Gdy wolontariusze Fundacji Zwierzęca Polana zobaczyli Cleo, pękły im serca. Suczka była już niemal za Tęczowym Mostem.
Cleo trafiła do nas w fatalnym stanie. Umęczona, chora, zagłodzona. Ktoś ją porzucił, a ona tygodniami błąkała się po polach. To cud, że ją zauważyliśmy. Była tylko białą plamą na tle hektarów ziemi – napisali na Facebooku wolontariusze.
Wolontariusze wiedzieli, że psina jest na granicy życia i śmierci. Cleo trafiła więc szybko do kliniki weterynaryjnej, gdzie spędziła kilka tygodni.
Lekarze odkrywali u niej kolejne, śmiertelne choroby. Zakażenie pałeczką ropy błękitnej, zapalenie płuc, wydzielina z dróg rodnych, nosówka… Cleo była umierająca.
Lekarze oraz wolontariusze walczyli o Cleo z całych sił. A w niej samej też była ogromna wola życia. I choć trudno w to uwierzyć, udało się. Suczka wróciła do zdrowia.
Ale to nie koniec historii, bo przecież pies powinien mieć prawdziwy dom, w którym będzie członkiem psio-ludzkiej rodziny. W znalezienie go zaangażowane było mnóstwo osób, które pomagały wcześniej wyprowadzić Cleo na prostą. Czy to w fundacji, czy w hoteliku dla psów, w którym potem przebywała.
Oni wiedzieli, że psa ratuje się aż do chwili, gdy znajdzie dom! – piszą na Facebooku wolontariusze.
I Cleo ten dom znalazła. Cudowny, szczęśliwy, troskliwy, wspaniały! Życzymy tego wszystkim psom, które znalazły się w tarapatach. Wszyscy możemy pomóc, by tak się stało. Wystarczy zaangażować się w pomoc fundacjom prozwierzęcym z naszej okolicy.
