Charakter rasy terier irlandzki
Terier irlandzki to pies średniej wielkości – większy od foksteriera, mniejszy od airedale terriera – o dosyć szczupłej budowie.
Umiejętności
Oprócz budowy irlanda cechuje typowy dla teriera temperament. Uwielbia intensywny ruch i sport, dlatego trzeba mu zapewnić regularne spacery i zajęcie. Znudzony przekopie ogródek, bo bardzo to lubi. Jeśli zagwarantuje mu się regularną możliwość wydatkowania energii, w domu jest spokojny i może mieszkać w mieście.
Bywa dominujący w stosunku do innych psów tej samej płci, choć jeśli jest ułożony, zwykle sam nie prowokuje bójek. Źle prowadzony może być jednak zaczepny i agresywny. Cechuje go silny instynkt łowiecki, więc problemy może sprawiać jego chęć gonienia małych zwierząt. Z reguły nieźle dogaduje się z domowymi kotami.
W stosunku do obcych zwykle nieufny, dobrze wywiązuje się z roli stróża (nie szczeka bez powodu). Bardzo oddany człowiekowi, lubi bliski kontakt. Chętnie włącza się do zabaw dzieci, które zna.
Szkolenie i wychowanie
Bystry i dosyć podatny na szkolenie, bywa jednak uparty. Jego szybkość i sprawność predysponują go do szkolenia sportowego, np. agility. Można go także nauczyć aportowania ustrzelonego ptactwa. Doskonale nadaje się na towarzysza joggingu, rowerowych i konnych wypraw.
Dla kogo ta rasa
Nie poleca się go jako pierwszego w życiu psa. To zwierzak dla ludzi mających już doświadczenie w postępowaniu z czworonogami, którzy chcą mieć towarzysza z charakterem.
Wady i zalety rasy terier irlandzki
Wady
- potrzebuje sporo ruchu i zajęcia
- może wdawać się w konflikty z psami
- ma silny instynkt łowiecki
- może kopać w ogrodzie
- dosyć uparty i samowolny
Zalety
- zwykle sam nie jest zaczepny wobec innych psów
- dosyć podatny na szkolenie
- przywiązany do właściciela
- dobry stróż
- regularnie trymowany nie linieje
Zdrowie rasy terier irlandzki
Teriery irlandzkie uchodzą za jedną z ras najmniej obciążonych chorobami genetycznymi. Kilkadziesiąt lat temu trapiło je wprawdzie bolesne rogowacenie opuszek łap, ale udało się je prawie całkowicie wyeliminować.
Druga zdarzająca się wada – kamica moczowa (a dokładniej cystynuria prowadząca do powstawania kamieni moczowych) – też występuje obecnie rzadko.
Żywienie
Terier irlandzki nie jest wymagający jeśli chodzi o żywienie. Można go karmić, podobnie jak inne psy, karmą suchą, mokrą lub jedzeniem przygotowywanym w domu.
Pielęgnacja
Pielęgnacja teriera irlandzkiego nie nastręcza specjalnych problemów. Raz na parę dni należy go wyszczotkować, a 2-3 razy w roku – wytrymować. Regularne trymowanie praktycznie eliminuje linienie.
Historia rasy terier irlandzki
Na temat pochodzenia tej rasy istnieje wiele teorii. Na pewno wiadomo jedno: teriery żyły na Zielonej Wyspie od stuleci. Występowały w różnych umaszczeniach i rozmiarach. Pełniły wiele ról: stróżowały, polowały na gryzonie i były towarzyszami codziennego życia. Znajdowały się w rękach ludzi z różnych warstw społecznych. Jeden z dawnych opisów teriera irlandzkiego charakteryzuje go tak: „strażnik biedaka, przyjaciel farmera i ulubieniec dżentelmena”.
Gdy w XIX w. rozpoczęła się hodowla ras i selekcja pod kątem wystaw, rozgorzały spory na temat właściwego umaszczenia i rozmiaru tego psa. Początkowo wystawiano irlandy w dwóch klasach wagowych. Pod koniec XIX w. umaszczenia inne niż rude zostały wyeliminowane.
Po raz pierwszy teriery irlandzkie wystawiono w 1875 r. w Glasgow, ale dopiero w 1879 r. powstał w Dublinie pierwszy klub rasy. W latach 80. XIX w. terier irlandzki zajął czwartą lokatę w rankingu popularności ras w Wielkiej Brytanii. Szybko zdobył też popularność w Ameryce Północnej, gdzie moda utrzymała się do końca lat 20. XX w. Dziś sporo tych psów jest także w Czechach i na Słowacji, w Niemczech i Skandynawii – ale nigdzie nie są rozchwytywane.
W Polsce psy tej rasy były już przed II wojną światową, lecz ich populacja nie przekracza kilkuset sztuk.
Wzorzec rasy terier irlandzki
Terier irlandzki – grupa III FCI, sekcja , nr wzorca
- Kraj pochodzenia: Irlandia
- Wielkość: według wzorca około 45,5 cm dla obu płci, jednak w praktyce psy mierzą przeciętnie 46-52 cm, a suki 45-49 cm. Uwaga: według wzorca idealna waga psów to 12,25 kg, suczek 11,4 kg, jednak w rzeczywistości psy ważą 13-20 kg, a suki 12-17 kg
- Szata: szorstka, dwuwarstwowa, gęsta, prosta i przylegająca; włos dłuższy na kufie i łapach, ale nie tak długi jak u foksteriera czy sznaucera
- Maść: ruda, rudopszeniczna do pszenicznej, dopuszczalna niewielka biała plamka na piersi.
- Długość życia: 12-15 lat
- Podatność na szkolenie: średnia – pies bystry, uczy się szybko, ale nie zawsze się podporządkowuje
- Aktywność: wysoka, potrzebuje dużo ruchu
- Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie + około 100 zł za trymowanie (2-3 razy w roku)
- Odporność/podatność na choroby: bardzo odporny
- Możliwość nabycia szczeniaka: w Polsce rodzi się od kilku do kilkunastu miotów rocznie, na szczeniaka trzeba czasem poczekać
- Cena psa z rodowodem: ok. 3000 zł
Ciekawostki o rasie terier irlandzki
Brytyjski klub teriera irlandzkiego jako pierwszy w historii – w 1889 r. – wprowadził zakaz pokazywania psów z ciętymi uszami na swoich wystawach. Dotyczyło to psów urodzonych w tym roku i później. Niedługo potem zakazano kopiowania uszu na całych Wyspach Brytyjskich.
Terier irlandzki jest bohaterem książki Jacka Londona „Jerry z wysp”. Pisarz opisał swego psiego bohatera jako bardzo oddanego właścicielowi, ale obdarzonego mocnym charakterem i silną osobowością, potrafiącego postawić na swoim.
