Każdemu, kto ogląda ten film, serce pęka na widok zamarzającej dziewczyny. Dlaczego nie mamy takiego odruchu, gdy widzimy marznącego na łańcuchu psa?
Tak wygląda ostatni film wyprodukowany przez organizację prozwierzęcą PETA. Główną rolę zagrała w nim aktorka Laura Vandervoort. Ale „zagrała” to nie do końca dobre słowo, ponieważ kobieta naprawdę przebywała w przemysłowej zamrażarce, w której panowała bardzo niska temperatura.
Co czuła? Ból, panikę, lęk. Dokładnie te same uczucia towarzyszą psom, które przebywają 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu na łańcuchu. Choć, przypomnijmy, w Polsce jest to zabronione – prawo nakazuje spuszczanie czworonogów z uwięzi co 12 godzin, ale w praktyce nie wszyscy stosują się do tych przepisów. Może dlatego, że właściwie nikt ich nie egzekwuje.
Laura Vandervoort nie była skazana na mróz w nieskończoność. Gdy nie dawała już rady, wyszła z zamrażarki. W -18 stopniach wytrzymała tylko 20 minut! Ale psy przebywające stale na dworze nie mają takiej możliwości. Marzną przez wiele dni, tygodni, miesięcy… Czasem nie mają żadnego schronienia przez zimnem, wiatrem i śniegiem. Przez swoich właścicieli bywają zapomniane, zupełnie nikt się nimi nie interesuje. A fakty są proste – gdy jest zbyt zimno dla człowieka, by przebywać długo na dworze, jest i za zimno dla psa.
Mówi się, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Szkoda tylko, że człowiek, zamiast tę przyjaźń odwzajemniać, jest dla psa katem.
