BRABANTCZYK

Brabantczyk – opis rasy 

Brabantczyk to jedna z trzech belgijskich ras niewielkich psów do towarzystwa. Gryfonik brukselski, gryfonik belgijski i gryfonik brabancki mają praktycznie taki sam wzorzec rasy. Różnią się odrobinę wyglądem.

Tylko brabancki nie jest szorstkowłosy. Ma gładką i błyszczącą sierść. Włos ma maksymalnie 2 cm długości. Umaszczenie jest rude lub czarne. Zawsze występuje czarna maska. Sylwetka jest proporcjonalna z mocnym kośćcem, wpisana  w kwadrat. Brabantczyk jest elegancki w ruchu i budowie. Ogon osadzony jest i noszony wysoko. Nigdy nie powinien być zakręcony ani dotykający grzbietu.

Brabantczyk waży między 3,5 a 6 kg. Ma od 24 do 30 cm wysokości w kłębie.

Brabantczyk – charakter

Gryfonik brabancki mocno przywiązuje się do swoich właścicieli. Jest bardzo czujny i żwawy. Jednocześnie jest zrównoważony i niekłopotliwy. Bez większego wysiłku można przyzwyczaić go do mieszkania z kotami i innymi psami. Chętnie się bawi i uwielbia spędzać czas z ludźmi.

Brabantczyk – szkolenie i wychowanie

Temperament brabantczyka nie sprawia trudności nawet początkującym właścicielom. Inteligencja gryfonika i szybkość uczenia się ułatwiają wychowanie. Szkolenie przebiega zwykle bez większych problemów.

Brabantczyki nie mają wielkich potrzeb ruchowych. Nie lubią jednak zostawać długo same. Należy się przyłożyć do nauki spokojnego akceptowania samotności. Bez tego może dojść do sporych zniszczeń w domu.

Przeznaczenie brabantczyka

Gryfoniki w Belgii hodowane były początkowo do ochrony wozów i stajni przed gryzoniami. Obecnie świetnie sprawdzają się jako psy do towarzystwa. Brabantczyk nie jest dużym psem, więc nie nadaje się na stróża, ale w samym alarmowaniu jest świetny.

Dla kogo jest brabantczyk?

Brabantczyk to niewielki piesek o słodkim wyglądzie. Nie nadaje się dla ludzi, którzy szukają czworonoga do obrony, czy odstraszania. Gryfonik brabancki może zamieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i w bloku. Nie potrzebuje dużych przestrzeni ani kilkunastokilometrowych codziennych spacerów. 

Będzie doskonałym towarzystwem dla aktywnych emerytów. Fantastycznie sprawdzi się także jako kompan zabaw dla dzieci, nauczonych prawidłowego kontaktu z małymi psami.

Brabancztyk – wady i zalety

Jaki jest pies rasy brabantczyk? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• szczekliwy
• źle znosi upały
• nie nadaje się do życia na zewnątrz
• nie lubi zostawać długo sam

Zalety

• towarzyski
• bardzo łatwa pielęgnacja
• długowieczność
• brak skłonności do ucieczek
• posłuszny
• dogaduje się z innymi psami i kotami

Reklama

Brabantczyk – ceny w hodowlach

Ceny brabantczyka w poszczególnych hodowlach bardzo się różnią. Mimo iż nie jest to rasa typowo miniaturowa, koszt zakupu jest spory. Związane jest to z niewielką ilością hodowców, dużym zainteresowaniem i mało licznymi miotami. Obecnie należy się przyszykować na wydatek od kilku tysięcy złotych wzwyż.

Zdrowie brabantczyka

Brabantczyk to stosunkowo zdrowa rasa. Przez skróconą kufę słabo znoszą wysokie temperatury. Szata nie chroni go przed mrozami. Trzeba brać to pod uwagę, wybierając się na dłuższy spacer.

Oczy są duże i wrażliwe. W związku z tym, że głowa jest bardzo duża w porównaniu do reszty ciała, suczki często mają trudności z naturalnymi porodami.

Brabantczyk – długość życia

Brabantczyki są rasą długowieczną. Za średnią długość życia przyjmuje się około 14 lat. Nierzadko zdarzają się jednak osobniki dożywające nawet lat siedemnastu! 

Pielęgnacja brabantczyka

Pielęgnacja brabantczyka jest najprostsza ze wszystkich trzech belgijskich ras gryfoników. Krótka i gładko przylegająca sierść nie wymaga częstego czesania. Nie chroni też czworonoga przed zimnem. Warto o tym pamiętać w chłodniejsze dni.

Codziennym nawykiem powinno być kontrolowanie czystości bruzdy nosowej. Jest to jednak także niezwykle łatwe. Wystarczy przetrzeć ją wilgotną szmatką.

Gryfonik brabancki – żywienie

Wszystkie trzy rasy gryfoników są brachycefaliczne. Skrócona kufa i przodozgryz mogą powodować problem z podjęciem karmy z niektórych misek. Na rynku dostępne są specjalne miski dla takich pyszczków. Warto się w nie zaopatrzyć, jeśli psiak ma trudności z pobieraniem pożywienia.

Brabantczyki mają skłonności do tycia. Połączenie z małym rozmiarem zmusza do oszczędnego podawania smakołyków i uważnego serwowania posiłków.

Rys historyczny brabantczyka

Przodkami wszystkich trzech gryfoników były szorstkowłose psy smousje. Brabantczyka uzyskano przez krzyżowanie z czerwonym, czyli ruby king charles spanielem i mopsem. Uzyskano w ten sposób krótką czarną sierść. Utrwalił się także obecny typ rasy. Oficjalnie gryfonika brabanckiego FCI uznała w 1954 roku.

Rozpowszechnienie rasy brabantczyk

Do popularyzacji brabantczyka przyłożyła się królowa belgijska Marie Henriette. Władczyni zakochała się w tych krótkowłosych gryfonikach. Dzięki królewskiemu zainteresowaniu rasa dynamicznie się rozwinęła. Szybko stała się modna wśród arystokracji i burżuazji europejskiej.

Na początku XX wieku brabantczyki dotarły również do Polski. Jest już także kilka krajowych hodowli. Nie jest więc konieczne kupowanie szczeniaka za granicą.

Gryfoniki brabanckie – ciekawostki

Jakakolwiek biała łata eliminuje brabantczyka z dalszej hodowli. Dopuszczalne, choć niemile widziane są tylko pojedyncze białe włosy na klatce piersiowej.

Według klasyfikacji FCI gryfoniki są niby oddzielnymi rasami, ale można je między sobą oficjalnie rozmnażać. Jest to jedyna taka sytuacja w FCI. Miłośnicy gryfoników wciąż spierają, czy to trzy rasy, czy jedynie trzy odmiany.

Długość kufy u brabantczyka nie przekracza 1,5 cm. Taka sama jest u pozostałych gryfoników. Czworonogi mają zawsze przodozgryz, ale zęby i język nie mogą być widoczne.

Brabantczyk – wszystko, co musisz wiedzieć, zanim wybierzesz tę rasę psów

Brabantczyk to bez wątpienia psiak pełen uroku. Duża głowa, spore okrągłe oczy, skrócona kufa z wadą zgryzu – ciężko nie zwrócić na niego uwagi. Aktualnie jego rolą jest towarzyszenie człowiekowi. Trzeba przyznać, że wywiązuje się z niej znakomicie. Nie nadaje się do mieszkania na zewnątrz i słabo znosi upały. Nie w każdych warunkach będzie można z nim więc spędzać długie godziny na spacerach.

Gryfonik brabancki spokojnie nadaje się na pierwszego psa. Należy tylko pamiętać o wybraniu sprawdzonej hodowli, by cieszyć się wiele zdrowym i nielękliwym szczenięciem. Od początku trzeba także pracować nad umiejętnością zostawania samemu w domu i nieszczekaniem na każdy hałas.