Dobra kobieta zapłaciła za leczenie obcego psa

Olivia Roush z Fort Collins w stanie Kolorado w Stanach Zjednoczonych ma 12 lat i tuli w ramionach 6-letniego Frodo, psa w typie chihuahuy. Pewnie opłakiwałaby go teraz zamiast tulić w ramionach, gdyby nie znalazła się dobra samarytanka, która zapłaciła za leczenie obcego psa. Całą historię opisano na www.coloradoan.com.

A wszystko zaczęło się od tego, że ktoś kopnął Frodo. Ani Olivia, ani babcia Myra, z którą dziewczynka mieszka, nie wiedzą, kto i kiedy to zrobił. Frodo bardzo cierpiał, a jego opiekunki podejrzewały, że może mieć uszkodzoną szczękę.

Co zrobić, gdy cierpi pies

Gdy Olivia poszła do szkoły, Myra zabrała Frodo do weterynarza. Jednak żeby przeprowadzić badanie i ewentualnie dalej go leczyć, dr Ashley Hill musiała podać psu narkozę. Wszystko to miało kosztować około 1000 dolarów.

Myra, babcia Olivii, nie wiedziała, co robić. Nie chciała zawieść wnuczki ani nie chciała, by Frodo cierpiał.

Klinika weterynaryjna, do której trafił Frodo, nie rozkłada rachunków na raty. Podano więc psu bezpłatnie środek przeciwbólowy i to wszystko. To wszystko, ale to nie koniec. W holu kliniki była akurat Dianne Skogerboe, która wraz z mężem opiekuje się pięcioma psami i czterema kotami. Przyszła tam na wizytę ze swymi czworonogami.

Dianne usłyszała też rozmowę o kosztach leczenia i o tym, że opiekunka nie ma pieniędzy.

Dianne zapłaciła za leczenie obcego psa

Dianne zaproponowała, że opłaci narkozę i usunięcie psu zęba, co kosztowało 300 dolarów. Tak się stało i Frodo jest teraz w dużo lepszej formie. Czeka go jeszcze co prawda leczenie, ale na nie opiekunka zawiezie go do weterynarzy PetAid, organizacji zapewniającej opiekę weterynaryjną po obniżonych cenach. Ważne, że Frodo już tak bardzo nie cierpi.

Dla babci Myry to cud, że Dianne zapłaciła za leczenie obcego psa. Ale przede wszystkim to łańcuch dobrych uczynków. Olivia przygarnęła Frodo dwa lata temu i opiekuje się nim od tego czasu. Dianne z kolei nie pierwszy już raz opłaciła leczenie chorego zwierzaka. Jakiś czas temu dzięki niej i jej mężowi nie doszło do uśpienia chorego kota, którego właściciela nie stać było na leczenie. Koszty pokryli Dianne i jej mąż.

Z kolei Dianne opowiada, że robiąc to, co robi, odpłaca za pomoc, której ktoś jej kiedyś udzielił, gdy nie miała środków na leczenie swego psa. Miejmy nadzieję, że ten łańcuch dobra nie zostanie przerwany.