Po rozstaniu z matką

Pozbawienie szczeniaka pokarmu matki może spowodować spadek odporności jego organizmu. Łatwo zapada on wtedy na tzw. młodzieńcze zapalenie skóry (nazywane inaczej ropowicą młodzieńczą, młodzieńczym jałowym, ziarniakowym zapaleniem skóry, czy też młodzieńczym zapaleniem tkanki łącznej). Najwięcej przypadków zachorowań odnotowuje się u szczeniąt między drugim a czwartym miesiącem życia.

Wśród objawów ogólnych dominuje podwyższona temperatura, dochodząca do 39,5-40,0 st. C, utrata apetytu, apatia. Szczenię ma opuchniętą, zmacerowaną, zaczerwienioną i pokrytą ropą okolicę noska, jamy ustnej, warg, brody i oczu. Pojawiają się liczne przetoki ropne. Po wywinięciu małżowiny usznej również widać, że jest ona obrzęknięta, zaczerwieniona, z ucha często wydobywa się w obfitych ilościach ropna wydzielina. Węzły chłonne są powiększone i tkliwe. Niektóre zmiany skórne samoistnie zasychają, lecz pojawiają się nowe. Jeśli do schorzenia dołączą wtórne zakażenia bakteryjne – najczęściej gronkowcowe i paciorkowcowe – to obraz kliniczny staje się jeszcze bardziej dramatyczny.

Leczenie opiera się na podawaniu glikokortykosterydów i antybiotyków, wraz z wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi omega 3 i 6, preparatami mineralno-witaminowymi, ze szczególnym uwzględnieniem biotyny, siarki, cynku, selenu, magnezu. Po opanowaniu ostrej fazy przebiegu choroby – co zdarza się dosłownie w ciągu kilku dni od postawienia trafnej diagnozy – w chwili zaprzestania podawania środków sterydowych do leczenia powinny zostać włączone preparaty podnoszące odporność.