„Właśnie wychodziłam, gdy pewien chłopak przyniósł słodkiego szczeniaczka chihuahua – czytamy wpis Michelle na stronie www SPCA (tamtejsze towarzystwo opieki nad zwierzętami) San Francisco. – Biedna malutka suczka miała zdeformowane przednie łapki – właściwie były to tylko kikuty. Ktoś ją porzucił w kartonowym pudełku na Mission Street. Wiele osób przechodziło obok, nie zwracając uwagi. Ktoś zajrzał do pudełka, podniósł suczkę, ale gdy zobaczył, że nie ma nóg, zostawił ją i poszedł dalej. Wszystko to widział Jene, który siedział w samochodzie i czekał na przyjaciela. Zabrał szczenię i zawiózł do SPCA. Jestem mu bardzo wdzięczna, że zaopiekował się suczką i przywiózł ją do nas”.
Jene zawinął suczkę w swój T-shirt i zabrał do domu. Chciał ją nakarmić i zaopiekować się nią, ale zorientował się, że będzie potrzebowała większej pomocy, i dlatego zaniósł ją do SPCA. Po tym pierwszym cudzie zdarzyły się następne, a wszystko za sprawą ludzi, którzy nie potrafią przejść obojętnie obok czyjegoś cierpienia.
Suczka, choć niepełnosprawna, była radosnym, pełnym życia i chęci do zabawy szczeniakiem. Otrzymała imię Daffodil, a wkrótce dostała coś jeszcze: wózek na czterech kółkach od firmy OrthoPets specjalizującej się w wytwarzaniu sprzętu rehabilitacyjnego dla psów. Dzięki wózkowi może się łatwo i wygodnie poruszać.
Ale i to nie koniec cudów. Pracownicy SPCA wysyłali do firmy OrthoPets zdjęcia i filmy wideo z Daffodil i zdarzyło się, że suczką zachwyciła się Olivia, pracownica OrthoPets. Olivia – choć mieszka daleko, bo w Kolorado – postanowiła adoptować Daffodil. Zatem, choć życie suczki zaczęło się nieszczęśliwie, teraz los się odmienił. A wszystko dlatego, że są ludzie, którzy potrafią dostrzec wartość, miłość, potencjał i najlepszego przyjaciela nawet w małym niepełnosprawnym piesku. Pomyślmy: świat może być cudowny, jeśli tylko okażemy serce drugiej żywej istocie. MC
