Zielone liście jarmużu stanowią nie tylko piękną ozdobę przygotowanych w domu dań. To także niezwykle zdrowy dodatek do sałatki czy koktajlu warzywnego, który uzupełni naszą dietę o cenne witaminy i antyoksydanty! Czy pies też może jeść jarmuż?
Co zawiera jarmuż?
Jarmuż to najstarsza odmiana kapusty znana już w średniowieczu. Jej długie, pomarszczone i dość twarde liście występują w wielu kolorach – od zielonego aż do ciemnofioletowego. W liściach jarmużu znajduje się wiele cennych składników odżywczych. Są to przede wszystkim witamina C, A i K, kwas foliowy i mangan. Surowy jarmuż dostarcza również niewielkich dawek witamin z grupy B, witaminy E, wapnia, magnezu, fosforu i potasu. Znajdują się w nim ponadto przeróżne antyoksydanty, takie jak luteina, karotenoidy, chlorofil i sulforafan, które chronią organizm przed działaniem wolnych rodników i zapobiegają rozwojowi nowotworów. Trzeba jednak pamiętać, że tak jak inne warzywa kapustne, jarmuż zawiera goitrogeny – związki o właściwościach antyodżywczych, zmniejszające przyswajalność jodu i mogące negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie tarczycy. Znaczna ich ilość ulega jednak zmniejszeniu po podgrzaniu do 90 stopni. W składzie jarmużu znajdują się również szczawiany mogące zaszkodzić osobom cierpiącym na kamicę szczawianową.
Czy pies może jeść jarmuż?
Liście jarmużu mogą znaleźć się w diecie psa, jednak w niewielkich ilościach. Podobnie jak inne warzywa krzyżowe i odmiany kapusty (kalafior, brokuł, kalarepa) jarmuż zawiera bowiem izotiocyjaniany mogące podrażnić przewód pokarmowy psa i skutkować silnymi, bolesnymi wzdęciami. Podawane psu liście jarmużu należy wcześniej poddać obróbce termicznej. Gotowanie na parze przez kilka minut poprawi przyswajalność zawartych w nich składników odżywczych i nie spowoduje zbyt dużych strat witamin. Jarmuż nie powinien znaleźć się w diecie psów cierpiących na niedoczynność tarczycy i kamicę szczawianową.
