.

To jeden z wątpliwych „uroków” posiadania takich ras. Sierść jest dosłownie wszędzie i trudno się jej pozbyć. Czasami wyciągamy czyste ciuchy z szafy, które od razu przyozdobione są kłaczkami 

Nie da się ukryć, że trudno całkowicie wyeliminować problem. Można wyczesywać psa cały czas, a i tak coś się znajdzie. Wydaje mi się, że Legion można wyczesywać w nieskończoność, a sierści ciągle przybywa.

W związku z tym trudno być całkowitym pedantem i posiadać taki typ psa. Na pewno nie będzie to komfortowe doświadczenie. Jeśli jednak „włosek tu, włosek tam” nie będzie nam przeszkadzał, to jak najbardziej jest to do przeżycia.

Nie jest więc to dobra opcja dla alergików, chociaż i tu jest sporo mitów. Przede wszystkim są psy z sierścią oraz włosem. Dla przykładu samojedy mają włos. Generalnie nie ma psów, które nie uczulają, ale jednak zdania są takie, że „włos” uczula rzadziej. Mam w rodzinie osobę uczuloną, która nie może nawet wejść do pomieszczenia, w którym był nasz owczarek, ale z samojedem może normalnie się bawić.

Pies długowłosy – co w zamian?

Trzeba więc szczerze powiedzieć – tak, psy długowłose wymagają od nas więcej uwagi i czasu. Pielęgnacja trwa dłużej, a własne mieszkanie będzie trzeba sprzątać znacznie częściej. Jednak czy warto? Oczywiście! Osobiście uważam, że psy długowłose to najpiękniejsze psy i nie ma lepszego uczucia niż wtulenie się w swojego misiaka.

Myślę, że jeśli komuś podobają się takie rasy, to jak najbardziej powinien się zdecydować. Dłuższą pielęgnację i częstsze sprzątanie można przeżyć. Naprawdę.

Autorzy: Patryk i Kasia/blog Życie z psem