OWCZAREK Z MAJORKI

Charakter rasy owczarek z Majorki

Owczarek z Majorki silnie przywiązuje się do wszystkich członków rodziny, jednak ma skłonność do wybierania sobie ulubionego domownika, któremu jest najbardziej oddany. Jest aktywny, lubi zabawę i toleruje towarzystwo dzieci, jednak jak każdy pies potrafi dobitnie okazać swoje niezadowolenie, gdy będzie niewłaściwie przez nie traktowany. Dlatego jego zabawy z maluchami powinny odbywać się zawsze pod nadzorem osoby dorosłej. Wobec domowników zachowuje się bardzo przyjaźnie i uwielbia okazywać im czułość.

Owczarek z Majorki potrzebuje dużej dawki ruchu i ciekawego zajęcia. Stworzony do współpracy z człowiekiem nie sprawdzi się w roli psa podwórkowego i nie nadaje się do trzymania w kojcu. Odizolowany od opiekunów stanie się nieszczęśliwy, sfrustrowany i może nabrać niszczycielskich skłonności. Zwinny i inteligentny, może także próbować wydostać się przez ogrodzenie, dlatego nie powinien przebywać sam w ogrodzie. 

Młode owczarki z Majorki bywają bardzo nieśmiałe wobec obcych osób, choć odpowiednio wychowane i zsocjalizowane nie powinny okazywać agresji. Nie będą jednak czuły się dobrze w domu odwiedzanym przez wielu gości, a miejski zgiełk może być dla nich zbyt stresujący. Starsze psy nabierają większej pewności siebie i są bardziej otwarte na nowe osoby, wciąż jednak mogą być wobec nich nieufne. Mają skłonność do oszczekiwania intruzów i są niezwykle czujne, dlatego nadają się na domowego stróża.

Owczarek z Majorki nie posiada silnego instynktu łowieckiego, może więc zamieszkać z kotem lub innym mniejszym zwierzakiem, jeśli zostanie z nim odpowiednio zapoznany. Psy tej rasy nie przepadają natomiast za towarzystwem innych psów i mogą mieć skłonność do popadania z nimi w konflikty.

Umiejętności

Owczarek z Majorki został wyhodowany do pomocy w gospodarstwie. Jego zadaniem było przede wszystkim zaganianie bydła, choć dobrze sprawdzał się także jako stróż. Psy tej rasy musiały więc ściśle współpracować z opiekunem, łatwo poddawać się szkoleniu i wykazywać nieufność wobec obcych ludzi.

Obecne owczarki z Majorki zachowały dużo cech użytkowych swoich przodków. Są to zwinne, silne i inteligentne psy, które szybko uczą się nowych sztuczek. Z tego względu dobrze sprawdzają się w sportach kynologicznych wymagających precyzyjnego wykonywania komend i szybkości. Z owczarkiem z Majorki trenować można między innymi agility, obedience, a także tropienie użytkowe i nosework.

Szkolenie i wychowanie

Owczarki z Majorki są oddane opiekunowi i chętnie z nim współpracują. Duża inteligencja pomaga im w szybkim rozumieniu komend, a czujność i szybkość pozwala na ich precyzyjne wykonywanie. Psy tej rasy muszą być dobrze traktowane podczas szkolenia - najlepiej sprawdzają się treningi oparte na pozytywnych metodach polegających na nagradzaniu psa za dobre zachowanie. Wybór odpowiedniej nagrody dla owczarka z Majorki nie jest trudnym zadaniem, gdyż psy chętnie pracują zarówno za niewielkie przysmaki, jak i zabawki czy pochwały opiekuna. W szkoleniu tych psów nie należy natomiast stosować metod awersyjnych, które mogą sprawić, ze psiak stanie się wycofany i lękliwy.

Młode owczarki z Majorki bywają lękliwe i nieśmiałe, co może łatwo przerodzić się w agresję. Dlatego psy te wymagają starannej socjalizacji z przeróżnymi ludźmi i innymi psami. Owczarka z Majorki należy także od małego przyzwyczajać do otoczenia, szczególnie jeśli mają mieszkać w mieście. Szczeniak tej rasy powinien przyzwyczaić się do ruchu ulicznego, nauczyć się spokojnego mijania przechodniów i ignorowania innych psów na spacerach.

Dla kogo ta rasa?

Owczarek z Majorki to pies dla osoby aktywnej, która będzie mogła poświęcić mu dużo czasu i zapewnić ciekawe zajęcie. Rasa ta nie sprawdzi się w roli pierwszego psa - nieumiejętne wychowanie nieśmiałego psa może sprawić, że stanie się on reaktywny i agresywny, co przy dużych rozmiarach będzie bardzo niebezpieczne. Owczarek z Majorki nie powinien mieszkać w mieście, znacznie lepiej będzie czuł się w domu z dużym ogrodem i w spokojnej okolicy.

Wady i zalety rasy owczarek z Majorki

Owczarek z Majorki - jaki jest? Poznaj jego wady i zalety!

Wady

• wymaga starannej socjalizacji,
• nieufny w stosunku do obcych ludzi,
• może być agresywny wobec obcych psów,

Zalety

• inteligentny, szybko się uczy,
• oddany opiekunowi,
• wytrzymały i odporny,
• prosty w pielęgnacji.

Zdrowie rasy owczarek z Majorki

Owczarek z Majorki to stosunkowo zdrowa i odporna rasa. Psy te dobrze tolerują nawet ciężkie upały i dość dobrze znoszą zimowe chłody. Podobnie jak u innych dużych owczarków, zdarzyć się może dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, a także potencjalnie śmiertelny skręt żołądka.

Żywienie

Psy rasy owczarek z Majorki nie są zbyt wymagające pod kątem żywienia. Podawana im karma musi być jednak dostosowana do indywidualnych potrzeb psa - jego wieku, stanu zdrowia i poziomu aktywności. W żywieniu Ca de Bestiar sprawdzają się zarówno wysokiej jakości karmy gotowe, jak i dieta domowa - gotowana lub BARF. Posiłki przygotowywane przez opiekuna powinny być uzupełniane suplementami mineralno-witaminowymi.

Pielęgnacja

Dwuwarstwowa okrywa włosowa owczarka z Majorki nie jest trudna w pielęgnacji. Sierść psa należy regularnie szczotkować, by usunąć z niej nadmiar martwego włosa. W okresie linienia należy czesać ją codziennie.

Owczarki z Majorki nie potrzebują częstych kąpieli - ich sierść nie zbiera zbyt dużo brudu ani zanieczyszczeń. Opiekun psa tej rasy powinien zwracać uwagę na stan oczu, uszu i pazurów psa.

Akcesoria

Owczarek z Majorki to duży i silny pies, potrzebuje więc solidnych akcesoriów. Psa tej rasy należy wyprowadzać na spacery w mocnej obroży lub dobrze dopasowanych szelkach typu guard i na tradycyjnej smyczy o długości minimum 3 metrów. Na aktywne spacery warto zabierać ze sobą długą linkę treningową - zapewni ona psu swobodę i bezpieczeństwo.

Ca de Bestiar potrzebują wygodnego posłania, na którym będą mogły swobodnie ułożyć się na boku. Do zabawy najlepiej posłużą szarpaki z plecionej liny, piłki z lanej gumy i gumowe zabawki na jedzenie.

Reklama

Historia rasy owczarek z Majorki

Owczarek z Majorki, zwany także Ca de Bestiar lub Perro de pastor mallorquin to rasa pochodząca z Hiszpanii. Duże, silne i zwinne psy o czarnym umaszczeniu wykorzystywano do pomocy przy pracach w gospodarstwie. Ich zadaniem było przepędzanie i strzeżenie stad bydła, a gdy liczebność stad zwierząt na Majorce zmalała, wykorzystywano je także do obrony domu przed intruzami. Rasa ta kształtowała się w izolacji na Majorce, dzięki temu znacząco różni się od innych owczarków.

Nietypowe, czarne, choć bardzo odporne na upały owczarki były bardzo popularne w Hiszpanii do czasu wojny domowej, która doprowadziła do niemal całkowitego zaniku psów w tym typie. Rasę udało się odtworzyć dzięki jej miłośnikom, którzy rozpoczęli intensywną selekcję z zachowaniem cech użytkowych psów.

Świadoma hodowla owczarka z Majorki rozpoczęła się w latach 70. XX wieku, a wzorzec rasy opracowało RSCPFRCE - Royal Central Society for the Promotion of Dog Breeds of Spain - w 1980 roku. Rasa została uznana przez FCI w 1982 roku.

Owczarek z Majorki w Polsce

Owczarek z Majorki nie jest w Polsce popularną rasą. Pierwsza suka Ca de Bestar przywieziona została do Polski w 2011 roku spod Barcelony.

Wzorzec rasy owczarek z Majorki

Owczarek z Majorki (Ca de Bestiar - Perro de pastor mallorquin) - grupa I FCI, sekcja 1, nr wzorca 321

• Pochodzenie: Hiszpania
• Charakter: pies o dużej dumie, uznający tylko jednego pana, z trudem akceptujący polecenia obcych. Inteligentny, posłuszny, czuły, skrajnie nieśmiały i z dystansem w okresie młodzieńczym
• Wielkość: w kłębie psy 66 - 73 cm, suki 62 - 68 cm
• Waga: około 40 kg
• Szata: krótka i przylegająca do skóry; podszerstek bardzo delikatny, rzadki i dobrze przylegający do skóry. U odmiany długowłosej, włos może być nieco pofalowany na grzbiecie i o długości zależnej od pory roku, najdłuższy włos przypada na okres zimowy. Podszerstek jest jednolicie rozmieszczony i dość rzadki. Włos na końcówce ogona, czubkach uszu i tylnych częściach kończyn jest nieco dłuższy. U obu odmian włosa, musi on być gładki, twardy i dość cienki.
• Maść: jedynym dopuszczalnym umaszczeniem jest czarny w różnych formach nasycenia. Biel dopuszczalna jest jedynie na klatce piersiowej, w kształcie cienkiego krawata zaznaczonego pod szyją oraz na kończynach przednich i tylnych w postaci delikatnych znaczeń na pazurach i końcówkach palców.
• Długość życia: 12-13 lat
• Odporność na warunki atmosferyczne: duża
• Koszty utrzymania: od 300 zł miesięcznie
• Cena psa z rodowodem: 5000 zł