Mały problem, duże szkody - konsekwencje braku apetytu u psa

Gdy sami szkodzimy

Brak apetytu u psa wynikający z przekarmienia i podsuwania zwierzakowi coraz to innych kąsków zazwyczaj nie jest trudny do opanowania. Najbardziej zawzięte psy potrafią kompletnie odmawiać spożywania swojej karmy czy gotowanych dla nich posiłków, i żywić się wyłącznie przysmakami czy “ludzkim” jedzeniem… Najprostszym rozwiązaniem jest wprowadzenie do wspólnych relacji więcej dyscypliny: nie uleganie żebrzącemu zwierzakowi, wystawianie miski z wydzieloną porcją psiego jedzenia tylko w porach posiłku, na 15-20 minut. Rozpieszczonemu pupilowi takie zmiany z pewnością wyjdą na dobre! 

Niechęć do jedzenia wynikająca z takich pobudek nie jest zwykle powiązana z problemami zdrowotnymi - jednak na dłuższą metę może stać się ich pośrednią przyczyną! Pies, który konsekwentnie odmawia jedzenia zdrowych, zbilansowanych posiłków, z biegiem czasu może nabawić się niedoborów poszczególnych składników pokarmowych. Dodatkowo, jeśli jedyne dania, jakie chce jeść pies, to niezdrowe resztki z naszego talerza, sytuacja może zemścić się poważnymi problemami zdrowotnymi: z wątrobą, trzustką czy nerkami. Początkowo niewielki problem kończy się wówczas w gabinecie lekarza weterynarii, z konsekwencjami w postaci długiego, kosztownego leczenia oraz cierpienia zwierzaka.

“Przegłodzenie” nie zawsze jest rozwiązaniem

Dotyczy to przede wszystkim psów nie jedzących na skutek choroby lub silnego stresu. Przedłużający się brak apetytu może spowodować osłabienie, niedobory, a w skrajnych przypadkach nawet wyniszczenie organizmu! Głodówka dłuższa niż 2-3 dni jest groźna, zwłaszcza gdy nasz pies odmawia również przyjmowania płynów. Jeszcze szybciej zaczyna być niebezpieczna dla szczeniąt, seniorów, suk w okresie laktacji, a także ras miniaturowych, mających tendencje do nadmiernego spadku poziomu glukozy we krwi. Psy niejedzące pod wpływem stresu to najczęściej zwierzęta porzucone, odłowione z bezdomnej tułaczki lub odebrane z bardzo złych warunków - często już na wstępie wychudzone. Odmawianie pokarmu może szybko pogorszyć ich stan. Specjalnej troski wymagają też pacjenci stomatologiczni, nie jedzący z powodu dolegliwości bólowych - tu brak apetytu może wynikać z trudnej do pobrania konsystencji pokarmu!

Chory, wychudzony lub skrajnie zestresowany pies, który odmawia przyjmowania posiłków, to trudny orzech do zgryzienia. Wspomniana wyżej obiegowa opinia “jak zgłodnieje, to zje” nie ma tu zastosowania. W takim przypadku nie sprawdzi się raczej pokarm suchy, nawet najwyższej jakości, a podanie smakołyków z ludzkiego repertuaru może zaowocować dalszym pogorszeniem stanu zdrowia, czy też rozstrojem żołądka, który dodatkowo zestresuje zwierzaka. W takiej sytuacji sprawdzą się wilgotne diety dla psów - łatwiejsze w pobieraniu i lżej strawne, silniej pachnące i bardziej smakowite. Dobrym wyborem będzie karma mokra dla psa PUPIL Premium All Meat Gold Wołowina: wysoka zawartość mięsa wołowego o dużej ilości łatwo przyswajalnego białka, żelaza i witamin z grupy B, pomoże szybko odbudować nadwątlone siły osłabionego organizmu. Bezzbożowa receptura pozbawiona sztucznych dodatków i barwników oraz szczegółowy skład komponentów gwarantuje najwyższą jakość pokarmu.

Zakochany niejadek

Osobna, ale całkiem liczna grupa psów odmawiających przyjmowania pokarmu to psi kawalerowie - zwykle stosunkowo młodzi, często dopiero wkraczający w wiek dojrzewania. Zapach suki w okresie cieczki może skutecznie pozbawić psa apetytu, w pakiecie z innymi uciążliwymi zachowaniami, takimi jak wycie, drapanie w drzwi i brak skupienia na czymkolwiek innym niż ich aktualny obiekt westchnień. W praktyce zwierzak przestaje jeść, słuchać naszych poleceń, a na spacerach wlecze nas usilnie w kierunku miejsca przebywania wybranki swojego serca. Brak apetytu u psa wywołany takimi pobudkami raczej nie kojarzy nam się z niebezpieczeństwem dla jego zdrowia, a raczej z przejściowymi niedogodnościami - ale czy na pewno tak jest?

Zakochany psi niejadek to zwykle bardzo młody, jeszcze rozwijający się pies aktywnej, temperamentnej rasy. Ich potrzeby pokarmowe potrafią być ogromne! Skutki kilkudniowej, lub co gorsza, kilkutygodniowej głodówki, szybko zaczynają być widoczne... Sąsiadom może być trudno uwierzyć, że nasz pies z własnej woli wygląda jak błąkający się od dawna bezdomniak! Do tego, jeśli suk w okolicy jest sporo, przedłużające się głodówki mogą doprowadzić do niedoborów, osłabienia odporności, a nawet zakłócić wciąż niezakończony okres wzrostu psiego młodzieńca. Doraźnie możemy zaproponować psu smakowitą mokrą karmę lub ugotowany samodzielnie posiłek oraz wymęczyć go za pomocą zabaw węchowych i umysłowych. Intensywne ćwiczenia fizyczne niekoniecznie będą wskazane - dodatkowo pobudzą wydzielanie testosteronu i nasilą niechciane zachowania! Warto porozumieć się z lekarzem weterynarii na temat rozwiązań farmakologicznych lub kastracji, co pomoże zażegnać problem na dłuższą metę.

Artykuł powstał we współpracy ze sklepem Pupil Karma.